Milli Takımımız, Brezilya maçında ayağına kadar gelen kısmeti tepti. İki takım da beklenen oyunu oynayamadı. Brezilya, takım oyunundan çok futbolcularının becerisini ön planda tutan bir oyun gösterdi.

Milli Takım'da ise Rüştü dışında hiçbir oyuncumuz kendinden beklenen performansı gösteremedi. Bunun yanı sıra yardımlaşma, kademe ve destek, alan daraltarak pres yapma, defansta sayısal denge avantajlarına sahip olma, hücumda çoğalma, rakibin ataklarını ön bölümde kesmek gibi kollektif oyunun gereklerini de yerine getiremedik.

Baskılı oynayan Brezilya'nın ataklarını kesince çok hızlı kontraatak girişimlerinde bulunamadık. Uzun toplarla çıkış yapmaya çalıştığımızda ise ileride tek başına kalan Hakan'ı topla buluşturamadık ve gerekli desteği de veremedik. Bütün bunlara rağmen ilk yarının son dakikasında attığımız gol bir çok şeyin değişebileceğini müjdeleyen iyi bir avantajdı. Fakat ikinci yarının başında görüldü ki bizde değişen bir şey yok. Brezilya'nın iki önemli pozisyonundan sonra beklenen golü geldi.

Herşeye rağmen bitime 5 dakika kala hakemin hatalı penaltı kararıyla 1 puanı kaçırdık. Oyunun son dakikasında yenen golle kaçan puanın acısı ve üzüntüsü de bir-kaç kat fazla oluyor. Bu sebeple ülke olarak çok sinirliyiz. Fakat ortada bir gerçek var. Bizim rakiplerimiz bu grupta Kosta Rika ve Çin olmalıydı. Biz bu rakiplerimizi yenersek Japonya'ya gideriz.

Bunun için de ülke olarak herkesin öfkeyle tenkidleri bırakıp birlik beraberliği oluşturarak, Kosta Rika maçına Şenol Güneş ve futbolcularımıza destek vererek hazırlanmalıyız.

O günkü eksiklerimiz bence sorun olmaz. Yeter ki kollektif oyun disiplini içinde futbolcularımız gerekli performanslarını sahaya yansıtsınlar.

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu