Pislik paçalardan akıyor, hâlâ susuyorlar

Hâlâ görmüyorlar; Nail Keçili'nin Murat Demirel'le yakın ilişkilerini ortaya koyan belgeler büyük basın organlarımızda hâlâ yer al(a)mıyor.

Bu ilişkileri kurcalayan Yalçın Doğan palaspandıras genel yayın müdürlüğünden alındı.

Yalçın Doğan'a (ve bu arada Yeni Şafak'a) övgüler yağdıran Milliyet yazarı Meral Tamer'in yazısı önce gazetedeki köşesinden, sonra da web sayfasından çıkarıldı.

Sabah gazetesi ise, "yönetim kurulu kararı"yla, Murat Demirel'den 1 milyon dolar rüşvet almakla suçlanan Rauf Tamer'in işine son verdi, ama, Egebank soygunundaki "hasıraltı" tutumunu sürdürüyor.

Ve yine Milliyet...

Yalçın Doğan, görevden alınmadan bir gün önce, Rauf Tamer ve Nail Keçili'yle ilgili geniş bir haber hazırlatmış. Hatta Rauf Tamer'le bir röportaj bile yaptırmış.

Fakat gece yarısı bu haberlerin tümü yayından kaldırılıyor.

Hürriyet gazetesi ise, "nedense" (neden acaba) ne "Murat'la reklam dışında bir ilişkimiz yok" diyen Nail Keçili'nin sözlerine, ne Keçili'nin Demirel'e gönderdiği "Ha benim, ha senin malın" mektuplarına, ne de Nail Keçili'yle Demirel'in ele ele fotoğraflarına yer verdi.

Eskiden, "editoryal bağımsızlık" diye bir şey vardı.

Kartel için, bu tamlama, artık eski ve uzak bir anı.

Bir çeşni, bir nostaljik tad...

Sonra yine o "bildik" suskunluğuna büründü.

Ve Uğur Dündar...

Basın Konseyi Başkanı Oktay Ekşi, Star haber bülteninde Uğur Dündar'a konuk oluyor.

Uğur Dündar, Murat Demirel'in korumasıyla konuştuğunu, bu şahsın kendisine yolsuzluklarla ilgili önemli bilgiler akdardığını söylüyor.

Nerede söylüyor?

Kamera yok, kayıt yok...

Murat Demirel'in koruması, Dündar'a kamerayla çekime izin vemeyeceğini söylemiş. O da, kuzu kuzu buna riayet etmiş.

Uğur Dündar Oktay Ekşi'ye soruyor:

"Bunda bir yanlışlığımız, mesleki açıdan yanlış yapılan bir şey var mı?"

El cevap:

"Hiçbir yanlış yok."

Ufuk Güldemir'in ifadesiyle, "Çocuk Esirgeme Kurumu'nda bile gizli kamera kullanan ünlü televizyoncu", yolsuzluk itiraflarını, habere konu olan şahıs "kamera istemediği için" kaydetmiyor.

Uğur Dündar, eskiden her "Kamera istemiyorum" diyeni böyle rahatlıkla salıyor muydu?

Büyük basınımızın, Egebank soygunuyla ilgili isteksizliği, gördüğünüz gibi, devam ediyor.

Rauf Tamer'i kurban verip, kısmen sorumluluğu üzerlerinden attılar, ama, Murat Demirel'den 1 milyon dolar rüşvet alan R.T. rümuzlu gazetecinin gerçekte Rauf Tamer olup olmadığını "sorma" zahmetine girmediler.

Sabah gazetesi çevrelerinde dolaşan bir dedikoduya göre, zaten işine son verilecekmiş Rauf Tamer'in, bu olay "vesile" olmuş.

İyi de olmuş...

Taha Kıvanç ağabeyimiz, dünkü yazısında, bu R.T.'nin Rahmi Turan da olabileceğini söylüyordu.

Rahmi Bey'i bilemem, ama şahsen benim kalbim, hissiyatım Rauf Tamer'in "suçsuz" olduğunu söylüyor.

Rauf'un suçu, Murat Demirel'le "şahsi tanışıklığı"nı devreye sokarak, Egebank'tan uzun vadeli "kredi" alması.

Daha önce de yazmıştım:

Rüşvetçi gazeteci, kartel açısından deşifre edilmesi "sakıncalı" biri olmalı...

Mahut "psikolojik savaş"ta üstün performans göstermiş biri...

Çölaşan açıkça isim yazmakta imtina ettiğine göre, "entel", "liboş", "dönek", "numaracı cumhuriyetçi" takımından biri olmadığı kesin de, acaba kim?