Daha önce "Gölgeler Çekildiğinde" adlı bir romanı daha yayımlanan Cahide Birgül'ün ikinci ve son romanı "Geceye Uyananlar", Oğlak Yayınları arasından çıktı. Yazarın iki kardeşin anlatımıyla aktardığı olaylar zinciri, anlatıcıların iç dünyalarıyla dış dünya arasındaki koşutluğa paralel olarak ilerliyor ve ülke gerçeklerinin dokunuşuyla sarsılan okuyucuya da tanıdık bir atmosfer sunuyor.

Bir ağabey, bir kızkardeş

Güneydoğu'da operasyonlara katılan ve önce bunu sadece gurur duyduğu bir görev olarak görürken zaman içinde olup bitenleri sorgulamaya başladığı için şiddetli bir iç çalkantısı geçiren "ağabey"le, hayata karşı geliştirdiği sorgulayıcı ve analizci yaklaşımının verdiği sağlam duruşunu ve gücünü giderek yitiren "kızkardeş"in günlük anlatımlarından oluşuyor Geceye Uyananlar. Yarınları olmayan, sürekli dün ve bugünle boğuşan, kişilikleri kemikleşmiş, böyle olduğu için de hayatın değişkenlerine uyum sağlayamayan, her değişiklik de kâh geçmişe, kâh zırhlarına sığınan iki kardeşin gözlem ve algılayış biçimleriyle aktardıkları olayların akışı kadar, olayların anlatıcılarda oluşturduğu yansımalar okuyucuyu sürüklüyor, romanın/hayatın içine çekiyor. Romanın kişileri de, olayları da, aynadaki bildik görüntü oluveriyor. Kişisel dünyalarında yaşadıkları küçük, dış dünyada yaşanıp bir parçası oldukları büyük olayların yarattığı yankı, kitabın sayfaları arasından yayılan bir sessiz çığlığa dönüşüveriyor.

Üç hayat, bir tercih

Herşeye karşı kabullenilmiş bir edilgenliğe sahip olan, olup bitenlerin sorumluluğunu üzerine almayarak olaya müdahil olan etrafındakileri sessiz bir protestoyla suçlama ayrıcalığını edinmiş bir anneyle, başçavuşluk yapan, kışlasıyla orada olup bitenlerden başka anlatacağı hiç bir şey yaşamamış olan zavallı ve ölü bir babanın çocukları olan iki kardeşin; Nilüfer ve Haluk'un, ikisinden de farklı olan bir kardeşleri daha vardır; zeka ve bedensel yetileri zayıf olarak doğmuş, asker dönüşü ise konuşamayan, tek başına hareket edemeyen, bakım ve şefkate muhtaç, iç dünyasını ancak çizdiği resimlere aktaran Memo. Annenin uzun süren hastalığı ve ölümü, Memo'nun ele bakan durumu, ağabeyin yaptığı işin üzerinde uyandırdığı 'ürperti/tiksinti' ve yine 'şüpheli' bir şekilde ortadan kaybolan sevgilisi Nilüfer'i dayanaksız kılıp umarsılığa sürükler. Nilüfer için tek bir çıkış vardır. ("Telefonu kapadığımda dinlediklerimin bana hiç değmeden geçip gittiğini düşünüyordum. Daha pek çok şey gibi, yaşadığım günler, akan zaman, evdekiler ve dışarda olan bitenler gibi, bana asla dokunamadıklarının farkındaydım ve bu sadece kendimi hazırladığım uykuya bir adım daha yaklaşmama neden oluyordu." / sf: 236)

Ağabey Haluk ise, kendini rahatlatan argümanlarını birer birer yitirmekte, yaptıklarının farkına varmaktadır. "Dağda, birlikte çatışmaya girdiğim ve şehit olan hiç bir arkadaşımın kanı yerde kalmadı.(..) İçim rahattır bu yüzden. Bir verdiysek üç aldık, asla elimiz boş dönmedik dağlardan. Her şey bittikten sonra, ayaklarımın dibine serilmiş leşlere gözümü diker, yaşadıklarıma inanamam. "Bu 14-15 yaşlarındaki çocuklar mı savaştıklarımız?" diye sorarım. Zaferin tadı kaçar sanki onları kararmış, tüysüz vücutlarına bakarken. Kandırılmış gibi hissederim nedense." (sf: 98) Bu uyanış ağabeyi de çıkışsız bırakmıştır, işi dolayısıyla ailede yaşadığı sevgisizlik ve yalnızlığın yanısıra, içinde yer aldığı olayların bilinç altına yerleşen ve yavaş yavaş görünür olan fotoğrafların verdiği rahatsızlık nedeniyle teslim olmak üzeredir. Ve üç kardeş, okuyucunun da paylaştığı ve anlayabildiği bir tercih sonunda ölüme yatarlar.

Geceye Uyananlar, Cahide Birgül, Oğlak Yayınları, Tel; 0 212 612 71 08

Cahide Birgül'ün ikinci romanı

"Geceye Uyananlar", Oğlak Yayınları arasından çıktı. Yazarın iki kardeşin anlatımıyla aktardığı olaylar zinciri, anlatıcıların iç dünyalarıyla dış dünya arasındaki koşutluğa paralel olarak ilerliyor ve ülke gerçeklerinin dokunuşuyla sarsılan okuyucuya da tanıdık bir atmosfer sunuyor.