Türkiye’yi çok seviyoruz

İHH İnsani Yardım Vakfı, bu yıl sekizincisi gerçekleştirilen “Yetim Dayanışma Günleri” kapsamında Bangladeşli çocukların yüzünü güldürdü. Biz de 7 kişilik İHH ekibiyle, dünyanın en fakir ülkelerinden biri olan Bangladeş’teki yetimhaneleri ziyaret ettik. Bölgenin çocukları, babalarını salgın hastalıklar ve aşırı depresyon yüzünden kaybetmiş, anneleri de başkalarıyla evlenmiş. Üvey babalarının kabul etmediği çocuklar akrabalarının yanında hizmetçi ya da tarım işçisi olarak ağır şartlarda çalıştırılıyor. Sokaklarda da yaşayan çocukların sayısı oldukça fazla. Hayırseverler de bu çocuklar için yetimhaneleri hizmete sokuyor.

OYUN DOLU BİR GÜN

Altı gün devam edecek etkinlikte ilk durağımız Bangladeş’in Khulna şehrinde bulunan Babul Aman Yetimhanesi. Bizleri çiçeklerle karşılayan çocuklara, Türkiye’deki hayırseverlerin yardımlarıyla alınan oyuncakları dağıttık. Hediyeleri büyük bir mutlulukla karşılayan çocuklar hep bir ağızdan ‘Teşekkürler Türkiye. Sizi çok seviyoruz’ dedi. Çocuklarla yetimhanelerin avlusunda kriket, futbol ve balon oynadık. Bölgenin yöresel meyvelerinden bize ikramda bulundular. 6 Mart 2012’de inşa edilen bu kurumda 32 çocuk kalıyor. Burada, okul derslerine ek akademik bilgiler de alıyorlar.

BU BÖLGEDE OKUL YOK

Bölgenin en fakir şehirlerinden biri olan Gazipur’da yer alan Sultan Abdülhamid Han Kardeşlik Yetimhanesi ise ikinci durağımız. Yaşları 7 ile 17 arası değişen 70 erkek çocuk ellerinde çiçeklerle bizleri karşılıyor. Yetimhanenin bulunduğu merkezde okul olmamasından dolayı çocuklar ve çevreden 400 öğrenci bu kurumda eğitim görüyor.

HAYATA HAZIRLIK

***



Sultan Abdülhamid Han Kardeşlik Yetimhanesi’nin Müdürü, “Yetim çocukların okul başarılarını yükseltmek, meslek edinebilmelerini sağlamak ve hayata hazırlanmaları için elimizden geleni yapıyoruz. Onları hem ilmi hem de bilimsel eğitimlerden geçiriyoruz” dedi.

Onlara ‘anne’ diyorlar

Sultan Abdülhamid Han Kardeşlik Yetimhanesi’nde çalışan Tomar Nam Ke ile Farida, yetimhanede sabahtan akşama kadar çocukların temel ihtiyaçlarıyla ilgileniyor. Çocuklar onlara ‘Anne’ diyor. Bu durumdan çok memnun olan kadınlar yetimlere sevgilerini katarak yemek yapıyor.