Dünya-ahiret dengesini bir türlü kuramıyoruz

Biz bu dünyada yaşadığımızı fiilen görüyor ve biliyoruz. Varlığımızın bir gerçekliğinin olduğu muhakkak. Kelamcıların ifadesiyle, 'eşyanın hakikati sabittir'. Yani biz yaşıyoruz, o halde varız. Eflatun gibi bu gördüklerimiz gölgelerden ibarettir demiyoruz. Kaldı ki, görünen her şey/fenomen gölge ise, gölgenin böyle bir yargısı ne işe yarar? Ya da İbn Arabi gibi, Allah'tan başka mevcut yoktur, 'la-mevcude illallah' da demiyoruz. Her ne kadar bu sözlerin makul bir yorumu yapılabilse bile prensipte bu böyle değildir. Allah'tan başka vücud/varlığın bizatihi kendisi yoktur denseydi, bunun izahı daha kolay olurdu.