Defalarca yazdım, yazmaya da devam edeceğim.

Bu sezon, ligde bir Ankaragücü gerçeği ortaya çıktı.

Bunu kabul etseniz de, etmeseniz de, bu gerçek ligin zirvesinde yer alıyor.

Zira, gerek ortaya koyduğu futbol, gerekse aldığı sonuçlarla ligin dördüncü basamağına damgasını vuran Ankaragücü, bunu son olarak, İstanbul'daki Beşiktaş galibiyeti ile herkese gösterdi.

Buraya kadar herşey iyi.

Üzerinde durduğum ve bundan sonra da duracağım konu, Milli takımın kapısının Ankaragücü futbolcularına kapalı oluşu. Gerçi, Ümit Milli takımına 19 yaşındaki Hüseyin davet edildi, ancak tarafsız spor kamuoyunun beklentisi, mevcut görüntünün Ankaragücü için yetersiz kaldığı.

Oysa, bu takım altyapı zaferi ile buralara kadar geldi. Hakan Kutlu, Gökmen, Özgür, Mehmet ve Adem, Ankaragücü altyapısının Türk futboluna armağanıdır. Yani, "altyapı" derseniz yukarıdaki futbolcuları örnek olarak sunarım. "Başarı" derseniz, Ankaragücü'nün "başarısız" olduğunu kimse söyleyemez.

Öyle ise, "Milli takım kapıları, neden Ankaragücü futbolcularına kapalı kalır" sorusunun cevabı bir türlü bulunamaz.

İsyanım, A Milli takım bünyesine, nedense bu takımdan kimsenin davet edilmeyişinedir.

Bunun sebebini birileri mutlaka açıklamalı.

O "başarılı" futbolcu sırtındaki Ankaragücü formasını çıkarıp, üç büyüklerinkini giydiği zaman, Milli takım forması otomatikman takdim ediliyor.

İşte, ben bu şekle karşıyım.

Eğer O futbolcu başarılı ise Milli takım forması kendisine verilmeli. Milli olmak için, öncelik üç büyüklerde yer almanın şartlığı gündemden kalkmalı..

Şu andaki Milli takıma seçilme olayı bu şekilde ortaya çıkıyor.

Ve Milli takım seçicileri yıllardır bu yanlışlığın peşinde.

"Hayır biz böyle yapmıyoruz" diyenler varsa, O zaman Ankaragücü gerçeğine kulak verilmeli.

Dediğim gibi, bu konudaki tercih Milli takım seçicilerinin.

Yani "çağdaşlıkla" ile "tutuculuğu" ayırt etmek bu kişilerin işi.

Bekleyip, bu tercihi hep birlikte göreceğiz.

GÜRAY SOYSAL

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu