Resulullah (sav), içerisinde secde ayeti olan süreyi okur, (ayetler geldikçe) secde ederdi, biz de secde ederdik. Öyle ki (izdiham sebebiyle) namaz dışı vakitlerde alnımızı koyacak secde yeri bulamadığımız olurdu.
Hz. Ömer (ra) cuma günü, minber üzerinde (hutbe verirken) Nahl süresini okumuş, secde ayetine gelince, minberden inip secde yapmış, halk da onunla birlikte secdeye kapanmıştır.
Müteakip cumada da (aynı şekilde) aynı sureyi okumuş, secde ayetine gelince: "Ey insanlar, biz secde ayetlerine uymuyoruz. (Bunlar okununca) kim secde ederse isabet eder, kim de secde etmezse üzerine günah yoktur" der ve Hz. Ömer (ra) secde etmez. (Buhari'nin bir rivayetinde şöyle denmiştir: "Allah, secdeyi dilemezsek farz etmemiştir.")Resulullah (sav) buyurdular ki: "Ademoğlu secde ayeti okur ve secde ederse şeytan ağlayarak ayrılır ve: "Yazık bana, insanoğlu secdeyle emredildi ve secde etti, mukabilinde ona cennet var. Ben de secdeyle emrolundum ama ben itiraz ettim, benim için de ateş var" der.
"Ben sabah namazından sonra vaaz u nasihat ediyordum, bu esnada secde (ayeti okuyor ve secde) ediyordum. İbnu Ömer (ra) beni yasakladı.
Ama ben O'nu dinlemedim. O üç sefer yasaklamayı tekrarladı. Sonra dönüp: "Ben Resulullah (sav)'ın arkasında namaz kıldım. Hz. Ebu Bekr, Hz. Ömer ve Hz. Osman (ra) ile de namaz kıldım. Onların hiçbiri güneş doğuncaya kadar secde yapmazlardı" dedi.Resulullah (sav) bana Kur'an'dan onbeş secde ayeti okuttu. Bunrdan üçü Mufassal sürelerdedir.
Hacc süresinde de iki secde ayeti var.Şad süresi azaim-i sücud'dan değildir.Nitekim ben Resulullah (sav)'ı o sürede secde edip: "Davud (as) bu secdeyi tevbe secdesi olarak yaptı, biz ise şükür olarak yapıyoruz!" dediğini işittim.
Resulullah (sav) Ve'n-necmi suresini okudu ve secde-i tilavette bulundu, beraberindekiler de secde ettiler. Ancak, aralarında bulunan Kureyşli bir ihtiyar yerden bir avuç toprak alarak alnına götürdü ve: "Bu bana yeter" dedi. İbnu Mes'ud der ki: "Ben sonra bu herifin kafir olarak öldürüldüğünü gördüm. Bu Ümeyye İbnu Halef idi." (Metin, Buhari'deki metindir)
Resulullah (sav)'a Ve'n-necmi süresini okudum, bunda secde etmedi.
Ebu Hüreyre (ra)'den naklettiğine göre, Ebu Hüreyre İza's'Semaun-şakkat suresini okudu ve secde etti. Ben kendisine: "Ey Ebu Hüreyre seni secde eder görmüyor muyum!" dedim. Bana: "Resulullah'ı secde eder görmemiş olsaydım, bende secde etmezdim!" cevabını verdi.
Biz Resulullah (sav)'la İza's-Semaun-Şakkat süresinde ve İkra' bismi Rabbikellezi halaka süresinde secde ettik.
Resulullah (sav) Medine'ye (hicretle) geldiği günden beri mufassal surelerden hiç birinde secde etmemiştir.
Resulullah (sav), geceleyin yaptığı tilavet secdelerinde şöyle derdi: "Yüzüm, kendisini yaratan (maddi ve manevi çeşitli cihazlarla techiz, tezyin ve) tasvir eden, ilahi güç ve kudretiyle onda işitme ve görme duyguları açan Zat'a secde etti."
Bir adam gelerek dedi ki, "Ey Allah'ın Resulü! Gece uyurken rüyamda kendimi gördüm. Sanki ben bir ağacın arkasında secde yapıyorum. Ben secde yaptım, secdem üzerine ağaç da secde yaptı. Onun şöyle söylediğini işittim: "Allah'ım, secdem sebebiyle bana sevab yaz, onun hürmetine günahımı dök, onu senin nezdinde bana azık yap. Kulun Davud'dan kabul ettiğin gibi, onu benden kabul et." İbnu Abbas (ra) der ki: "Bundan sonra, Resulullah (sav)'ın secde ayeti okuduğunu, (tilavet secdesi sırasında) o adamın kendisine, ağacın sözü olarak haber verdiği duanın aynısıyla dua ettiğini işittim.
