Türkiye çöpüne nasıl sahip çıkacak?

Türkiye Atık Algı ve Farkındalık Araştırması Çalıştayı’nda araştırma sonuçları, çöp sorununun altında yatan nedenler ve çözüm fırsatları irdelendi.

Araştırmaya bin 3 kişi katıldı

Türkiye’nin dört bir yanından, farklı yaş aralıklarındaki toplam bin 3 kişinin katılımıyla gerçekleştirilmiş olan araştırma, Türkiye’de toplumun çöp ve atık konusundaki algısını, çöp atma ve geri dönüşüm konularındaki alışkanlıklarını da gözler önüne serdi. Çalıştay çıktılarının Emine Erdoğan'ın himayelerinde Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından hayata geçirilen Sıfır Atık projesi kapsamında gerçekleştirilen uygulamalara da katkı sağlaması hedefleniyor.

Sorun tüketimden başlıyor

Çöp araçları problemi yok etmiyor

Emrah Bilge, konuşmasında çöpü üretenin de atanın da aynı kişiler olduğundan, çöpten arınmış bir çevre yaratmanın ise insan davranışlarıyla ilgili olduğundan bahsetti.

“Belediyenin çöp kovasına attığımız çöpü toplaması sorunumuzu çözmüyor. Bu sadece problemi gözümüzün önünden kaldırıyor” sözleriyle Bilge, asıl önemli olanın daha az çöp üretilmesi olduğunu belirtti; ortaya çıkan çöplerin ise en iyi şekilde ayrıştırılarak doğru yere atılması gerektiğinin altını çizdi.

Çalıştay’ın amacı araştırma sonuçlarından yola çıkarak çözümler önermek
Türkiye’de çöp konusunda yaşanan sorunların nedenlerini ortaya koyarak çözüm fırsatlarını ortaya çıkarmayı amaçlayan çalıştay oldukça verimli tartışmalara sahne oldu. Emrah Bilge, araştırma sonuçlarının paydaşlarla birlikte kapsamlı olarak incelendiği çalıştayın çıktılarının Türkiye’ye çöp sorunu için yol gösterici olacağına inanıyor. Çalıştayın sonuçlarını içeren kapsamlı raporun yakında yayınlanması beklenirken, öne çıkan bazı veriler toplumdaki her kesimden insanı yakından ilgilendiriyor.

'Kullan at' tüketiminden uzak durulmalı

Çalıştayda yoğun olarak çöpün doğru yere atılmasından önce tek kullanımlık ürünlerin tüketimine dayanan “kullan at” odaklı tüketim alışkanlıklarından uzaklaşmaya yönelik öneriler ortaya konuldu ve tüketim alışkanlıklarımızı değiştirmeden kalıcı çözümlere ulaşmanın olanaksızlığı üzerinde duruldu. Geri dönüşümü teşvik etmek amacıyla ödül ve ceza sistemlerine başvurulabileceğinin değerlendirildiği oturumlarda çözümlerin sürdürülebilir olması için konunun çocukluktan itibaren bireysel değerler sistemine yerleştirilmesi için eğitim ve farkındalık çalışmalarının önemine dair fikirler paylaşıldı. Başta Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ve yerel yönetimler olmak üzere tüm ilgili taraflarla paylaşılacak detaylı bir raporun hazırlanması ve kamuoyuyla paylaşılması kararlaştırıldı. Rapor önümüzdeki günlerde yayınlanacak.

Araştırma ve çalıştayda öne çıkanlar
• Türkiye’de çöp denildiğinde insanların yalnızca yüzde 11,6’sının aklına geri dönüşüm geliyor. Geri kalanlar çöpü bir an önce uzaklaştırılması gereken bir yığın olarak görüyor.
• Toplumun yüzde 60’ı “Sıfır Atık” kavramından habersiz. Öte yandan araştırma, devlet tarafından gerçekleştirilen Sıfır Atık çalışmalarının farkındalığa pozitif anlamda etki ettiğini gösteriyor.

İnsanlar çöp görmekten rahatsız

• Katılımcıların yüzde 47’si, kendilerine yöneltilen “Sizce yaşadığınız çevrede çöp sorunu var mı?” sorusuna “Evet” cevabını veriyor.

• Bu cevabı verenlerin yüzde 57’lik bir bölümü problemin kaynağının vatandaş olduğunu, yüzde 56’lık bir kesimi ise yönetimlerin yetersizliğinin sorunda payı olduğunu düşünüyor.

Çöpü ben atmıyorum başkaları atıyor

• Yüzde 62,8’lik kesim çöpü her zaman doğru yere attığını belirtirken, yüzde 64,5’lik bir kesim ise yakınları arasında çevreye çöp atan kişiler olduğunu belirtiyor. Bu, katılanların çoğunun “ben çöp atmıyorum, ama çevremdekiler atıyor” yaklaşımında olduğunu gösteriyor.

• Problemin çözümü için ise iki görüş başa baş durumda. Katılımcıların yüzde 55,2’si çöpü ayrıştırarak doğru yere atan kişilerin ödüllendirilmesinin faydalı olacağını düşünürken, yüzde 44,8’lik bir kesim ise ödül yerine cezanın etkili olacağını düşünüyor.

• Araştırmaya katılanların yüzde 61,5’i çözüm için bireysel çabaların yeterli olmayacağını, devletin konuyla ilgili önlem alması gerektiğini düşünüyor.