Türkiye'de yaşayan insanların büyük bölümü savaşa karşı. Dahası, iktidarda da savaş konusunda halktan farksız düşünen bir parti bulunuyor. Savaş-karşıtı gösteriler başka konulardaki halk eylemlerinden fazla ilgi görüyor. Milli Güvenlik Kurulu'ndan (MGK) "ABD'ye asgari destek" kararı çıktığına göre, askerlerin de siyasilerle aynı hassasiyetleri paylaştıklarını düşünmemiz gerekiyor. Amerika'nın savaş saplantısına destek veren ve bu amaçla gerçekleri ters yüz etmekten çekinmeyenler daha çok medyada yuvalanmış durumda...

Başbakan Abdullah Gül, dün, önce gazetelerin genel yayın yönetmenleri, daha sonra da televizyon yöneticileriyle görüştü. Medyayı bilgilendirme amaçlı bu görüşmeler, savaş rüzgârlarının sert esmeye başladığı günümüzde Türkiye'nin duruşunun daha iyi anlaşılmasına yarayacaktır. Benzer bir bilgilendirme toplantısının, 8 Ocak günü, Genelkurmay karargâhında yapılacağı da biliniyor. O toplantıda ise, ABD'nin Türkiye'den taleplerinin ve muhtemel savaşa ilişkin tavrın askerî açıdan değerlendirmesi gündeme gelecek...

Bunlar demokratik bir ülkede yadırganmayacak yararlı girişimler... Ancak, Genelkurmay'ın anlamakta gerçekten zorlandığımız 'kısıtlayıcı' uygulaması, Türkiye'nin 'demokratik' olma iddiasına da gölge düşürüyor...

Dün sabah, Başbakan Gül, ülkemizde çıkan 'bütün' günlük gazetelerin yayın yönetmenlerini, gazeteler ve gazeteciler arasında hiçbir ayrımcılık uygulamadan, bilgilendirdi. Öğleden sonra da, televizyon kanalları yönetmenleri Başbakan Gül tarafından topluca kabul edildiler; 'hepsi' oradaydı. Oysa, bir hafta sonra yapılacak Genelkurmay toplantısına 'bazı gazeteler' ve 'bazı kanallar' çağrılmadı. Genelkurmay'ın dâvet listesine alınmayan basın organlarından biri de gazeteniz Yeni Şafak...

Medya kuruluşları arasında uygulanan bu ayırımcılık, Genelkurmay tarafından, 28 Şubat şartlarında başlatılmıştı. "Ya bizim gibi düşünürsünüz, ya da size karşıyız" mantığıyla medyaya 'akreditasyon' uygulaması o 'andıçlı' günlerin kendine özgü şartlarının eseridir. Dâvetlere çağrılmayan gazeteciler "Neden?" sorusunu ilgililere yönettiklerinde, "Akredite değilsiniz de ondan" cevabını aldılar. 'Akredite' sayılmayan gazete ve televizyon kanallarına mensup muhabirler, askerî mekânlardaki etkinlikleri izlemeden de mahrum bırakıldılar. 'Basın özgürlüğü' kavramına ters düşen bu uygulama konusunda, gazetecilik meslek kuruluşları, cılız da olsa, uyarılar yayımladılar.

Genelkurmay'ın, demokratik olmayan, basın özgürlüğüne aykırı 'akreditasyon' uygulamasını savaş bulutlarının koyulaştığı şu günlerde sürdürmesi çok mahzurlu. Bugüne kadar 'akreditasyon' uygulaması, 'akreditasyonsuz' yayın organları açısından, 'keyfe zarar' bir durumdu; 'irtica' konulu brifinglere katılmamak fazla bir anlam taşımıyordu. Karargâh etkinlikleri, Yeni Şafak muhabirleri tarafından izlenemese de, ajanstan alınıp gazetede değerlendirilebiliyor. Ancak, günümüz ortamında, savaşla ilgili bilgilendirme toplantısının kapılarının yalnızca belli medya kuruluşlarına açık tutulması akıl kârı değil.

Basın özgürlüğü özellikle devlet birimlerinin kısıtlayıcı davranışları yüzünden tehdit altına düşer. Savaşa giden bir ülkenin Genelkurmay Başkanlığı, konuyla ilgili görüşlerini aktaracağı bir toplantıyı kısıtlı bir dâvetli listesiyle yapmaya kalkarsa, bu 'sansür' anlamı taşır. Anayasasında "Basın hürdür, sansür edilemez" yazan (m. 28) bir ülkede, 'sansür' anlamı taşıyan her türlü davranıştan devletin bütün kurumları uzak durmak zorundadır. Genelkurmay, 8 Ocak'ta yapacağı toplantı için, Başbakanlığın dâvet listesini kullanmalıdır.

'Akreditasyon' türü uygulamalar demokrasilerde düşünülemez. Türkiye, gerçekten Avrupa Birliği'ne üye olmak istiyorsa, hiç vakit kaybetmeden, basına karşı 'kısıtlayıcı' uygulamaları bütün devlet birimlerinde sona erdirmelidir.

Çok meraklı olduğumuzdan değil, ama ülkemiz adına gerekliliğine inandığımızdan, 8 Ocak günü Genelkurmay'da yapılacak toplantıya dâvet edilmeyi bekliyoruz.

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu