Kıbrıs konusunda uzmanlaşmış politikacılar derler ki: "Kıbrıs konusunun halledilmesi için izlenmesi gereken yol, dışarıdan çözüm önerilerinde bulunmamaktır." Zira, orada iki millet yaşamaktadır. Bu iki milletin demokratik usullerle seçilmiş temsilcileri vardır. Bunların bir araya gelerek, kendi geleceklerine ait kararları vermeleri gerekir.

Normal prosedürün bu olması gerektiği halde, başlangıçtan bu güne kadar, dışarıdan yapılan müdahaleler sebebiyle, Kıbrıs meselesi çözümlenememiştir. Tabir caizse, her aklına gelen konunun içerisine girmiş, kendisine göre formüller icat etmiştir.

Daha başlangıçta Birleşmiş Milletler, bu konunun yalnız toplumlar arası görüşmelerle halledilmesini kararlaştırmıştır. Ancak, Rum tarafı konuyu Avrupa Birliği'nin bir meselesi haline getirmek istemiş ve bunda başarılı da olmuştur. Elli yedinci Hükümetimiz Helsinki'de sadece bir yemek davetine çağrılması karşılığında bu isteğe boyun eğmiştir.

Ankara'da, İngiliz büyükelçisine verdiğimiz bir cevabı hatırlatmak istiyoruz: İngiltere'nin Ankara büyükelçisi, TBMM'deki bir yemekte bana sormuştur:

-Kıbrıs meselesinin çözümü için ne düşünüyorsunuz?

Verdiğimiz cevap gayet kesin ve kısadır:

-Çözülmüş bir konuya yeniden çözüm aranmaz.

-Yani?

-Kıbrıs'ta iki devlet vardır. Bizim yönümüzden mesele çözülmüştür. Bundan ötesi, o iki devletin meselesidir.

Sayın Süleyman Demirel de, birkaç gün önce, Kırmızı Koltuk Programında yaptığı bir konuşmada, bu hususu açıkça vurgulamıştır: "Çözülmüş bir meseleye yeni çözüm aramamak gerekir."

Konu bu kadar açıkken, bir yandan Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri, diğer yandan Avrupa Birliği yetkilileri formüller üretmekte ve bunları taraflara zorla kabul ettirmeye çalışmaktadırlar. Bu baskıları bir tarafa bırakalım, maalesef, Türkiye'deki bazı yetkili ağızlar da bu kampanyaya tempo tutmaktadırlar.

Bazı yetkililerimiz, Kıbrıs'ta Belçika Modeli'nin uygulanmasını istediklerini, hem medya önünde, hem de uluslararası platformlarda dile getirmişlerdir. Onlar bu açıklamayı yaparken, kendilerine şu sual sorulmamıştır: "Belçika modeli nedir? Bu model Belçika'da bile başarıyla uygulanabilmekte midir?" Bu formülü teklif edenlerin bu iki suale de cevap verebileceklerini sanmıyorum.

Avrupa Konseyi'nde, 15 yıldan beri gündemden düşmeyen iki konu vardır; ilki Türkiye konusudur, diğeri ise Belçika Modeli üzerindeki tartışmalardır.

Belçika Modeli'ni tartışmaya açanlar bizzat Belçikalı parlamenterlerdir. 1996 yılında Avrupa Konseyi'nin Hukuk ve İnsan Hakları Komisyonu'nun İstanbul'daki toplantısında bu konu, Belçikalı üyeler arasında, adeta bir kavga üslubunda tartışılmıştır. Halen de Konsey'de aynı konuda tartışmalar devam etmektedir.

Kıbrıs meselesi üzerine sokakta veya medya önünde yapılan açıklamalar konunun hallini güçleştirmektedir. Her önüne gelenin kulaktan dolma bilgilerle önerdiği modellerle Kıbrıs meselesi çözülemez.

Türkiye yönünden meselenin çözümü bellidir:

l-Kıbrıs'ta birbirine eşit iki devlet vardır.

2-Türkiye Cumhuriyeti bu iki devletin de bağımsızlığının garantörüdür.

3-Bu iki devletten biri, tek başına, Türkiye ve Yunanistan'ın birlikte üye olmadığı bir kuruluşa giremez.

Yukarıdaki şartlar Türkiye'nin tek yönlü talep ve iddiaları değil, uluslararası anlaşmalardan doğan haklarıdır.

Bundan böyle birisi çıkıp ta, "Biz Kıbrıs'ta Belçika Modelini istiyoruz." derse, ona sorunuz:

"Belçika modeli nedir? Bu model Belçika'da bile uygulanabiliyor mu?"

Gerek Kıbrıs Rum lideri ve gerekse Birleşmiş Milletler Temsilcisi de Soto Avrupa Birliği'nin Kıbrıs'ı üye kabul etmesi halinde, anlaşma olmazsa, bu kararın Kuzey Kıbrıs'ı kapsamayacağını açıkça ifade etmişlerdir.

Kıbrıs'ta bir çözüme ulaşılması herkesin arzusudur. Bunun için de müzakerelerin devam etmesi gereklidir. Ancak, Kıbrıs'ın kendisine özel şartları vardır. Bu şartlar dikkate alınmaksızın, hazır modeller peşinde koşmak, orada yeni faciaların başlangıcı olabilir.

CEVDET AKÇALI

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu