AYŞE OLGUN/ İSTANBUL
"Problemlerle karşılaşsanız da, ümitleriniz yıkılsa da hedeflediğiniz noktaya varmak için yılmadan çalışmaktır" diye kendi dünyasındaki 'başarı'yı tarif eden iş kadını Sema Küçüksöz, ticaretten siyasete, kadın dayanışma hareketlerinden, savaş karşıtı gösterilere kadar pek çok alanda adını duyurmuş bir isim.

Kadının özgürlükten bahsedebilmesi için ilk önce ekonomik anlamda gücünün olması gerektiğini dile getiren Küçüksöz, "Kadın, en büyük özgürlüğü ekonomik özgürlüğü elde edince kazanır. Bu yüzden çok genç yaşta iş hayatına bir butik açarak atıldım. Büyük düşündüğüm için sürekli atılıma girdim, ancak iş dünyasında hiçbir zaman destek görmedim. Aksine önüm kapatılmaya çalışıldı. Belki destek görseydim bugün çok farklı yerlerde olurdum. Ama hiçbir zaman pes etmedim" dedi.

Tekstilde kadının adı yoktu

1974 yılında kendi çaba ve gayretiyle kurduğu butik işini kısa sürede büyüterek tekstil işine girdiğini söyleyen Küçüksöz, "O zaman tekstil piyasasında bayan yok gibiydi. Bu yüzden çok garipsendim. Atölyelerde 'abi' deyimi çok kullanıldığı için bana da ağız alışkanlığından işçilerim 'abi' diyorlardı. Çünkü hiç alışmadık bir noktadaydık. Ama şimdi bakıyorum kadınlar iş yaşamının içinde ve çok güzel yerlerdeler ve kimse kadınların bu konumunu garipsemiyor. Oysa biz o dönemlerde atölyede çalıştıracak kadın bile bulamazdık. Bugün ise kadınlar iş dünyasında çok güzel yerlere geldiler. Gelinen nokta, kadınların iş dünyasındaki başarısını gösterir" diye konuştu.

'Kumaşları sırtımda taşıdım'

Her zaman elli-altmış kişinin yapacağı işi tek başına yaparak bir yerlere geldiğini anlatan Küçüksöz, işe ilk başladığı zamanlarda nasıl çalıştığını şöyle anlatıyor: "Sabah çok erken Sultanahmet'e gider ve Bursa'dan kumaşları getirecek kamyonları beklerdik. Benimle birlikte birkaç erkek daha vardı. Ben de onlar gibi aldığım kumaş toplarını sırtımda arabaya taşırdım. Bazen de çok aranan önemli kumaş topları gelirdi erkenden gider, kumaşlar gelince kimseye kaptırmamak için topların üstüne otururduk. Günlerce eve gitmeden atölyede çalıştığımız zamanlar oldu. İnsanların çalışmadan biryerlere geleceğine inanmıyorum. Kimi zaman Pazar günleri bile atölyede 300-400 etek kumaşı biçtiğimi hatırlarım. Eğer bir hedefiniz varsa çalışmak zorundasınız. Hatta sadece kendi gücünüzü ortaya koymanız yeterli değil, 50-60 kişinin yapacağı bir işi yapabilecek güce ve kapasiteye sahip olursanız, başarıyı yakalarsınız."