Kuklayı değil, kuklacıyı hedef al, diyenlerin sözüne ben de katılıyorum. Oynanan oyunu beğenmeyen, kuklalara laf atmaktan vaz geçip kuklaların iplerini parmaklarında tutan kuklacıyı hedef almalı. Fakat bunu yapmak o kadar kolay değil. Çünkü kuklacıları oynatan kuklacı her zaman göz önünde bulunmaz. Kimi zaman kuklacı diye görünenlere laf atmaya kalkışıldığında garip durumlarla karşılaşmak da mukadder: sizin kuklacı sandığınız kimse, bakarsanız, başka bir kuklacının kuklası olarak karşınıza çıkabilir.Gizli
Kuklayı değil, kuklacıyı hedef al, diyenlerin sözüne ben de katılıyorum. Oynanan oyunu beğenmeyen, kuklalara laf atmaktan vaz geçip kuklaların iplerini parmaklarında tutan kuklacıyı hedef almalı. Fakat bunu yapmak o kadar kolay değil. Çünkü kuklacıları oynatan kuklacı her zaman göz önünde bulunmaz. Kimi zaman kuklacı diye görünenlere laf atmaya kalkışıldığında garip durumlarla karşılaşmak da mukadder: sizin kuklacı sandığınız kimse, bakarsanız, başka bir kuklacının kuklası olarak karşınıza çıkabilir.
Gizli anayasaların, gizli yöneticilerin varlığından bahsedilen bir ülkede, ortada görünen kuklacıların da bir kuklacısının bulunduğuna inanmak doğal görünüyor. Görünen kuklacıya hitap etmek ve ona muhatap olmak kolay. Ama görünmeyen bir kuklacıya nasıl muhatap olunabilir? Bu durumda seyirciye kalan seçenek içine sindiremese de parasını ödeyip duhul ettiği tiyatro salonunu terk etmek olabilir, yapabilirse…
Kuklalara ateş etmek boşuna… Görünen kuklacıya bağırıp çağırmak da boşuna... Görünmeyen kuklacıya ne denebilir ve o nasıl yola getirilebilir? Aslında tuzağı hazırlayan görünmeyen kuklacıdır. Seyirciye düşen tek seçenek tiyatro salonunu terk etmekse de görünmeyen kuklacının bir yerlerden şöyle seslendiği işitilir: “Yoo, o kadar kolay değil, buraya girmek senin elinde, ama dışarıya çıkmak benim müsaademe bağlı.” Böylece ne dışarıya çıkılabilir ne de içerde rahat edilebilir.
Kuklacı gibi görünmekle birlikte gerçek kuklacının kuklası olan kuklacılar acaba bu durumdan memnun mudur? Bence böyle bir soru yersizdir. Görünmeyen kuklacının kuklası olarak sahneye çıkmış olan bir kuklacı, başkasının kuklası olduğunu zamanla fark eder. Buradaki kukla/kuklacı ilişkisi farklı bir düzlemde cereyan eder: sahnedeki kuklaların ipini tutan sahte kuklacı yalnızca bir kuklacı rolünü taklit ettiğini elbette öğrenir. Ve de kukla olanın kendine mahsus bir iradesi olamayacağının, bir kuklanın iradesinin kuklacıya bağlı bulunduğunun fena halde bilincine varır.
İyi de böyle kuklacı gibi görünüp de kukla olarak ortaya çıkmaya insanlık ha/y/siyeti elverişli midir, diye sorarsanız, bu sorunun cevabı benim dağarcığımda mevcut değil. Bulabilirseniz, bu soruyu, kuklacı rolündeki kuklaya sormalısınız.
Gerçek kuklacının iradesine göre hareket eden iki kukladan birinin ötekinden farklı bir iradesi olduğu düşünülebilir mi?
Not
1. 3 Kasım seçimlerinde Trump’ın yeniden seçilmesini bekliyorum. ABD seçim teamülüne göre, istisnaları olsa da başkanlar iki dönem seçiliyor. Teamülün bozulması büyük sürpriz olur.
2. Görünmeyen asal kuklacı yumurtaların hepsini asla bir sepete koymaz.
3. Hangisi seçilirse seçilsin ABD’nin iç ve dış politikası temelde aynı kalır. Aynı icraatı başkanlardan biri gülümseyen bir yüzle öteki asık suratla götürür, fark bu kadardır.
#Rasim Özdenören
