Robert Langdon bu kez de Illuminati'nin peşinde

Vatikan'ın dinsel otoriteleri, daha önce de tarihin en tartışmalı şifresini kırmış olan Harvard'lı ünlü simgebilimci Robert Langdon'a, tesadüfen yaptıkları ürkütücü bir keşif üzerine yıllar sonra bir kez daha başvururlar. Langdon, tarihteki en eski ve güçlü örgüt olarak nam salmış “Illuminati”nin yeniden ortaya çıktığına dair bazı kanıtlara ulaştığında, bu gizli organizasyonun bir numaralı düşmanı konumundaki Katolik Kilisesi'nin de ölümcül bir tehditle karşı karşıya olduğunu fark edecektir. “Illuminati”nin geriye sayan, durdurulması imkânsız bir saatli bombaya benzediğini gören kahramanımız, Roma'ya giderek orada güzel ve gizemli bir İtalyan bilim kadını, Vittoria Vetra ile güçlerini birleştirir. Mühürlü lahitler, tekinsiz mezarlar, terk edilmiş katedraller ve yeryüzündeki en gizli mahzenlerde soluk kesici bir ava çıkan Langdon ile Vetra, başarıya ulaşabilmek için de Vatikan'ın bu örgüte karşı sahip olduğu tek silah konumundaki 400 yıllık “Aydınlanma Yolu”nu izleyeceklerdir.

Yazar Dan Brown'un 2005 yılında bütün dünyada listeleri altüst eden romanı “Da Vinci'nin Şifresi”, hayranlarını yalnızca kilise kurumuna dair yarı gerçek-yarı kurmaca bir gizemler dünyasına sokmakla kalmamış, onları aynı zamanda Robert Langdon adlı sıradışı bir kahramanla da tanıştırmıştı. Okurlar, hiç bir ekstra fiziksel yeteneğe sahip bulunmayıp bütün numarası bilimin verileriyle hareket etmekten ibaret olan bu Harvard'lı sakin akademisyeni en az kitabın öyküsü kadar çekici buldular.

“Da Vinci'nin Şifresi”nin çağdaş bir roman için kolay kolay erişilemez nitelikteki popülaritesi kısa süre sonra Hollywood'un da dikkatini çekince, Brown'un çetrefilli öyküsü de 2006'da Ron Howard yönetiminde bol aksiyonlu bir üstün yapıma dönüştürülecekti. Her ne kadar kitabı bayılarak okuyanlardan önemli bir kısmı filmi oldukça özetlenmiş, bu açıdan kitabın satır aralarındaki gerilim ve heyecanı yansıtmaktan uzak bulsalar da Tom Hanks'ın simgebilimci Langdon rolünü üstlendiği söz konusu uyarlama küresel turunu hiç de fena sayılmayacak bir gişe hasılatıyla kapattı.

“Melekler ve Şeytanlar” ise yazarı, yönetmeni ve başrol oyuncusuyla hemen hemen aynı ekipten gelen gösterişli bir devam öyküsü… Brown'un üç yıldır üzerinde çalıştığı bu yeni kurmaca, her ne kadar “Şifre” ile doğrusal bir bağı bulunmasa da baş kahramanı Langdon'un yolunu yine Katolik Hıristiyanlığın derin tarihine, Vatikan'ın karmaşık ritüeller ve ürpertici ikonalarla bezeli dünyasına düşürüyor. “Gece Vardiyası” (1982), “Koza” (1985) ve “Ateş Kapanı” (1991) gibi filmlerle tanıyıp sevdiğimiz, “Apollo 13” (1995) ve “Külkedisi Adam”ıyla (2005) hayran olduğumuz, son olarak da “Frost/Nixon” adlı muhteşem politik dramasıyla “Budur işte” dediğimiz ağır yönetmen Howard, tıpkı ilk filmde olduğu gibi konuyu fazlaca dağıtmadan, ayrıntılardan ister istemez vazgeçip daha ziyade öykünün omurgasına yoğunlaşarak nefes nefese bir sinema ortaya koyuyor. Başroldeki Hanks, artık iyice alıştığı hissedilen sakin güç Langdon kimliğinde gözümüze ilkinden bir gömlek daha başarılı görünürken, İskoçya'nın dünya sinemasına armağanı Ewan McGregor da kendisine son derece yakışan bir rolle filmin kastingine şıklık getirmiş.

“Illuminati” odaklı tarihsel komplo teorilerini ve Dan Brown edebiyatını sevenlerin kaçırmaması gereken, her karesi yüksek zenaatkârlıkla bezenmiş heyecan dolu bir gösteri…

Bu arada, “Melekler ve Şeytanlar”ın gösterime çıkmasından haftalar önce, Dan Brown'un filme kaynaklık eden aynı adlı kitabının özel bir baskısını şahsıma armağan olarak gönderen Warner Bros-Türkiye şirketinin yetkililerine de bu incelikleri için teşekkür ediyorum.