Resulullah (sav) onu aramak için kaldı, O'nunla birlikte herkes orada kaldı. Bir su başında da değillerdi. Üstelik beraberlerinde su da yoktu. Halk Hz. Ebu Bekr (ra)'e uğrayıp: "Aişe'nin yaptığını gördüm mü! Hem Resulullah'ı, hem de herkesi burada oyaladı. Bir su başında değiller, beraberlerinde su da yok!" demişler. Resulullah başını dizlerimin üzerine koymuş uyurken Ebu Bekr (ra) çıkageldi. "Sen Resulullah (sav)'ı da halkı da, burada hapsettin. Bir su başında değiller, beraberlerinde su da yok!" diyerek, babam beni azarladı ve Allah'ın dilediğince başka şeyler de söyledi. (Öfkesini daha da yenemeyip) eliyle böğrüme böğrüme dürterek (canımı yaktı). Resulullah'ın başı dizimin üzerinde olduğu için kımıldamamaya çalıştım. Resulullah (sav) sabaha kadar, susuz olarak uyudu. Sabah olunca Allah Teala Hazretleri, teyemmüm ayeti'ni inzal buyurdu: "...Su bulamazsanız temiz toprağa teyemmüm edin, yüzlerinizi ve ellerinizi onunla meshedin. Allah size zorluk yapmak murad etmez, bilakis sizi temizlemek, ve üzerinizdeki nimetim tamamlamak ister, ola ki şükredersiniz" (Maide 6). Üseyd İbnu Hüdayr -ki (Akabe biatına katılan) nakiblerden biridir- dedi ki: "Ey Ebu Bekr ailesi! Bu, sizin ilk bereketiniz değildir." (Hz. Aişe) sözüne devam ederek) dedi ki: "Bindiğim deveyi dürtüp kaldırdım. (Kaybolan) kolya altında çıktı."

Buhari,

Teyemmüm 2;

Fedailu'l-Ashab 5;

30;

Tefsir;

Nisa 10;

Maide 3;

Nikah 65;

125;

Libas 52;

Hudud 39;

Müslim,

Hayz 108;

(367);

Muvatta,

Taharet 89;

(1;

53;

64);

Ebu Davud,

Taharet 123;

(317);

Nesai,

Taharet 194;

(1;

163;

164);

3718-

Ben, Abdullah İbnu Mes'ud ile Ebu Musa (ra) arasında idim. Ebu Musa, İbnu Mes'ud'a: "Ey Ebu Abdirrahman!

Bir adam cünüb olsa ve bir ay boyu su bulamasa ne yapar, namazı nasıl kılar, ne dersin?" diye sordu. "Suyu bir ay bulamasa da teyemmüm etmez!" dedi. Ebu Musa: "Pekala Maide süresindeki şu ayete ne dersin? "...Su bulamazsanız temiz bir toprakta teyemmüm edin, yüzlerinizi, ellerinizi onunla meshedin" (Maide, 6). Abdullah şu cevabı verdi: "Bu ayette Ashaba ruhsat verilmiş olsaydı çok geçmeden su soğuyunca da toprakla teyemmüm etmeye yeltenirlerdi." Ebu Musa da ona: "Siz teyemmümü bu sebeple mi hoş bulmuyorsunuz?" dedi. İbnu Mes'ud "Evet!" deyince, Ebu Musa, Abdullah'a: "Sen Ammar'ın Hz. Ömer (ra)'e ne dediğini duymadın mı?" Dedi ki: "Resulullah (sav) beni bir vazifeyle yola çıkarmıştı. Sefer esnasında cünüb oldum. Su da bulamadım. Bunun üzerine hayvanların bulanması gibi ben de toprağa bulandım. Sonra Resulullah (sav)'a gelip durumu kendisine arzettim. Bana: "Sana şöyle yapman kafi idi!" dedi (ve gösterdi), iki avucuyla yere bir vurdu, sonra avuçlarını çırptı, sonra soluyla (sağ) avucunun sırtını veya sol avucunun sırtını (sağ) avucuyla meshetti. Sonrada onunla yüzünü de meshetti."

Teyemmüm 7;

Hayz 110 (368);

Taharet 123 (321);

Taharet 202;

(1;

170);

3719-

Müslim'in rivayetinde [Resulullah (sav) şöyle demiş olmalı]: "Ellerinle şöyle yapman sana yeterdi." Sonra (bizzat göstererek) ellerini bir kere yere vurdu.

Sonra soluyla sağını, yani avucunun içini ve dışını meshetti. Abdullah da: "Görmedin mi, Ömer (ra), Ammar (ra)'ın sözüne kanaat getiremedi" dedi."

Müslim,

Taharet 110;

(368);

3720-

Bir diğer rivayette şöyle geldi: "Resulullah (sav): "Senin şöyle yapman sana yeterdi" buyurdular ve (göstermek için) ellerini yere vurup çırptı, yüzünü ve avuçlarını meshetti." (Bu Sahiheyn'in ibaresidir.

)

Buhari,

Teyemmüm 6;

Müslim,

Hayz 111;

(368);

3721-

Bir adam Hz. Ömer (ra)'e gelerek: "Ben cünüb oldum, su da bulamadım (ne yapayım)?

" diye sordu. Hz. Ömer: "Namaz kılma!" diye cevap verdi. (Orada bulunan Ammar (ra) söze girip): "Ey mü'minlerin emiri! Hatırlıyor musun? Ben ve sen bir seriyyede beraberdik. Cenabet olduk ve su bulamadık. O zaman sen namaz kılmamış, ben ise toprağa bulanarak kılmıştık. (Sonra da bu durumu kendisine açınca), Aleyhissalatu vesselam bana: "Ellerini yere vurup sonra üfleyip sonra onlarla yüzünü ve ellerini meshetmen sana kafi idi" buyurdular" dedi. Hz. Ömer (ra): "Ey Ammar Allah'tan kork!" dedi. Ammar: "Dilersen bu hadisi kimseye söylemiyeyim!" deyince, Hz. Ömer "(Vallahi asla! Bu meselede) seni altına girdiğin sorumlulukla başbaşa bırakıyorum" diye cevap verdi."

Buhari,

Teyemmüm 4;

Müslim,

Hayz 112 (368);

Ebu Davud,

Taharet 123;

(318;

319;

322;

323;

324;

325;

326;

327;

328);

Nesai,

Taharet 196;

199;

200;

(1;

165-170);

3723-

Bu hadisten Tirmizi, şu kısmı tahric etmiştir: "Resulullah (sav) kendisine (Ammar'a), yüze ve ellere teyemmüm yapmasını emretti." (Tirmizi) der ki: "Ammar'ın şöyle söylediği rivayet edildi: "Biz Resulullah (sav)'la birlikte omuzlara ve koltuk altlarına kadar teyemmüm ettik."

Buhari,

Teyemmüm 4;

Müslim,

Hayz 112 (368);

Nesai,

Taharet 196;

199;

200;

(1;

165-170);

3724-

Resulullah (sav), bir kenara çekilmiş halkla birlikte namaz kılmayan bir adam gördü. "Ey fülan! Halkla birlikte niye namaz kılmıyorsun?" diye sordu. Adam: "Ey Allah'ın Resulü, cenabet oldum, su da yok" deyince: "Toprağı kullan. o sana yeterlidir" buyurdular.

Buhari,

Teyemmüm 6;

Menakıb 25;

Müslim,

Mesacid 317;

(682);

Nesai,

Taharet 203;

(1;

171);

Müslim Teyemmüm Hadisleri

Resulullah (sav)'la bir seferde beraber idik. Beyda nam mevkiye veya Zatul-Ceyş denen yere gelmiştik ki benim bir kolyem kop(up kaybol)du.

Ben, Abdullah İbnu Mes'ud ile Ebu Musa (ra) arasında idim. Ebu Musa, İbnu Mes'ud'a: "Ey Ebu Abdirrahman!

Müslim'in rivayetinde [Resulullah (sav) şöyle demiş olmalı]: "Ellerinle şöyle yapman sana yeterdi." Sonra (bizzat göstererek) ellerini bir kere yere vurdu.

Bir diğer rivayette şöyle geldi: "Resulullah (sav): "Senin şöyle yapman sana yeterdi" buyurdular ve (göstermek için) ellerini yere vurup çırptı, yüzünü ve avuçlarını meshetti." (Bu Sahiheyn'in ibaresidir.

Bir adam Hz. Ömer (ra)'e gelerek: "Ben cünüb oldum, su da bulamadım (ne yapayım)?

YASAL UYARI