Savaş bulutları bölgemizi kısa sürede terk edeceğe benzemese de, Türkiye, bundan böyle kendi sorunlarıyla daha fazla başbaşa kalacak. Ekonomide, dış politikada, sosyal ve siyasal hayatta, eğitimde bir çırpıda ve hızlı reformlar yapılmak zorunda. Bunları yapması kendisinden beklenen de belli: Hükümet...

Ak Parti hükümeti, iktidara gelir gelmez, kapısına yığılmış sorunlarla karşı karşıya kaldı. Ekonomisi bel veren bir ülke Türkiye, gelir adaletsizliği yüzünden geniş kitleler ciddi sıkıntılara mâruz; onları rahatlatacak tedbirleri hayata geçirmek ise, IMF ve Dünya Bankası baskıları yüzünden, o kadar kolay değil. Avrupa Birliği (AB) perspektifine kendini bağladığı halde, Türkiye, en zor konularda cesur adımlar atabiliyor da, önünü tıkayan Kıbrıs sorununda hareketsiz kalabiliyor... Türkiye'nin genç nüfusu da, eğitim alanında, yüksek öğretimde, işsizlikle mücadelede hükümetin neler yapacağını merakla bekliyor...

Bir nokta önemli: Medya -neredeyse bütünüyle- Ak Parti iktidarını hedef haline getirdiği ve her fırsatta eleştiri oklarını üzerine boşalttığı halde, halk, bu hükümetten henüz umudunu yitirmedi. Ak Parti çevreleri, kendi yaptırdıkları kamuoyu yoklamalarında, partilerine desteğin yüksek olduğunu söylüyorlar. Kişisel gözlemler de bu iddia istikametinde. Ancak, 'yeni' hükümete açılan kredi, eğer temel sorunlarda kısa zamanda önemli mesafeler kaydedilemezse, fazla uzun süreli olmayacaktır...

Hükümet, özellikle iki konuda, hareketlenmek zorunda: Ekonomide, tercihini geniş halk kitlelerinin rahatlamasından yana kullanacağını göstermeli... Dış politikada, AB ile ilişkilerini daha uygun zemine taşıyacak bir manevrayla kronik hale gelmiş Kıbrıs sorununu çözmeli...

Bu temenninin uygulamaya konulmasının o kadar kolay olmadığını elbette biliyoruz. Ancak, her iki konuda alınması gereken kararlar farklı alanlarla meşgul olma zorunluluğu yüzünden ileri atıldıkça hem sorunların çözümü zorlaşıyor, hem de hükümetin 'yenilik' iddiası ciddi darbeler yiyor... Bu arada, ülkenin içine düştüğü sorunlardan sorumlu bürokratik kadro, kendi konumlarını biraz daha sağlamlaştırarak, 'reformcu' olma iddiasıyla iktidara gelen bu siyasi kadroyu da 'idare-i maslahatçı' hale dönüştürmeye çabalıyor...

Önceki iktidarların sonunu getiren bu oyuna düşmemeli Ak Parti hükümeti.

Her hükümetin elini kolunu bağlayan engeller, görüldüğü kadarıyla, Ak Parti için biraz daha fazla söz konusu. Kaşarlanmış bürokratik kadrolar ile onların işbirlikçisi çevreler, yeni hükümete tepeden bakıyor ve kendi sığ gündemlerini Ak Parti'nin tercihi haline getirmek istiyorlar. Yasama faaliyeti dışarıda bırakılırsa bu çabasında bugüne kadar başarılı oldukları söylenebilir. TBMM, savaş öncesi ve sırasında, millî iradeyi temsil eden sorumlulukta davrandı, davranmayı sürdürüyor; ancak yürütme organının emir ve tâlimatlarını dinlemesi beklenen bürokrasi için aynı tespiti yapmak mümkün değil... İşlerin otomatik vitesle götürüldüğü görüntüsünü veren de bu; uygulayıcıların zigzagları, destekçi çevrelerin maharetiyle, hükümete mal ediliyor...

Halkta, Ak Parti'ye karşı olumsuz bir 'önyargı' yok; buna karşılık, geleneksel iktidar seçkinleri, varlığını kendilerine karşı 'tehdit unsuru' olarak gördükleri Ak Parti'yi biçimsizleştirmenin peşinde. Şu sırada yaşanan işte bunun sıkıntısı...

Ekonomide, dış politikada, eğitimde, siyasal ve sosyal alanlarda yapılması gereken reformlar için en ciddi engel, eski söylemlere şartlanmış bürokrasidir. Siyasi kadrolaşma, partizanlık, devlete sızma gibi 'olumsuz' girişimleri kast etmiyoruz; ancak, temel konularda kendi politikalarını uygulayacak bürokratlarla çalışmak, her iktidar gibi, bu hükümetin de hakkı.

"Biz yapmak istiyoruz, ama bürokrasi engelliyor" bahanesi bugün için geçerli olabilir; ancak, biraz daha geçsin, iktidarın bu tür yakınmalarına kulak verecek kimse kalmayacak...

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

AboneFormu

MesajFormu