Yeni bir yılın ilk yazısında insan neler yazmak ister? Umutları şahlandıracak, huzur ve mutluluk duygularını canlandıracak, güzel, iyi ve hayırlı hisleri elbette... Takvimden kopan her yaprak umuda açılan yolculukta yeni bir adımdır; yeni bir yıla girilen ilk gün ise o yolculuğun önemli bir durağı... Yılbaşı gecesi, dolu dolu geçmiş bir yılın ardından neşelenmiyor insanlar, tersine "Karşıladığımız yeni yılın her günü en az bu kadar neşeli geçsin" dilek ve temennisiyle gülüp eğleniyor...

Şimdi geride bıraktığımız yıla girerken bile bir umut aralığından bakabilmiştik dünyaya. Biraz önce yüzünü buruşturmasına sebep olan şarabı elinin tersiyle itip hiç dokunmadığı şişeyi "Bu daha iyi" diye işaret eden Bektaşi'nin, "Ötekinden daha kötüsü olamaz" züğürt tesellisiymiş bizimki; bunu ancak şimdi anlayabiliyoruz... 2001'e girerken yoksulluğun altında yatan yolsuzluklarla mücadele edileceği umudumuz vardı, ekonomik krizlerin geride kaldığını düşünüyor ve yeni yüzlerin zenginleştireceği siyasi ortamın iktidar kilidini açacağını sanıyorduk... Türkiye Avrupa Birliği'ni ciddiye alarak demokrasi, insan hakları ve hukukun üstünlüğü yolunda ilerleyecek, kardeşlik ve barış getirecek bir yola girecekti...

Krizlerin derinleştiği, herkesin varlığının ve gelirinin yarıdan fazlasını kaybederek fukaralaştığı, sorunların üzerine gidecek cesareti bulunmayan bildik yüzlerin insafına terk edildiğimiz bir yıl oldu 2001. Daha da kötüsü, bizdeki bütün olumsuzlukların global ölçeğe yükseldiği, huzur ve rahatın, güvenlik ve refahın yerlerini kaosa, bilinmezliğe, güvensizliğe, ekonomik çalkantılar ve iflâsa bıraktığı, "İnsan insanın kurdudur" sözünün her zamankinden daha fazla geçerli olduğu bir 'kara-ütopya' dünyasına dönüştü dünyamız... 2002'in kendisinden önceki yıldan devraldığı miras her alanda kötü...

Yarım asrı aşan kendi hayatım boyunca 2002 kadar olumsuz girdiğim bir yılı hatırlamıyorum. Kaygım yalnızca benim gibi yolun yarısını çoktan aşmışlar için değil; kaygımı büyüten, henüz hayata atılmamış, gözünü ilerilere dikmiş, âdil ve müreffeh bir dünya rüyası gören gençlerin karşı karşıya kaldığı şartlar... Bizlerin bizden sonra gelenlere hazırladığımız yarının dünyası, yüzümüzü kara çıkartan şartlarını herkese dayatıyor... Rüyaları kıskanan, komploların hükümran olduğu, beyinlerinden teslim alınmış zavallıların güdümünde bir avuç gözü dönmüşün sürüklediği 'terörle bulaşık' bir dünya...

Gelin de, böylesine karanlık bir ortamda, yeniyıla giriyorum diye neşeli olun bakalım...

Belki de, esas şimdi, kaybetmek üzere olduklarımız bu kadar belirgin hale gelmişken, umutlarımızı diri tutmalıyız. Neşeyi bütünüyle kaçıracak bir ortama doğru hızla yol aldığımızı görüp neşelenebilirsek, kaybımızı durdurmanın çarelerini de daha akılcı biçimde arayabiliriz. Dönüm noktasındayız, zorlandığımız değişiklikler insan olma değerlerimizi bizden talep ediyor, ama bunu talep edenlerin tuzağına düşmemek de bizim elimizde; aksi halde, bir yıl sonra bu zamanlar, eğlenebilecek güç ve tâkatten de mahrum kalmamız pekala mümkün... Bu gerçeği, hüzünlü 2001'den acılarla dolu geçeceği şimdiden belli 2002'ye girerken daha iyi algılıyorum. Herhalde sizler de bunun farkındasınız... Kimseniz, hangi din, mezhep, meşrep veya eğilimden iseniz, Türk, Kürt, Ermeni, Avrupalı, Amerikalı farketmez, hepiniz, hepimiz kaygan bir zeminde mevzi kaybediyoruz...

Kaybettiklerimizi geri almak için çabalamakla, teknolojik ilerlemelerin sağladığı imkânları aleyhimize kullanmaya kalkanlara inat, aynı imkânları daha mutlu, müreffeh ve âdil bir dünya için seferber etme kararlılığını sergilemekle geçmeli önünde durduğumuz yılımız. Terörü yıldırma yöntemi olarak kullananlara ve terörle mücadele adına açılan imha savaşlarına inat, uygarlığı hedef alan çatışmacı ortamı yeni bir 'ortak uygarlık' idealine çevirmeliyiz...

Zor mu, hatta imkânsız mı görünüyor? 2002'nin kolay olacağını kim iddia etti ki?

Yine de hepinize iyi bir yıl dilerim; 2001 yılında yaşadıklarınız yüzünden bunu fazlasıyla hak ettiniz çünkü.

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu