Yıllar evvel Afrika’ya ilk kez gittiğimde farklı duygulara kapılmıştım. Evet, Anadolu’dan çok farklı bir coğrafya. “Turuncu topraklar” vurgusu ile kendimi ifade etmeye çalışmıştım. Fekat bu farklılık egzotik bir duygu ya da oryantalist bir aksaklık olarak değil, dünyanın bambaşka bir bölgesindeki insanlarla göz göze gelmiş olmanın verdiği içsel bir dürtü idi… Yıllar sonra o duyguyu yeniden hissettim. Afrika’da hazırlanmış olan bir tanıtım filmini izlerken, Afrikalı çocukların neşesini, azmini, yoksunluk
Yıllar evvel Afrika’ya ilk kez gittiğimde farklı duygulara kapılmıştım. Evet, Anadolu’dan çok farklı bir coğrafya. “Turuncu topraklar” vurgusu ile kendimi ifade etmeye çalışmıştım. Fekat bu farklılık egzotik bir duygu ya da oryantalist bir aksaklık olarak değil, dünyanın bambaşka bir bölgesindeki insanlarla göz göze gelmiş olmanın verdiği içsel bir dürtü idi…
Yıllar sonra o duyguyu yeniden hissettim. Afrika’da hazırlanmış olan bir tanıtım filmini izlerken, Afrikalı çocukların neşesini, azmini, yoksunluk gibi gördüğümüz varlık alanını yeniden gözlemledim…
HASENE’nin Ramazan için hazırladığı “Bir Kumanya Paylaşılır, İyilik İz Bırakır” isimli tanıtım filmini yönetmeni sayesinde izledim. Çünkü kadim dostum Ekrem Aydın’ın Afrika’da günlerce uğraşarak hayata geçirdiği film yine çok iyi olmuştu (laf aramızda, ne yapsa iyi yapıyor bu gençler). Kurumun reklamı olması değildi ilgimi çeken. Filmin konusu idi. Zira film, yardım görevlilerinin köylerine gelmediğini fark eden dört çocuğun, kendi başlarına bir yardım kampanyası başlatmalarını konu alıyor. Ve özellikle vurguluyor ki, Afrika’ya yokluk ve acıma duygusuna değil, Afrikalıların da kendilerini gerçekleştirmek için sadece yönlendirilmeye ya da desteğe ihtiyacı var.
HASENE International Başkanı Bekir Altaş’ın filmle ilgili “Bu filmde yardım götürdüğümüz insanların güçlü, onurlu ve hayat dolu bireyler olduklarını göstermek istedik” cümlesi çok kıymetli. Çünkü Afrika’ya acıma duygusu ile yaklaşmak
doğru değil. Sadece yoksunlukları düşünmek ve vurgulamak, işi ajitasyona vardırmak haksızlık.
Hani Cahit Koytak “Pastörize Sevgi” şiirinde diyor ya…
Afrika’ya gidelim
Kahve içelim
Muhallebi yiyelim
Afrika Afrika
Tarihin şuuraltı
Üç tekerli bisikleti üstünde
Habeş Sultanının
Boğa yılanlarını ve halkını
Gülümseyerek güttüğü
Sevimli Dünya
Dünyanın çok başka yerinin her karışına kendi vatanımız kadar kıymet verip, insanına kendimiz gibi davranmak lazım. Rengine, lafzına, kıyafetine, toprağının rengine bakmadan her yerin her yerden daha kıymetli olduğunu gözeterek…
Hele çocukların…
#Aktüel
#Hayat
#Abdulhamit Güler
Yorumlar
Merhaba, sitemizde paylaştığınız yorumlar, diğer kullanıcılar için değerli bir kaynak oluşturur. Lütfen diğer kullanıcılara ve farklı görüşlere saygı gösterin. Kaba, saldırgan, aşağılayıcı veya ayrımcı dil kullanmayın.
Henüz yorum bulunmuyor
İlk yorumu siz yapın.
Kapat
