Körün istediği bir gözdü, onlara verdik iki göz, hatta üstüne Lucescu bir de gözlük taktı!

Arif'i Ümit'in arkasına yerleştirmiş. İki forvet ama önlü arkalı. Bunun tek eksisi Arif'in çıkarken top kaybı yapma ihtimali. Artısı ise Xavi'yi Abelardo'nun önüne taşıyıp ortayı bir eksiltmesi. Zaten Puyol ve Christanval gömülmüş geriye hiç çıkmıyor.

Zaten ciddi gelemeyen, kibarca bir puana yatık bir oyunu var koca Barcelona'nın. Sadece bizim hatamızı, Ayhan'ın zayıf fizik gücünü ve kaybedeceğimiz topları bekliyorlar.

Hiç çıkmayan bir dörtlüye uzun toplarla saldırıyoruz. Yerden ve duvarlı her gelişimiz tehlike oluyor. Onu da pek sık yapamıyoruz.

Pozitif oynama özürlü Ayhan'ın garantiye olan aşkından dolayı 3 dev arasında 6 maçtan namağlup elenmemize ramak kalmış derken golü kalemize kıstırıveriyorlar.

Çünkü Lucescu her zamanki gibi maçı sahaya en yakın yerden seyretmekten öteye birşey yapamıyor ve Galatasaray'ı, eksik yönlerini tedavi edemeden kazanmayı düşünmeyen bir rakibe mahkum ediyor.

Bazı futbolcuların güdük futbolu kıstırılmış forvete katkı yapamadığı için grup dinamiği de kayboluyor ve biz boş kalelere topu sokamıyoruz. Lucescu ise hala seyrediyor.

Barcelona'ya kaybeden Galatasaray değil, Lucescu oluyor.

Son bölümde pas üstüne pas yapan Barcelona, bizim bir türlü koruyamadığımız galibiyetlerin uygulamalı dersini verirken Galatasaray da sınırları zorlayarak geldiği bu yerden Lucescu'nun 6 maçlık stratejik hataları ve takımın kötüye gidişini seyrettiği maçlar nedeniyle dersini almış oldu.

ÜMİT AKTAN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu