‘Toprak kardeşliğimiz’ için…

PKK Terör Örgütü’yle arasına mesafe koymayan, bilakis onun siyasi ayağı olduğunu her fırsatta ifşa eden DEM partisinden iki kişi, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın muvafakati ve Bahçeli’nin ön vermesiyle İmralı ile görüştüler.

Bu görüşme sonrasında, “Sayın Bahçeli’nin ve Sayın Erdoğan’ın güç verdiği yeni paradigmaya, gerekli katkıyı sunma kararlılığı; Türk-Kürt kardeşliğinin yeniden güçlendirilmesi; Türkiye’yi hak ettiği düzeye taşıyacak bir kılavuzluk; Türkiye ve bölge için barış, demokrasi ve kardeşlik devrinin açılması”… temelinde yapılan bilgilendirmeyi takiben, hararetli bir tartışma da hemen başladı.

Bu tartışma şimdilik şu zıtlaşmada yürüyor gibidir:

1-Türkiye’nin siyasi ve askeri gücündeki artışa bağlı olarak Suriye devriminde yüklendiği rol, PKK Terör Örgütü’nün ve onun türevi olan sair örgütlerin hareket alanını daralttı.

Başta ABD olmak üzere yardım ve yataklıklığında faaliyet gösterdiği ülkeler tarafından terkedilen PKK Terör Örgütü, şimdi baş başa kaldığı Türkiye’den insaf ve merhamet dilenir hale geldi.

Bu aşamada, Türkiye artık çözüm süreci vb. adlar altında siyasi ve askeri bir sürçmeye tekrar maruz kalmaksızın, Kürtler adına hareket ettiğini söyleyen PKK Terör Örgütü’nden kendi Kürt halkını da her zamanki gibi koruma kararlılığıyla, bu örgütün başına bir balyoz gibi inmeli ve kaçabilecekleri son noktaya kadar onları sürmelidir.

2-Osmanlı bakiyesi olan yeni Türkiye, Anadolu halk(lar)ının milli(dini), tarihi ve siyasi olgularına ters olarak ulus devlet şeklinde yapılandırılmıştır.

Bu yüzden 1923-2002 yılları arasında işletilen zulüm çarkı, Türkiye tebaasında bir bölünmeye sebep olmuş ve bunun zararı giderek devletin kendisine dönmüştür.

Türkiye’nin başta Suriye olmak üzere zillete maruz kalan, iç çatışmalarla her şeyini kaybeden halkları, kendi tarihi ve siyasi kaderinin yeniden tahakkukuyla zorunu hale gelen yönlendirme ve yönetme sorumluluğu daha baştan Kürtleri de kapsamalı, mezkur zulüm çarkında heba edilen ülke içi kardeşlik ve eşitlik tekrar sağlanmalıdır.

Bu zıtlaşmada özetle “öldür kurtul”, ve “ver kurtul” anlayışlarının hakim olduğu malumdur. Bu zıtlaşmanın medyatik tantanasında şu üçüncü yolun gerekliliği ise inşallah kısa zamanda anlaşılacaktır:

PKK Terör Örgütü, geçtiğimiz kırk yılda münferit ve toplu katliamlar yaparak, güvenlik güçlerini şehit ederek Türkiye’yi kana buladı.

Bunun devamında, şimdiki ricat şartlarına tabi olarak PKK lağvedilmeli ve arkasından, kurucusu olan Öcalan başta gelmek üzere 40 yılın katilleri teker teker yargılanmalı; bebek katili Öcalan dahil kimin mahkumiyetinin yıl hesabıyla yeterli görülüp görülmeyeceğine yargı yoluyla karar verilmelidir.

“Milletini sevmek, vatanını sevmek herkes için borçtur. Müslümanlar için iki kere borçtur. Lakin borcumuz bu kadar değildir. Milletini sevmek kadar onu büyük görmek, ululamak ve onun yolunda ölmek de borçtur. Fakat borcumuz bununla da bitmez. Vatanımıza düşman olanlara düşman olmak; milletimizi sevmeyenleri sevmemek dahi bize büyük bir borçtur. 

Şimdi iyi bilelim ki bizim milletimiz, Allah’ın yardımına, Peygamber’inin yardımına nail olmuştur. Altı yüz senedir, yüz binlerce kişilik ordulara göğüs verdik. Yüzlerce millete karşı koyduk, çok kere yendik, az kere yenildik lakin yenildiğimiz vakitler bile adımızı sanımızı kaybetmedik. 

Her sene binlerce şehit verdik, Cenab-ı Hakk bizim soyumuza bereket verdiğinden Hakk yolunda ne kadar kırıldıysak, o kadar da çoğaldık. (…) 

Lakin biz yalnız Türk değil, Müslümanız; insanız. Müslümanların hepsi (…) dünya ve ahiret kardeşlerimizdir. Türkiye’mizde (…) Arap, Arnavut, Laz, Kürt, Çerkes, Boşnak var. (…) Ermeni, Rum, Bulgar, Elvah, Sırp Osmanlı var. Bunlar da vatan kardeşimiz; toprak kardeşimizdir.” (Müslüman ve Türk Kardeşlerime – Müslümanlık ve Türklüğe Dair Yazılar, haz.: Eren Yavuz, Büyüyenay, İstanbul 2024)

‘Toprak kardeşliğimizi” yeniden tesis etmeliyiz ki, küçük dev Türkiye’nin mazlum milletlere yönelik tarihi sorumluluğu doğru ve etkili bir şekilde -inşallah- yeniden işlemeye başlasın.