Ev sahibinin hiç mi suçu yok?

İnsan, “vazgeçilmezi”nin adını yanlış koyduğu anda kaybettiği sadece “vazgeçilmezim” zannettiği şey olmuyor. Asıl vazgeçmemesi gereken şeyi, ondan vazgeçmemekle elde edeceklerini, ondan vazgeçmiş olmakla kaybettiklerini hesaba katar, buna bir de yanlış şeyi vazgeçilmezim zannetmekle -kendisi başta olmak üzere- yitirdiklerini eklersek, kaybın haddini bilmek de hesabını yapmak da imkânsızlaşıyor.