Muhammed Salih eşinin vefatının ardından kaleme aldığı yazıda şunları yazdı: 2Yârimi İstanbul Anadolu yakasında Karacaahmet mezarlığına defnettim. Hüzünlü şiirlerimin kahramanı olmuş bir hanımefendiyi İstanbul topraklarına gömdüm. Sabır timsali idi. 40 yıl yaşadım onunla. Hayatımızda hep zorluklar vardı, ben ona haksızlık ettim, zulmettim. O ise tüm bunları metanet ile karşıladı. Dudaklarından bir kez olsun şikayet çıkmadı, kızmadı, beddua etmedi. Gözyaşlarını gizledi, bize ise masum çehresi ile yüzlendi. Benim kusurlarımı çocuklarımdan, çocuklarımın kusurlarını benden gizledi. Beni onlara, onları bana methetti. Yapmacık değil, hakiki bir tevazu sahibi idi. Herkese hizmet etti ama kimseyi kendisine hizmet ettirmedi. Kralların hanımları onun yanına geldi ama o bundan asla kibirlenmedi. Anadolu’dan gelen yaşlı kadınlara nasıl ilgi gösterdiyse, devlet yöneticilerine de öyle muamele etti; samimiyet ve sabır ile.’
HAMDİ KOÇOĞLU