Litvanya maçı öncesinde 2003 Avrupa finalleri çantadaydı. Vilnius'ta (100-62) yenildiğimiz Litvanya maçı rövanşını ucundan kaçırdık. Aslında yazık oldu. Oysa kazanmaya inançlı, pırıl pırıl taraftarımızla bütünleşen çocuklarımız maçın sonunu getiremedi.

Grup lideri Litvanya savunma ve tempolu hücumlarla yıllardır bize ters gelen bir ekipti. Bu karşılaşmaya dek, 11 maçta 10 mağlubiyetimiz vardı.

Dünkü yazımızda çember altına dikkat çekmiştik. Bu zaafiyetimiz kendini çabuk gösterdi. İlk periyodun ortalarında alan savunmasına döndük.

Maça yurt dışında oynayan 3 oyuncumuz Mirsat-Hüseyin-İbrahim ve Kerem- Haluk beşiyle başlayan tıkımımız, ilk çeyreği değişiklik yapmadan (15-25) geride kapadı.

İkinci çeyrekte, kilit adamlar, Kaya-Tutku-Alper değişikliği oyuna tempo getirdi ve 10 sayı farkı kapadık.

Sadece İbrahim'in bacaklarının arasına girilerek yapılan sert savunma, bu oyuncumuzun skor gücünü kırdı. Takımımız düşük yüzdeyle oynadı.

İkinci yarıya 35-42 geride başlayan oyuncularımız, Litvanya'nın hızlı hücum ve drive yollarını kapamada güçlük çekti. Macijuskas'ı durdurmadık.

Son çeyrekte Kaya'nın Litvanya'nın uzunu Zukauskas'a yaptırdığı 5. faul aslında kırılma noktasıydı. Alper'in sayıları dengeleri lehimize çevirdi ve ilk defa 68-66 öne geçtik.

Müthiş mücadele içinde geçen son 3 dakikada serbest atışlarda başarılı olan taraf takımımızdı. Fakat sinirlerine hakim olan taraf ise Litvanya oldu.

89-89 uzutmaya giden maçın son beş dakikalık süresinde Litvanya'nın dış adamlarını tutumadığımız gibi, faul atışlarını da cömertçe harcadık.

Litvanya'ya karşı kazanabileceğimiz ilk resmi maçımızı ucu ucuna ve de bazı oyuncuların kameralara bakma gibi basit hatalarla kaçırdığımıza üzülmemek elde değil. (99-102). Fakat gururluyuz.

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu