Şunu bir kez daha anladım ki; 'bu yaka'da, bir kısım yapı ve yapılaşmaların, "eleştiri"ye asla tahammülleri yok! Hep pohpolanmak, hoş tutulmak, onaylanmak, taltif edilmek, cilâlanmak istiyor ve ortaya koydukları manzara ne kadar problematik olursa olsun, sürekli "iyi", "güzel", "harika" vs. sıfatlarıyla nitelendirilmeyi hak ediyor sanıyorlar. Sanki, "kötü" de olsa, her yaptıklarını başarılı bulup övmek, bizim boynumuzun borcuymuş gibi.. Kimi zaaf içeren hususlara şöyle bir dokunduğunuzda, Allah Allah, âdeta küçük kıyamet kopuyor, sizden kötüsü olmuyor. Ne sanıyorlar ki kendilerini? Zira, bugün sanat/edebiyat dergilerinin bir kısmından yansıyan hava, bana, siyasî partilerin o çok tanıdık yönetim kademesini hatırlatıyor: Kat'iyyen dokunulamaz, ilişilemez, eleştirilemez, kıyas ve öneri kabul etmez bir bünye; tam bir sulta yani.. Kısaca, dediğim dedik, çaldığım düdük tavrı.. Ama, yemezler!..

Riyakârlığı, tabasbusu, soytarılığı, vıcık vıcık yağ kokan ilişkileri hiç sevmem! Arkadaş, eş-dost, hatır-gönül uğruna, inandığım, doğru bildiğim şeyleri söylemekten asla vazgeçmem, sözümü esirgemem.. Herhangi bir edebiyat kliğinin, grubun, kümenin veya loncanın mensubu ya da adamı değilim; olmam, olamam! Olanların yemlendiği kaba, su bile dökmem! Dolayısıyla, tüm görüş, yaklaşım ve eleştirilerim daima kendi adımadır, bireyseldir ve hiçkimseyi bağlamaz.. Zira, hiçkimseye, kliğe veya kümeye edebî alanda bir varlık/varoluş borcum yoktur! Örneğin, falanca derginin "iyi" işlerini nasıl alkışlıyorsam; aynı derginin "kötü" bulduğum, iş, yapı ve hâllerini de kıyasıya eleştirmekten kaçınmam. Yazılarımı izleyenler bilir: Bugüne kadar, bu sütunda, bunun birçok örneği yer almıştır..

Geçen hafta, Yedi İklim dergisinin, bana göre bir türlü hâl yoluna giremeyen şiir dokusunu, yapısal karakterini, işleyiş biçimini, sonunda yapıcı ve iyi niyetli öneriler de getirerek, yer yer ironik bir tavırla eleştirmem üzerine, her zaman olduğu gibi, olumlu/olumsuz birtakım tepkiler aldım. Bunlardan biri de, derginin genel yayın danışmanı Ali Haydar Haksal'a ait olanıydı. Ali Haydar, Millî Gazete'de benim söylediklerimi tartışmaktan ziyade; hemen o kolay yolu seçip, beni suçlayan, karalayan ve hatta, kendinden menkul bir edâyla, karşıma, bir "Ahlâk komiseri" (Daha önce de, böylelerinin bu 'gizli' tutkularını öğrenmiştik!) rolüyle çıkarak, bana ahlâk dersi vermeye kalkışan bir yazı yayımladı. Oldukça dramatik, bir o kadar da eğlenceli ve komik bir yazıydı doğrusu.. Özellikle, kimi cümle kuruluşlarında ortaya konan Türkçe zarâfetine, bayılmadım desem, yalan olur.. Cevabımı bekleyecek!..

Bu arada, benim, kendisini Yedi İklim'in "şiir editörü" olarak bildiğim, değerli arkadaşım Ali Günvar'la da birkaç telefon görüşmesi yaptık. Ayrıca, kendisinden bir de e-mail mesajı aldım.

Ali'nin, bana ilettiği ve burada açıklamamı istediği "dört ana nokta", aynen şöyle:

1) Ben Yedi İklim'in şiir editörü değilim.

2) Dergiye giren şiirler ve derginin şiir kompozisyonu konusunda hiçbir dahlim yoktur.

3) Ben sadece blok halinde bana iletilen ve sadece genç ve çok yeni şairlerin (ki bunlardan kimini senin depek beğendiğini bilmekteyim -Bunların kimler olduğunu hâlâ çözebilmiş değilim. İ.D.-) şiirlerini değerlendiriyorum ve değerlendirmemi dergiye iletiyorum.

4) Dergide şiirleri yayınlanan eski şairlerin (bu meyanda bazı kaşalotların -"Kaşalotlar"? Kim veya kimler acaba? "Merak kediyi öldürür" mü? İ.D.-) şiirlerinin seçilmesi ve yayınlanması konusunda en küçük bir dahlim yoktur.

Kısaca belirteyim: Esasen Ali Günvar da, şiir adına, Yedi İklim'in mutlaka neşter vurulması gereken bünyesinden bîzar! Üstelik, sanki "içerden biri"ymiş gibi algılanmaktan da, müşteki. Evet, biz, 'bu yaka'nın sakinleri olarak, birbirimizi biliriz; "olan"ı, "olgu"yu olduğundan farklı göstermek, sakil yanları görmezden gelmek, neyi değiştirir? Başını kuma gömmenin kime faydası olmuş?

Ancak Ali, şu "Yedi İklim'in 'şiir editörü'" lâfına, fena takmış! Israrla, "Ben o sıfatın sahibi değilim" diyor (Anlaşılan, Yedi İklim'in "şiir editörlüğü"nde kimse pay sahibi olmak istemiyor; bu durum, neyin işareti acaba?) ve bu arada beni, başkalarının söylediği sözlerle değerlendirme yapmakla suçluyor.

"Başkaları" dediğinin biri, sorduğumda, bana, şiir seçimlerini Ali'nin yaptığını söyleyen (sorabilir), Ali Haydar Haksal! Diğeri ise, kendisi!..

Zira, kitap-lık dergisindeki konuşmada, (baktıysa, görmüştür) aynen şöyle bir beyanı var Ali Günvar'ın: "Yedi İklim'in şiir editörlüğünü yapıyorum."!!!

Bu sözünü kendisine hatırlattığımda, Ali, orada bunu söylemediğini iddia ederek, bu hususu tashih edeceğini belirtti... Vallahi, bilemiyorum artık; ben, ancak 'okuduğum'un yalancısıyım!

Açıkçası, ben de ortada kaldım! Kime, neye, nasıl, neden, ne zaman ve ne kadar inanacağımı kestiremiyorum..

Dediğim gibi, Ali Haydar, orada.. Ayrıca, kitap-lık'ta, ağızdan çıkmayan bir sözün, çıkmış gibi gösterilerek yayımlanacağına ihtimal vermek istemiyorum.. Bunu, düşünmek bile istemem! Ama, kolayı var; gerekirse ses kayıtlarını incelesinler..

Ha, unutmadan; bir de, Ali Günvar'ın kendi ifadesiyle "on kadar çok yetenekli" isim arasında imzasını saydığı ve bana "Okuyor musun?" diye sorduğu Muhammet Eroğlu var. Muhammet'i tanımıyorum; nedense şiiri dikkatimi çekmemiş, olabilir.. Ancak, kendisi, Ali'nin favorisi olduğuna ve "Ölün çünkü hayat duvarımıza işer" şeklindeki veciz mısralara imza attığına göre, mutlaka "iyi bir şair" olacaktır! Bakın, buna inanırım işte!..

Not: Bu yazı tamamlandıktan sonra, Ali, beni tekrar aradı. Murat Yalçın'la konuştuğunu, kitap-lık'ta yer alan editörlükle ilgili cümleyi kendisinin sarfetmediğinin belirlendiğini ve bunun, derginin önümüzdeki sayısında duyrulacağını ifade etti. Açıklıyor ve muhtemelen yukarıdaki kimi satırların sebep olabileceği yanlışlığı düzeltiyorum.

İHSAN DENİZ

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu