Milli Eğitim Bakanlığı'nın bazı ders kitaplarını yeniden yazdıracağı haberi ister istemez din dersi kitapları problemini gündeme getirmektedir. 1982 Anayasası'yla din kültürü ve ahlak öğretimi ilk ve ortaöğretim kurumlarında zorunlu dersler arasında yer almıştır (md. 24). Uzun zaman bunun laikliğe aykırı olduğunu savunanlar oldu, hâlâ da var. Halbuki laikliğe aykırı olan belli bir dinin inanç sisteminin ve uygulamasının şahıslara zorla kabul ettirilmesidir, öğretilmesi değil. Öğretilmediğinde kişilerin bilmediği bir din hakkında doğru bir tercihte bulunmaları imkanı olmuyor.

Üstelik kendi dinini bilmeyen kimselerin başka dinlere yönelik sağlıklı bir değerlendirme yapması da mümkün olmuyor. Bugünlerde gündemi işgal eden misyoner faaliyetlerine karşı en etkili yol bunların polisler veya "gönüllü polisler" vasıtasıyla engellenmesinden ziyade insanımıza doğru ve yeterli dini bilgilerin verilmesidir. Bu da iyi bir din öğretiminden geçer. Kaldı ki misyoner faaliyetlerini engellemenin uluslararası hukuk açısından doğuracağı problem bir tarafa bunun din ve vicdan hürriyetiyle de uzlaşmadığı açıktır. Şu noktanın altını ısrarla çizelim: İslam zorla kabul ettirilme ihtiyacı içinde olan bir din değil.

Bu sütunda birkaç kez altını çizdiğim bir gerçeğin sağlamasını Azerbaycan'da yapma imkanını buldum. İlmi bir toplantı için geçtiğimiz günlerde iki günlük bir ziyarette bulunduğum Bakü'de misyonerlerin Azerbaycan'da çok yaygın bir faaliyet içinde olduklarını gözlemleme imkanım oldu. Bu konuda kesin bir rakam veremiyorlar ama 10 ila 20 bin arasında değişen sayıda Azeri'nin geçtiğimiz yıllarda Hristiyanlığı kabul ettiği bilgisini aldım.

Azerbaycan'da Rus Hristiyanlar var, ama Azeri kökenli Hristiyanlar yeni bir olgu. Bunun iki görünür sebebinin olduğu farkediliyor: Birincisi iktisadi sıkıntı içinde bulunan Azeriler Hristiyan misyonerlere yanaşmayı içinde bulundukları sıkıntıdan kurtulmanın bir yolu olarak görüyorlar. Bundan da önemlisi Sovyet döneminde sistemli olarak yürütülen dinsizlik propagandası İslam hakkında yeterli bilgisi olmayan Azeriler arasında misyoner faaliyetleri için müsait bir zemin yaratmış. Bağımsızlıktan sonra da Azeriler'e İslam hakkında yeterli bilgi verilememiş, eski tarihi tecrübenin izini üzerlerinden bütünüyle atamamışlar. Hâlâ ilk ve orta dereceli okullarında din dersi yok. Sağlamasını yaptığım gerçek şu: İslam'ı bilmeyen Müslümanlar (Azerbaycan söz konusu olduğunda Azeriler) Hristiyanlık propagandasının etkisi altında daha kolay kalıyorlar.

Azeri yetkililer bu bakımdan bir arayış içindeler. Bir merkezi dini teşkilat kurmuşlar: "Azerbaycan Respublikasının Dini Kurumlarla İş Üzere Devlet Komitesi". Başına Azerbaycan'ın tanınmış bir ilim adamını getirmişler: Rafik Aliyev. Bazı pilot okullarda sınırlı din dersi uygulaması başlatmışlar. Önümüzdeki dönemde bu uygulamanın yaygınlaştırılması ihtimali söz konusu. Aslında Azeriler arasında Hristiyanlığın yayılması istenmiyorsa başka türlü davranmaları da sözkonusu değil. Ancak din dersinin yeterli bilgilerle donatılmış olması da gerekli.

Söz burada ister istemez Milli Eğitim Bakanlığı'nın yeni ders kitapları yazdırma teşebbüsüne geliyor. Evet Türkiye'de Anayasa gereği zorunlu olarak okutulan bir din kültürü ve ahlak dersi var. Çocuklarımıza, gençlerimize bir ölçüde dînî bilgiler veriyor. Ancak bu dersin proğramının maksada uygun olduğunu söylemek mümkün değil, hayli sulandırılmış bir program bu. Bu sebeple din dersi kitaplarının ve programlarının yeniden gözden geçirilmesinde yarar var. Aksi halde sadece yasak savıcı bir din dersi programı maksada kafi gelmez. Misyoner faaliyetlerini önlemek için ister istemez hukuk dışı uygulamalardan medet umma durumunda kalırız.

M.AKİF AYDIN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu