İşte şiir

İspanya mı, İtalya mı, Yunanistan mı hangisi olduğunu hatırlamıyorum; ancak İtalya uygun olabilir.

Savaş meydanı, asker siperde süngü takmış bekliyor. Komutan aniden kalkıp gür sesi ile hücum emrini veriyor.

Askerlerden biri ötekine:

– Herifte ne ses var ama, diyor.

Bu nedir?

Bu şudur: Sözün ne dediğine değil, nasıl söylendiğine bakacaksın.

Sanatta bu görüş baskın çıktı. Muhteva küçümsendi, didaktik sayıldı, hatta kaba ve küstah bulundu; biçim öne geçti, gözler boyandı, imaj her şey oldu. Gösteri toplumu vücut buldu. Sahne senin, göster hünerini, alkışı al, parsayı kap. Nasılsa her şey satılık.

Yazılmışsa bir kıymet-i harbiyesi var mıdır, zihinlere kazınmış mıdır, her hatıra geldikte bir “Yemen Türküsü” gibi dillerde dolaşmakta mıdır?

Tahlile, tasvire, fazla söze hacet yok. Cevdet, Yunus gibi “Ete kemiğe büründüm/Yunus diye göründüm” demiş. Eyvallah!

İşte şiir:

Demir

Atıma bindim,

Gök çekecek beni birazdan

Ben ki

Bir ses yerine koymuştum,

Kendimi, geldiğim zaman

İp sarkıtıldı

Çok yukarılardan,

Kuru ağaçtan okundu ezan

Üç kelime sevdiğim,

Şu hayattan

Çiftliğe dönersem, Ethem

Aydın’a bile inmem

Çine çayının söğüt dalları,

Yüzüme değerse o gün,

Dünya saadet neymiş görsün

Deniz Hastanesi’ne gidiyoruz

İşittiğim son yalan,

Vapurun tepesinde bir bulut,

Hüngür hüngür,

Yüzü, iki gözümün

Berrin’den mektup gelirse eğer,

Benim için muhafaza buyurun

Hakikati boğarak

Susturamazsınız,

Nesi varsa istesin iradeniz,

Hiçbir şey için müteessir değilim,

Biri savunmamı sürdürsün

Londra’daydık,

Açılıp kapanıyordu kapısı

İnip çıktığımız asansörlerin,

Asansörler

Ayağa kalkmış giyotin,

Öyle kudret varmış ki bende

Mayısı 26 güne indirirdim

İsteseymişim,

Celladımın parasını ben ödedim

Ayakkabı ve sehpa,

62 yıl yaşadığım,

Son kez baktığım dünya,

Hiçbir şey için müteessir değilim

17 Eylül, 961

İp boynuma geçirildi,

Sağ olsun, Necip Fazıl Bey

İpi biraz gevşetti

Demir

Atıma bindim,

Gök çekecek beni birazdan,

Allahaısmarladık memleketim,

İstiklal Madalyam

Yetmez mi, diyorum

Bir ses kalıyor Adnan

Ne demiş gözünü sevdiğim uzun yol sürücüsü:

Duvarda resmin olacağına

Âlemde ismin olsun