Umra Ve Rukba Hakkında Hadisleri
4219-
Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim bir başkasına hayat boyu ev bağışında bulunursa, artık bu ev onun ve varislerinin olur. Bu söz, o maldaki hakkını keser.
Ev, kendine ömür boyu bağışlanana ve onun varislerine aittir." [Sahiheyn'de gelen bir diğer hadiste: "Resulullah (sav) umra hakkında "kendisine bağışlananın lehinde hükmetti" şeklinde gelmiştir. Bir başka rivayette: "Umra caizdir" denmiştir. Müslim'in rivayetinde: "Umra onun ehline mirastır" denmiştir.]4220-
Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim bir şeyi umra kılarsa o şey artık mu'mer'e (umre kılınan şahsa) aittir, hayatta iken de ölmüş iken de. Malı rukba kılmayın.
Kimde rukba kılarsa [bu mal miras] yolundadır."4221-
Resulullah (sav) buyurdular ki: "Mallarınızı rukba kılmayın. Kim rukba kılarsa mal artık rukba kılınan kimsenin olur.
"4222-
Bir başka rivayette: "Umra, umra kılınan şahıs için caizdir. Rukba da rukba kılınan kimse için caizdir.
Hibesinden dönen, kusmuğuna dönen gibidir" buyurulmuştur.4223-
Ne rukba ne de umra helal değildir. Kime bir şey umra kılınmışsa bu onundur, kime de bir şey rukba kılınmışsa o şey onundur.
4224-
İbnu Ömer (ra)'e, kız kardeşi Hafsa (ra)'dan bir ev tevarüs etti. Hafsa (ra), bu eve hayatı boyunca olmak kaydıyla Zeyd İbnu'l-Hattab'ın kızını oturtmuştu. Zeyd'in kızı ölünce İbnu Ömer (ra) meskeni kabzetti. O bu evin kendine ait olduğu reyinde idi.
