İçinden samimi şekilde Allah yolunda cihad yapmayı temenni eden bir kimse, bilahare ölse de, öldürülse de şehid sevabı kazanır. Kim de Allah yolunda yara alsa veya Allah yolunda -düşmanın sebep olmadığı- bir musibetle bile yaralansa bu yara, kıyamet günü, en büyük hali içinde rengi zaferin renginde, kokusu da misk kokusunda olarak gelir. Kimin vücudunda, Allah yolunda iken çıkan, iltihab gibi bir yara açılacak olsa bu da onun için şehidlik mührü olur.

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 21;

(1657);

Ebu Davud,

Cihad 42;

(2541);

Nesai,

Cihad 25;

(6;

26);

992-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Allah yolunda yaralanan hiçbir yaralı yoktur ki, kıyamet günü, yarası kanıyor olarak gelmiş olmasın, bu kanın rengi kan renginde, kokusu da misk kokusundadır."

Buhari,

Cihad 10;

Zebaih 31;

Müslim,

İmaret 103;

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 21;

(1656);

Nesai,

Cenaiz 82;

(4;

78);

Cihad 27;

(6;

28);

Muvatta,

Cihad 29;

(2;

461);

994-

Resulullah (sav)'dan bir gün sordular: "Ey Allah'ın Resulü! Allah yolunda yapılan cihada hangi amel denk olur?" "(Başka bir amelle)" dedi, "ona güç getiremezsiniz!" Soruyu soranlar ikinci ve hatta üçüncü sefer tekrar sordular. Resulullah her seferinde aynı cevabı verip: "(Bir başka amelle)" ona güç getiremezsiniz!" dedi ve sonra şunu ilave etti: "Allah yolundaki mücahidin misali gündüzleri ve geceleri hiç ara vermeden oruç tutup, namaz kılan, Allah'ın ayetlerine de itaatkar olan ve Allah yolundaki mücahide cihaddan dönünceye kadar namaz ve oruçtan hiç gevşemeyen kimse gibidir."

Buhari,

Cihad 2;

Müslim,

İmaret 110;

(1878);

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 1;

(1619);

Nesai,

Cihad 17;

(6;

19);

Muvatta,

Cihad 1;

(2;

443);

995-

Resulullah (sav)'a: "Ey Allah'ın Resulü! İnsanların en efdali kimdir?" diye soruldu. Şu cevabı verdi: "Allah yolunda malıyla canıyla cihad eden mü'min kişi!" "Sonra kim?" diye tekrar soruldu. Bu sefer: "Tenhalardan bir tenhaya Allah korkusuyla çekilip, insanları şerrinden bırakan kimsedir" diye cevap verdi.

Buhari,

Cihad 2;

Rikak 34;

Müslim,

İmaret 122;

123;

127;

(1888);

Ebu Davud,

Cihad 5;

(2485);

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 24;

(1660);

Nesai,

Zekat 74;

(5;

83);

Cihad 7;

(6;

11);

İbnu Mace,

Fiten 13;

(3978);

997-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Size insanların en hayırlısını haber vermiyeyim mi! O, atının yularından Allah yolunda tutan kimsedir. (Hayırda) bunu takip edeni haber vermiyeyim mi? O da koyunlarının peşine takılıp (insanları) terkeden, koyunlarda bulunan Allah'ın hakkını da ödeyen kimsedir. Size insanların en kötüsünü de haber vermiyeyim mi! O da, Allah'tan isteyip, Allah adına vermeyendir."

Muvatta,

Cihad 4;

(2;

445);

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 18;

(1652);

Nesai,

Zekat 74;

(5;

83-84);

999-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Allah korkusuyla göz yaşı döken kimse, süt memeye geri dönmedikçe ateşe girmez. Bir kul üzerinde, Allah yolunda yapışan tozla, cehennemin dumanı biraraya gelmez."

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 8;

(1633);

Zühd 37;

(2372);

Nesai,

Cihad 8;

(6;

12);

1000-

Resulullah (sav)'ın şöyle söylediğini işittim: "İki göz vardır, onlara ateş değemez: Allah için ağlayan göz ile, Allah yolunda uyanık sabahlayan göz."

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 7;

(1632);

1006-

Resulullah (sav)'a: "Sadakanın hangisi efdal (Allah nazarında en kıymetli)dir?" diye sorulmuştu, şu cevabı verdi: "Allah yolunda bir köleyi hizmete koymak veya Allah yolunda (askerler için) bir çadır kurmak (bağışlamak) veya döl alma yaşına basan bir deveyi (hibe, iare veya karz suretinde) bağışlamak."

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 5;

(1626);

1007-

Resulullah (sav) şöyle buyurdular: "Kim Allah yolunda bir askerin teçhizatını temin ederse bizzat gaza yapmış olur. Kim, gazaya çıkan bir askerin geride kalan ailesine hayırlı himayede bulunursa gaza yapmış olur."

Buhari,

Cihad 38;

Müslim,

Emaret 135;

136;

(1899);

Ebu Davud,

Cihad 21;

(2509);

Tirmizi,

Fedailu'l-Cihad 6;

(1628);

Nesai,

Cihad 44;

(6;

46);

Tirmizi Cihad Ve Mücahidlerin Faziletleri Hadisleri

Resulullah (sav)'ı dinledim şöyle diyordu: "Allah yolunda bir günlük ribat, diğer menzillerde (Allah yolunda geçirilen) bir günden daha hayırlıdır.

Her ölenin ameline son verilir, ancak Allah yolunda ölen murabıt müstesna. Çünkü onun ameli kıyamet gününe kadar artırılır.

Her ölenin ameline son verilir, ancak Allah yolunda ölen murabıt müstesna. Çünkü onun ameli kıyamet gününe kadar artırılır.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Öğleden evvel veya öğleden sonra bir kerecik Allah yolunda yola çıkış, dünya ve içindeki her şeyden daha hayırlıdır.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "(Müslüman erkeklerden) kim, Allah yolunda, ila-yı kelunetul-lah için, devenin iki sağımı arasında geçen müddet kadar savaşacak olsa cennet kendisine vacib olur.

YASAL UYARI