Yıllarca ekonomiyle ilgilendikten sonra ilk defa soğuk bir gecede bir maç yorumu yapıyorum. Bir tarafta 19 yıllık kongre üyesi olduğum Beşiktaş, diğer tarafta büyüleyici atmosferiyle Şükrü Saraçoğlu Stadı'nın Fenerbahçe'si.

Lige verilen aradan sonra heyecanlı, zevkli ve kaliteli bir futbol maçı izlemek düşüncesiyle stada geldim. O da ne...! Rezalet bir zemin. Orta sahada su birikintilerinden dolayı top sürmek bile imkansız. Ancak sahada takım oyununu benimsemiş, futbolu görevi icabı oynayan ve aldığı taktiği harfiyyen yerine getiren bir Beşiktaş izliyorum, Fenerbahçe'ye adeta nefes aldırmıyor. Hele de maçın 15. dakikasında Fatih'in gereksiz yere kırmızı kart görmesi Beşiktaş'ın oyun düzenini destekledi. Maçın ilk yarısı boyunca sadece Abdullah'ın, o da şahsi gayretleriyle oynaması Fenerbahçe için yeterli değildi. 26. dakikada Pancu, 44. dakikada Ahmet Dursun'un kaçırdığı çok net pozisyonlar aslında ikinci yarının haberini de veriyor.

Bu arada maçın belirli dönemlerinde topu alanın kendi başına oyun oynama arzusu maçın güzelleşmesini engelledi.

İkinci yarının başında Beşiktaş'ın Fenerbahçe'yi kendi sahasında şok preslerle yorması, pas yapmalarını engellemesi, futbolcuların birbirleriyle dayanışması gelmekte olan golün habercisiydi. Ve Tümer'in şahsi gayretiyle Johnson'dan kaptığı ve 2-3 Fenerbahçeli oyuncuyu ekarte ettikten sonra Ahmet Dursun'a attırdığı gol Beşiktaş'ı iyice rahatlattı.

Bu aralar özellikle ileri uçta yalnız kalan İlhan Mansız'ın sürekli pres yapması Beşiktaş'ın orta sahadan rahat top kapmasını ve Fenerbahçe'nin de organize atak yapamamasının en önemli etkenlerinden biriydi. Maçın son dakikasında o ana kadar maçı çok iyi idare eden Ali Aydın'ın Ahmet Dursan'a yapılan bariz penaltıyı es geçmesi kariyerine yakışmadı. Bu maç şunu gösterdi ki, gene şampiyonluğun en güçlü adayı Beşiktaş yoluna devam ediyor ve ipi göğüsleyecek gibi.

Bir başka maçta tekrar buluşmak ümidiyle...

ALİ BAYRAMOĞLU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu