En çok özlenen kimdir bu dünyada? Yüzü görülmeden aşık olunup, ayak izine yüzler sürülen? Adı anılınca, göğüsteki titreyişten kalbin yeri bilinen? Mirası beden elbisesinin içindekini hissettirip; İşte ruhum, dedirten!

O'dur elbet! O, o hüzünlü veda gününde, Allah'ı şahit tutarak; "Size öyle bir emanet bırakıyorum ki ona sıkı sarıldıkça hiç şaşırmazsınız." diyendir.

O'dur, Yunus Emre'ye "Yedi kat gökleri seyrân eyleyen / Kûrsûn üstünde cevlân eyleyen / Mi'râc'da ümmetin Hak'dan dileyen / Adı güzel, kendi güzel Muhammed", Yaman Dede'ye "Ne devlettir yumup aşkınla göz râhında can vermek / nasip olmaz mı sultânım haremgâhında can vermek / sönerken gözlerim âsân olur âhında can vermek / cemâlinle ferah-nâk et ki yandım ya rasûlullah.", Mehmet Âkif Ersoy'a "Dünya neye sahipse, O'nun vergisidir hep; / Medyûn O'na cem'iyeti, medyûn O'na ferdi. / Medyûndur O mâsûm'a bütün bir beşeriyet.. / Yârab, bizi mahşerde bu ikrâr ile haşret.", İbni Arabi'ye "Anam babam" feda olsun / onun yoluna / kurban olayım Allah'tan gelen / en güzel ceylana / -ki şu an gezinmekte / göğüs kafesimin derinliklerinde / güven ve huzur içinde..", Ali Ulvi Kurucu'ya "Rûhum sana aşık sana hayrandır efendim / bir ben değil âlem sana kurbandır efendim" dedirtip, Necip Fazıl Kısakürek'e "Düşünüyorum: O'ndan evvel zaman var mıydı? / Hakikatler, boşluğa bakan aynalar mıydı? diye sordurtan.

O'ndan evvelki zaman nasıl bir özleyişle hep ileriye atıldı ise, O'ndan sonra ki zaman da aynı özleyişle hep geriye akmaz mı? Vaktin durduğu yerde bir kendimize, bir o kutlu zamana bakmak gerekmez mi?

Bu yüzden değil midir Sezai Karakoç'un "Senin kalbinden sürgün oldum ilkin / Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği / Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin dışında / Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim / Af dilemeye geldim affa layık olmasam da / Uzatma dünya sürgünümü benim", dileyişi, Arif Nihat Asya'nın "Neler duydu şu dünyada / Mevlidine hayran kulaklarımız: / Ne adlar ezberledi ey Nebî, / Adına alışkın dudaklarımız! / Artık yolunu bilmiyor! / Artık yolunu unuttu / Ayaklarımız! / Kâbe'ne siyahlar / Yakışmamıştır, ya Muhammed, / Bu güne kadar!" deyişi?

Eksilenin peşinden

Unutulmaması gerekeni unutmanın, rehberin izini kaybetmenin bedeli değil midir 'kalb' aynasına, o kara 'küp'ün rengini yansıtan? Bu yitiriş değil midir alınlardan secde izini, avuçlardan istemenin ısrarını eksilten?

"Ben size oğlunuzdan, babanızdan ve diğer insanlardan daha sevgili olmadıkça gerçekten iman etmiş olmazsınız" deyişinin neresindeyiz şimdi biz?

Sahabenin "Anam babam sana feda olsun Ya Rasulullah!" hitabının neresindeyiz? Neresindeyiz ki, gözlerimizden o neş'eli serinlik, omuzlarımızdan melek dokunuşları siliniyor? Biz nasıl bir zamandayız?

Ashabına "Siz öyle bir çağda yaşıyorsunuz ki, kanunun onda birine uymazsanız mahkum olursunuz. Fakat öyle bir çağ gelecek ki, o zaman kanunun onda birine uyan kurtulacak" dediği zamanlarda mıyız? Peki ya, o onda birin neresindeyiz?

İsmet Özel'in "Kimseden bir işaret gelmeyecek / bir melek kimsenin alnını sıvazlamasa / söylemez kimse size dünyadaki ömrü boyunca / hiç bir insana yan bakışı olmayan kimdi / kimdi yan gözle bakmadı kır çiçeklerine bile / öğretmek için cephe nedir / kıyam etti / torunu kucağında / dönünce bütün gövdesiyle döndü / bir bu anlaşılsaydı son yüzyılda / bir bilinebilseydi / nedir veçhe." dediğindeyiz.

Bizler, bir zor zamanda, salatın şefkatinden başka sığınacak yeri olmayanlarız.

Bir ayet, bir müjde

Ahzab suresinin 56. ayetinin; -"Hiç şüphesiz, Allah ve melekleri Peygamber'e salat etmektedirler. Ey iman edenler, siz de ona salat edin ve tam bir teslimiyetle ona selâm verin"- inmesinden kısa bir süre sonra Peygamber şunu haber verdi: "Bana bir melek geldi ve şöyle dedi: 'Sana bir kere salat eden kimse yoktur ki, Allah ona on kez salat etmesin."

.....

Peygamberin hayatını anlatan kitaplar:

FADİME ÖZKAN

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu