Başlarken

Bütün dönemlerde insani tefekkürün yoğunlaştığı sorunlar vardır. Sorunlar, ilgili olduğu durumlar nedeniyle farklı karakterlere sahiptir. Bazı sorunlar, bir döneme özgüdür, o dönemde bir çözüme kavuşur. Bazı sorunlar bir türlü tatminkâr bir çözüme kavuşamaz ve süreç içinde yerini başka sorunlara bırakır. Bazı sorunlar belirli bir dönemden ziyade pek çok dönemi içeren uzun erimli süreçlerin sorunlarıdır. O süreçte çözülebilir yahut başka bir süreç başladığı için sorun olmaktan çıkar.

Sorunlar da tıpkı hayatın kendisi gibidir. Bireysel olduğu kadar müşterektir. Ne tek başına dünyaya gelebiliriz ne de tek başına hayatımızı sürdürebiliriz fakat hiç kimse bizim yerimize hayatımızı yaşayamaz. Çünkü yaşanacak bir hayat daima yaşayan bir bireyi gerektirir. İnsanın kendisinden kaynaklanan sorunlar da birey olarak insan var olduğu sürece bizzat onun tarafından çözümü beklenen sorunlardır. Evet, biz insan fertleri muhtaç varlıklarız. Başkaları olmadan bireyselliğimizi bile fark edemeyiz. Dolayısıyla yardım almak durumundayız. Ama yardımı alanın biz olduğunu unutmadan. Tam da bu nedenle sorunlar iç içe geçmiş halkalar gibidir. İnsandan kaynaklanan sorunlar en dıştaki halkayı oluşturur, dönemlerin ve süreçlerin sorunlarını da kuşatır, bir yandan onlara sirayet eder bir yandan onların şeklini alır.

Sorunlar yeterince tahlil edilmediği ve çözüm süreci hassasiyetle yönetilmediğinde tam bir zihin kargaşasına düşeriz. Sebebi açık: Zihnimizdeki sorunlar, bağımsız davranma ve birbirine tahakküm etme özelliğine sahiptir. Düşünce ve davranışlarımızdaki özensizlik, sorunlar hiyerarşisini bozabilir hatta tersyüz edebilir. Oysa insan olmak, kendi düşüncelerimizi ve tecrübelerimizi ciddiye almayı gerektirir. Bu hususta zafiyet gösterdiğimiz sürece insana yaraşır ilgilerimiz zayıflar, duyarsızlaşmaya ve kendi kendimizi yönetme kabiliyetlerimizi yitirmeye başlarız. Dolayısıyla insanlığımız irtifa kaybına uğrar. Bu bakımdan insan olmak bize sorunlarımızı ciddiye alma, tahlil etme, anlama ve çözümü uğrunda çaba sarfetme yükümlülüğünü bahşeder.