T ü r k i y e ' n i n   B i r i k i m i

Y A Z A R L A R
Benden bene... Benden bana...

Tende lekedir ben.
Kimileyin kimi yüzlere güzellik veren.
Dâne dâne benleri var yüzünde
Can alıcı bakışları gözünde
Bin bir ses var edâsında, nazında
Dünyada yardan tatlı var m'ola?
Salını salını gelen yâr m'ola?

Gönlünü yâre kaptıranın beni, bencillik kapanından kurtulmanın sırrına ermiştir. Başkalarının gözüne kusur görünen nitelikler, sevenin gözünde güzellik olur. Sevgi beni de güzelleştirir, benleri de.

Ben yüze seçkinlik katan bir nokta olmakla yetinmeyip yüzün bütününü tekeline alan bir alan olmaya kalkışırsa; hem kendi güzelliğini, hem yüzün güzelliğini yok eder.

Dem'i unutan ben, Havva'yı hatırlamayan ben, kıyameti ve yargı gününü hesaba katmayan ben; kendi karalığını, buluştuğu herkese, bulaştığı her şeye sıvayan pis bir sıvıya dönüşür. Oysa bir kap olmalıydı ben, zamanın kendi payına düşen anlarını, aktan karadan anlamlarla renklendiren. Ve şunu iyice öğrenmeliydi ki o kap; dünyanın en değerli kabı bile, bir bardak suyun yüceliğine eremez.

Saydamlıktır belki de evrenin en seçkin erdemi. Saydamlıktır belki de bütün evrimlerin amacı, bütün evrelerin ufku.

Kimi benler, kendilerinin bulunmadığı her yüzü karalamayı iş edinmişlerdir. Zavallı ben! Sen nasıl bu yüzde bir nişan isen, başka benler de başka yüzlerde nişan olmuşlar; kendine lâyık gördüğün şanı başkalarından esirgemen yakışıyor mu sana ey ben?

Benzerlerini benimsemekte gönülsüz bir ben, benzerlerinin gönüllerine girmeyi nasıl umabilir? Benlik çukuruna düşen ben, cemâl ülkesinden sürülmüş acınası bir sürgünden başka nedir ki?

Sen ki tende bir bensin, bugün başka benleri görmezden gelme küstahlığına düşersen, başka benleri çiğnemek hırsına kapılırsan, korkarım ki yarın teni de inkâr edersin. Tensiz bir beni havsalana sığdırabiliyor musun ey ben?

Ben bana nasıl bakıyorsam ey ben, sana da öyle bakmak isterim. Senin de bana öyle bakmanı isterim. Kendimi senin katına çıkarmak ya da seni kendi katıma indirmek gibi bir niyetim olduğunu sanırsan ey ben, yanılırsın. Sana hiç yanılmayacağını söyleyen bir ses duyarsan ey ben, bil ki şeytanın sesidir o ses.

Sen sensin, evet, ben benim. Ama ikimizi de, birbirimizi ve başkalarını görmemizi sağlayan o ışık aydınlatıyor, haberin olsun!

Işığı söndürmeye kalkan bütün benler kahrolsun!


23 Temmuz 2002
Salı
 
İBRAHİM KARDEŞ


Künye
Temsilcilikler
ReklamTarifesi
AboneFormu
MesajFormu

Ana Sayfa | Gündem | Politika | Ekonomi | Dünya
Kültür | Spor | Yazarlar | Televizyon | Hayat | Arşiv
Bilişim
| Aktüel | Dizi | Röportaj | Karikatür
Bu sitede yayınlanan tüm materyalin HER HAKKI MAHFUZDUR. Kaynak gösterilmeden çoğaltılamaz.
© ALL RIGHTS RESERVED