Ressam Cemal Toy, ailelerin çocuklarının resim çizemediği şikayetleri üzerine yıllar önce gençler ve çocuklarla sanat terapisi yapmaya başladı. Çocuklar hem sanatla buluşuyor hem de iyileşiyor. Miniklerin çizdikleri, çizmedikleri ve nasıl çizdikleri üzerine yoğunlaşılan atölyede, aileler ayrıntılı bir şekilde bilgilendiriliyor, yetenekler ve sorunlar erken yaşta tespit ediliyor.
Kişinin sanat yoluyla düşünce ve duygularını açığa çıkararak iyileşmesini sağlayan sanat terapisi, son yıllarda ülkemizde de ilgi görmeye başladı. Her yaştan insana uygun olan bu sanat eğitimi, özellikle çocuklarda çok iyi sonuçlar veriyor. Ressam Cemal Toy, sanat terapisiyle hem çocuklara hem de ailelerine dokunuyor. Sanat terapisine ailelerin “Çocuğum güzel resim çizemiyor” şikayetlerinin artması üzerine yöneldiğini ifade eden Toy; “Ailelere kötü çizmek diye bir şey yok diyoruz. Amaç insanın kendi özünü kendi sırrını keşfetmesi. Baktım bu konuda kendimi geliştirmeliyim, pedagojik formasyon alarak çocukların resimlerini yorumlamaya başladım” dedi.
AİLELERİN İLGİSİ YÜKSEK
35 yıldır ressamlık yapan Toy, 1987 yılında İlhami Atalay’ın atölyesinde asistanken gençlerle başladığı sanat terapisini bugün çocuklarla sürdürüyor. Toy, ilk kez 1993 yılında çocuklarla yaptığı sanat terapisine, ailelerin ilgisinin yüksek olduğunu anlatıyor. Her hafta sonu İstanbul Tasarım Merkezi’nde miniklerle bir araya gelen ressam ve çocuk asistanları, yeni gelen öğrencilere renkleri, tuvali ve sanatı öğretiyor. Cemal Toy gönüllü olarak 12 ülkede, yetim çocuklarla sanat terapi çalışmaları da gerçekleştirmiş. Sanatçı, yurtdışında oldukça yaygın olan sanat terapisinin ülkemizde de gelişmesini istiyor.
RESİM YAPARKEN KONUŞUYORUZ
Çocuklar resim yaparken onlarla konuştuklarını, sorular sorduklarını ve oyunlar oynadıklarını söyleyen Toy, ortaya çıkan çalışmada kimseye anlatılamayan derin duyguların yer alabildiğini belirtiyor. Tüm bu yorumlardan sonuç çıkarmak içinse psikologlarla çalışılıyor. Resimler üzerinden herhangi bir hüküm vermediğini aktaran Toy, değerlendirmeleri nasıl yaptığını şöyle anlatıyor: “Yetim çocuklara ailenizi çizin diyemezsiniz. Ailenizi çiçek şeklinde hayal ederek resimleyin diyoruz. Ailesini nasıl çizmiş, nasıl konumlandırmış, kağıdın içine nasıl yerleştirmiş? Mesela insan boynu, iradeyi sembolize eder. Çocuk boyun çizmiyorsa, niye boyun çizmedin demiyoruz. 8 yaşına kadar gözlemliyor, devam ediyorsa aileye çocuğunuza sorumluluk verin, kendi kendine karar versin ya da verdiği kararlara saygı duyun diyoruz. Kalın çizilmiş bir boyun öfke, ince çizilmiş boyun ise sorunlarını içine atmaya işaret edebilir. Oyunla başlıyoruz, bir şey anlatmıyoruz. Çocuk duygularını dışa vuruyor, kendisiyle yüzleşiyor. Bazen can acıtıcı şeyler olabiliyor, onu da psikologlar soruyor.”
SANAT EVDE BAŞLAR
- Çocuğun sanatla ilişkisinin ailede başladığını söyleyen Toy, ev içerisinde çeşitli eserlerin bulunmasının faydalı olacağının altını çiziyor: “Çocuklara tarihi öğretmemiz gerekiyor. O da en güzel müzelerden öğrenilir. Her evde baskı bile olsa bir Hilye-i Şerif ve Kelime-i Tevhid olsun. Çocuk o sanat eseriyle ve estetik yazılarla büyüyecek. Bir tane de İstanbul suluboyası olsun. Estetik bilinç anlatılarak aktarılmaz. Bir şeyleri fark etmek için ille terapiye gelmesinler ama nitelikli zaman geçirsinler. Müzeye gitsinler, parkta yürüsünler veya herhangi güzel bir etkinlik yapsınlar. Terapiye gelmek istiyorlarsa da korkmasınlar.”
