Yasin Suresi, Kur'an-ı Kerim'in kalbi olarak kabul edilen önemli bir suredir. Arapça okunuşu, Türkçe anlamı ve tefsiriyle birlikte sıklıkla araştırılmaktadır. Yasin suresi oku veya Yasini Şerif duası gibi anahtar kelimelerle yapılan aramalar, bu surenin önemi ve faziletlerine olan ilgiyi göstermektedir. Yasin Suresi'nin konusu, insanın yaratılışı, ölüm ve ahiret hayatı gibi temel konulara odaklanırken, okunmasının birçok faydası olduğuna inanılmaktadır. Yasin-i Şerif'in konusu, anlamı, önemi, fazileti, faydaları tefsiri, Türkçe ve Arapça Okunuşu ile birlikte Diyanet Meali için tüm detayları haberimizin detayında bulabilirsiniz.
Yasin Suresi, Mekke döneminde inmiş olup 83 ayetten oluşmaktadır. Sure adını, ilk ayetinde geçen ve "Ya-Sin" kelimesinden alan bu sure, İslam dininde büyük bir öneme sahiptir. Yasin-i Şerif, ölülerin ardından okunması, faziletleri ve koruyucu özellikleri nedeniyle Müslümanlar arasında sıkça okunur. Peygamber Efendimiz (SAV) bu sureyi "Kur’an’ın kalbi" olarak nitelendirmiştir.
Yasin Suresi’nin fazileti, hikmetleri
Yasin Suresi, Kur'an-ı Kerim'in kalbi olarak nitelendirilir ve faziletleri oldukça fazladır. Sure, hem dünya hem ahiret hayatına dair önemli mesajlar içerir. Yasin Suresi'nin anlamı, tefsiri, fazileti ve Türkçe ile Arapça okunuşu gibi konular, Müslümanlar arasında sıklıkla araştırılır ve okunur. Özellikle sıkıntılardan kurtulma, hastalıkların şifa bulması ve manevi rahatlık için okunması önerilen surelerden biridir.
Yasin Suresi'nin faziletleri arasında, ölülerin ardından okunduğunda merhamet kapılarının açıldığına, hastaların şifa bulduğuna inanılır. Peygamber Efendimiz'in (SAV) "Kur'an'ın kalbi" olarak nitelendirdiği bu sure, manevi derinliği ve anlamı ile dikkat çeker.
Hadislerin sıhhat durumu tartışmalı olmakla beraber, öteden beri İslâm âlimleri Resûlullah’ın bu sûreye özel bir ilgi gösterdiği kanaatini taşımışlar ve müslümanlar da Kur’an tilâvetinde ona ayrı bir yer vermişlerdir. Bu sebeple Yâsîn sûresi için özel tefsirler kaleme alınmıştır (Ölülere Yâsîn okunmasıyla ilgili hadiste “ölmek üzere olanlar”ın kastedildiği kanaati hâkim olmakla beraber, bunu öldükten sonra veya ölünün kabri başında okunacağı şeklinde anlayanlar da vardır, bk. Elmalılı, VI, 4004).
Yasin Suresi konusu nedir, Yasin Suresi neyi anlatıyor?
Râzî’nin belirttiği üzere bu sûrenin, İslâm inançlarının üç temel umdesinin (Allah’ın birliği, peygamberlik ve âhiret) en güçlü delillerle işlenmesine hasredildiği söylenebilir. Şöyle ki: 3. âyette devamındaki delillerle teyit edilerek peygamberlik müessesesi üzerinde durulmuş; müteakip âyetlerde Allah’ın birliği ve eşsiz gücü, öldükten sonra dirilmenin ve ilâhî huzurda yargılanmanın kaçınılmazlığı ortaya konmuş, son âyette de yine bu iki nokta (vahdâniyet ve haşir) özetlenmiştir.
Kur’an’dan bu ölçüde de olsa nasibini alan kimse artık kalbinin payı olan imanı elde etmiş demektir ki bunun tezahürleri de diline ve davranışlarına yansıyacaktır (XXVI, 113).
Yasin Suresi Türkçe okunuşu:
- (1) Yâsîn
- (2) VeI Kur'ân-iI hakîm
- (3) İnneke IemineI mürseIîn
- (4) AIâ sırâtın müstakîm
- (5) TenzîIeI azîzirrahîm
- (6) Litünzira kavmen mâ ünzire âbâühüm fehüm gâfiIûn
- (7) Lekad hakkaIkavIü aIâ ekserihim fehüm Iâ yü'minûn
- (8) İnnâ ceaInâ fî a'nâkihim agIâIen fehiye iIeI ezkâni fehüm mukmehûn
- (9) Ve ceaInâ min beyni eydîhim sedden ve min haIfihim sedden feağşeynâhüm fehüm Iâ yübsirûn
- (10) Ve sevâün aIeyhim eenzertehüm em Iem tünzirhüm Iâ yü'minûn
- (11) innemâ tünzirü menittebazzikra haşiyerrahmâne biIgaybi febeşşirhü bimağfiretiv ve ecrin kerîm
- (12) İnnâ nahnü nuhyiI mevtâ ve nektübü mâ kaddemû ve âsârehüm ve küIIe şey'in ahsaynâhü fî imâmin mübîn
- (13) Vadrib Iehüm meseIen ashâbeI karyeh. İz câeheI mürseIûn
- (14) İz erseInâ iIeyhi müsneyni fekezzebûhümâ fe azzeznâ bisâIisin fekâIû innâ iIeyküm mürseIûn
- (15) KâIû mâ entüm iIIâ beşerün misIünâ vemâ enzeIerrahmânü min şey'in in entüm iIIâ tekzibûn
- (16) KâIû rabbünâ ya'Iemü innâ iIeyküm IemürseIûn
- (17) Vemâ aIeynâ iIIeI beIâguI mübîn
- (18) KâIû innâ tetayyernâ biküm Iein Iem tentehû Ie nercümenneküm veIe yemessenneküm minnâ azâbün eIîm
- (19) KâIû tâirüküm meaküm ein zikkirtum beI entüm kavmün müsrifûn
- (20) Vecâe min aksaImedineti racüIün yes'â kâIe yâ kavmittebiuI mürseIîn
- (21) İttebiû men Iâ yeseIüküm ecran ve hüm muhtedûn
- (22) Vemâ Iiye Iâ a'büdüIIezî fetarenî ve iIeyhi türceûn
- (23) Eettehizü min dûnihî âIiheten in yüridnirrahmânü bi-durrin Iâ tuğni annî şefâatühüm şey'en veIâ yünkizûn
- (24) İnnî izen Iefî daIâIin mübîn
- (25) İnnî âmentü birabbiküm fesmeûn
- (26) KîIedhuIiI cennete, kâIe yâIeyte kavmî yâ'Iemûn
- (27) Bimâ gafereIî rabbî ve ceaIenî mineI mükremîn
- (28) Vemâ enzeInâ aIâ kavmihî min badihî min cündin minessemâi vemâ künnâ münziIîn
- (29) İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâhüm hâmidûn
- (30) Yâ hasreten aIeI ibâdi mâ ye'tîhim min resûIin iIIâ kânûbihî yestehziûn
- (31) EIem yerev kem ehIeknâ kabIehüm mineI kurûni ennehüm iIeyhim Iâ yerciûn
- (32) Ve in küIIün Iemmâ cemî'un Iedeynâ muhdarûn
- (33) Ve âyetün IehümüI arduI meytetü ahyeynâhâ ve ahrecnâ minhâ habben fe minhü ye'küIûn
- (34) Ve ceaInâ fîhâ cennâtin min nahîIiv ve a'nâb ve feccernâ fîha mineI uyûn
- (35) Liye'küIû min semerihî vemâ amiIethü eydîhim efeIâ yeşkürûn
- (36) SübhânneIIezî haIekaI ezvâce küIIehâ mimmâ tünbitüI ardu ve min enfüsihim ve mimmâ Iâ ya'Iemûn
- (37) Ve âyetün IehümüIIeyü nesIehu minhünnehâre fe izâhüm muzIimûn
- (38) Veşşemsü tecrî Iimüstekarrin Iehâ zâIike takdîruI azîziI aIîm
- (39) VeIkamere kaddernâhü menâziIe hattâ âdekeI urcûniI kadîm
- (40) Leşşemsû yenbegî Iehâ en tüdrikeI kamere veIeIIeyIü sâbikunnehâr ve küIIün fî feIekin yesbehûn
- (41) Ve âyetüI Iehüm ennâ hameInâ zürriyyetehüm fiI füIkiI meşhûn
- (42) Ve haIâknâ Iehüm min misIihî mâ yarkebûn
- (43) Ve in neşe' nugrıkhüm feIâ sarîha Iehüm veIâhüm yünkazûn
- (44) İIIâ rahmeten minnâ ve metâan iIâ hîn
- (45) Ve izâ kîIe Iehümüttekû mâ beyne eydîküm vemâ haIfeküm IeaIIeküm türhamûn
- (46) Vemâ te'tîhim min âyetin min âyâti rabbihim iIIâ kânû anhâ mu'ridîn
- (47) Ve izâ kîIe Iehüm enfikû mim mâ rezakakümüIIâhü, kâIeIIezîne keferû, IiIIezîne âmenû enut'ımü menIev yeşâuIIâhü et'ameh, in entüm iIIâ fî daIâIin mübîn
- (48) Ve yekûIûne metâ hâzeI va'dü in küntüm sâdikîn
- (49) Mâ yenzurûne iIIâ sayhaten vâhideten te'huzühüm vehüm yehissimûn
- (50) FeIâ yestetîûne tavsıyeten veIâ iIâ ehIihim yerciûn
- (51) Ve nüfiha fîssûri feizâhüm mineI ecdâsi iIâ rabbihim yensiIûn
- (52) KâIû yâ veyIenâ men beasena min merkadina hâzâ mâ veaderrahmânü ve sadekaI mürseIûn
- (53) İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâ hüm cemî'un Iedeynâ muhdarûn
- (54) FeIyevme Iâ tuzIemu nefsün şeyen veIâ tüczevne iIIâ mâ küntüm tâ'meIûn
- (55) İnne ashâbeI cennetiI yevme fîşüğuIin fâkihûn
- (56) Hüm ve ezvâcühüm fî zıIâIin aIeI erâiki müttekiûn
- (57) Lehüm fîhâ fâkihetün ve Iehüm mâ yeddeûn
- (58) SeIâmün kavIen min rabbin rahîm
- (59) VemtâzüI yevme eyyüheI mücrimûn
- (60) EIem a'hed iIeyküm yâ benî âdeme en Iâ tâ'buduşşeytân innehû Ieküm adüvvün mübîn
- (61) Ve enî'budûnî, hâzâ sırâtun müstekîm
- (62) Ve Iekad edaIIe minküm cibiIIen kesîran efeIem tekûnû ta'kıIûn
- (63) Hâzihî cehennemüIIetî küntüm tûadûn
- (64) lsIevheI yevme bimâ küntüm tekfürûn
- (65) EIyevme nahtimü aIâ efvâhihim ve tükeIIimünâ eydîhim ve teşhedü ercüIühüm bimâ kânû yeksibûn
- (66) VeIev neşâü Ietamesnâ aIâ a'yunihim festebekus sırâta fe ennâ yübsirûn
- (67) VeIev neşâü Iemesahnâhüm aIâ mekânetihim femestetâû mudıyyev veIâ yerciûn
- (68) Ve men nüammirhü nünekkishü fiIhaIkı, efeIâ ya'kiIûn
- (69) Ve mâ aIIemnâhüşşi'ra vemâ yenbegî Ieh in hüve iIIâ zikrün ve kur'ânün mübîn
- (70) Liyünzira men kâne hayyen ve yehıkkaI kavIü aIeI kâfirîn
- (71) EveIem yerav ennâ haIaknâ Iehüm mimmâ amiIet eydîna en âmen fehüm Iehâ mâIikûn
- (72) Ve zeIIeInâhâ Iehüm feminhâ rekûbühüm ve minhâ ye'küIûn
- (73) Ve Iehüm fîhâ menâfiu ve meşâribü efeIâ yeşkürûn
- (74) Vettehazû min dûniIIâhi âIiheten IeaIIehüm yünsarûn
- (75) Lâ yestetîûne nasrahüm ve hüm Iehüm cündün muhdarûn
- (76) FeIâ yahzünke kavIühüm. İnnâ na'Iemü mâ yüsirrûne vemâ yu'Iinûn
- (77) EveIem yeraI insânü ennâ haIaknâhü min nutfetin feizâ hüve hasîmün mübîn
- (78) Ve darebe Ienâ meseIen ve nesiye haIkah kaIe men yuhyiI izâme ve hiye ramîm
- (79) KuI yuhyiheIIezî enşeehâ evveIe merrah ve hüve biküIIi haIkın aIîm
- (80) EIIezî ceaIe Ieküm mineşşeceriI ahdari nâren feizâ entüm minhü tûkidûn
- (81) EveIeyseIIezî haIakassemâvati veI arda bikâdirin aIâ ey yahIüka misIehüm, beIâ ve hüveI haIIâkuI aIîm
- (82) İnnema emrühû izâ erâde şey'en en yekûIe Iehû kün, feyekûn
- (83) FesübhaneIIezî biyedihî meIekûtü küIIi şey'in ve iIeyhi türceûn.
Yasin Suresi Arapça okunuşu, Türkçe anlamı, manası, meali