ABD'li Katolik papaz Müslüman oldu: Mevlana'nın yolu Muhammed yolu

İnancıyla ilgili aldığı eğitime rağmen içinde bir boşluk hissetmeye başlayan ve arayışlara giren Fenter, 2004 yılında bir program için ABD'ye giden Hazreti Mevlana'nın 22. kuşak torunu Esin Çelebi Bayru ile tanıştı. Mevlana ve İslam ile ilgili ilk bilgileri almaya başlayan Fenter, Bayru'nun daveti üzerine 2005'te geldiği Konya'da Şeb-i Arus törenlerini izledi.

Anlatılanlardan ve sema ayini şerifinden, törenlerdeki manevi atmosferden çok etkilenen Fenter, yaşadıklarının etkisiyle 2006 yılında Müslümanlığı seçti. Törenlerde tanıştığı "Mevlevi dedesi" Nadir Karnıbüyük'ten de İslam ve Mevlevilik hakkında dersler alan Fenter, Mevlana'ya daha yakın olmak ve Mevleviliği daha iyi yaşayabilmek için iki ay önce Konya'ya yerleşti.

Papazlıktan İslam'a geçiş sürecini anlatan İsmail Fenter, çocukluğundan itibaren iyi bir Hristiyan olarak yetiştirildiğini söyledi. Her pazar kiliseye gittiklerini, kuzeninin de kilisenin papazı olduğunu ifade eden Fenter, "Din, ailem için çok önemliydi. Büyükannem benden papaz olmamı istiyordu. Rahipliği öğrenmek için ruhban okuluna gittim." dedi. Fenter, okulda hep Tanrı'nın, Hazreti İsa'nın anlatıldığını ancak birçok şeyin kendisine mantıklı gelmediğini vurgulayarak şöyle devam etti:

"Tanrı'ya inanıyordum ama bir şeyler doğru değildi. Daha sonrasında da öğrencilerime öğretmeye çalıştığım bilgiler bana hiç mantıklı gelmiyordu. Bu nedenle hayatımın büyük bölümünü arayışla geçirdim. Ruhban okulunda ders veriyordum ama öğrettiklerime inanmıyordum. Bir süre sonra 'bunu artık yapamam' dedim ve papazlığı bırakıp kiliseden ayrıldım. Ailemin yanına California'ya döndüm ve müzikle ilgilenmeye başladım. Müziğin içinde çok şey vardı ama kalbim boştu. İnsanların alkışları harikaydı ama bir şey eksikti."

Bir öğretmeninin tavsiyesiyle, San Fransisco'ya gelen Mevlana'nın torunu Esin Çelebi Bayru ile tanıştığını dile getiren Fenter, sözlerini şöyle sürdürdü: "Sufi'lerin toplandığı eve gittim ve yanında çevirmeniyle bir kadın geldi. Kim olduğunu bilmiyordum ama o Mevlana'nın soyundandı. Bu kadın Esin Çelebi'ydi. Dinledim ve duyduklarım hoşuma gitti. Hayatım boyunca onu arıyormuşum gibiydim. Ona, 'Kendimi okyanusun dibinde hissediyorum ve hazinenin nerede olduğunu bilmiyorum' dedim. Bana, 'Aradığın için hazineyi zaten buldun' dedi. Bu cümle beni çok etkiledi. Sonra Bayru'nun daveti üzerine 2005 yılı aralık ayında Konya'ya gelerek Şeb-i Arus törenlerini izledim."

Fenter, semazenleri izlediği sırada "özel" bir şeyler hissettiğini belirterek, Konya'da bulunduğu günlerde Mevlana Müzesi'ne de gittiklerini aktardı. Sabah namazı vaktinde müzeyi gezdikleri sırada Mevlevi dedesi Karnıbüyük'ün kendisini yeşil kubbenin yanındaki niyaz penceresine götürdüğünü ve nasıl dua yaptıklarını anlattığını dile getiren Fenter, şöyle konuştu:

"Burada dua etti. Durup onu izledim ve dua ettiği sırada etrafa baktım. Her yerde kar vardı ve sağımda karın tam ortasında kırmızı bir gül vardı. Sonra dua etmem için beni çağırdı. Ne yapacağımı bilmeden Niyaz Penceresi'ne doğru yürüdüm. Mevlana Müzesi içindeki Niyaz Penceresi önünde, Rumi'nin sandukasına doğru dua etmeye başladım. Sonra bir şey oldu. Ne olduğunu bilmiyorum ama şaşkına dönmüştüm aniden. Kalbim yırtılıp açılmış gibi hissediyordum ve ağlıyordum. Birçok kez duayı okudum. Celaleddin Rumi’nin beni çağırdığına inanıyorum. Gerçekten saatlerce ağladım."

ABD'ye dönmeden önce "Nadir Dede"den kendisine bir şeyler öğretmesini istediğini ifade eden Fenter, şunları aktardı: "Onunla otel odama gittik. Ses kaydını açtım ve o zikir yapmaya başladı. Benim için Kur'an ve bazı duaları okudu, ben de kaydettim. Onun Türkçe söylediği hiçbir şeyi bilmiyordum ama söylediği her şeyi anlıyordum. Çünkü biz kalp kalbe konuşurduk. Neler olduğunu anlamıyordum ama onu en derin seviyede anlıyordum. Artık biliyordum ki; Mevlana yolu, Muhammed yolu. Gerçeğin bu olduğunu bildiğim için de bir sonraki yıl Müslüman oldum."

Mevlana'ya yakın olmak için Konya'ya yerleşmeye karar verdiğini anlatan Fenter, şunları kaydetti: "Olmam gereken yerin burası, Mevlana kenti Konya olduğunu biliyordum. Sonraki her yıl Konya'ya geldim. Çünkü burası Mevlana'yı öğrenmek için gelmem gereken yerdi. Burada Mevlana'nın izinden yürümek Amerika'da olmaktan daha farklı. Bir gece genç bir derviş bana ailemi sordu ve ben de 'Annem ve babam öldü' dedim. Bana baktı ve 'Biz senin aileniz' dedi. Bu benim için birinin bana söylediği en önemli şeylerden biriydi. Bu yüzden Konya'ya gelmeye devam ettim. Sonrasında da Konya'ya yerleştim."