Ah bulutlar bulutlar...

Kadın ilk cümlesini kurmak için bir müddet bekledi. İçinin sesini dinledi bir müddet. Dış dünyadan kopmayı denedi. Dışındaki seslerin içindeki sesleri bastırmaması için birkaç egzersiz yaptı. Bir şiir okudu. Zihninde canlanan ilk sahneyi sanki birine anlatıyormuş gibi kelime kelime yeniden tanımlamaya girişti. Değişik bir kitap yazısı olmasını istiyordu. Kitap ile hayatın, sayfadaki sesler ile dış dünyanın seslerinin birbirine karıştığı bir yazı. Ne yapacağını henüz bilmiyordu. Daha doğrusu yapmak istediğini nasıl yazacağını. Hayata teslim bir kitap yazısı yazmak istiyordu. İlk cümleyi yazınca arkası geldi.