Mustafa Kutlu Yazıları – Mustafa Kutlu Kimdir?

03.12.2024, Salı
17:38

Mustafa Kutlu

1048 yazı listeleniyor

Yeni insan

27 Kasım 2024, Çarşamba

Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik, Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: İlerle! Bir yaz günü geçtik Tuna’dan kafilelerle.. Yahya Kemal altı beyitlik “ Akıncı ” şiirinde cedlerimizin gaza için yaptıkları seferleri pek güzel özetler. Menkıbe şöyle : Bu seferlerden birinde askerimiz bir üzüm bağı yanından geçiyor. Heveslenip birkaç salkım üzüm koparıyorlar. Bağ sahibi yok, bekçi yok, ücretini mecburen bir keseye koyup asma dalına asıyorlar. Bu bir ruhî, ahlâkî

Vitrinde yemek

20 Kasım 2024, Çarşamba

Kebaplar, köfteler. Izgaralar, balıklar, tavalar. Ocak başları, otuz çeşide varan “serpme” kahvaltılar. Fırından nar gibi kızarmış çıkan tavuklar. Yahu arkadaş! Alan var, alamayan var. Yiyen var, yiyemeyen var. Etin kilosu kaça çıktı haberiniz var mı? Çoluk çocuk hevesleniyor, ağızları sulanıyor, yutkunuyorlar, günah değil mi bu sabilere. Dört kişilik bir aile yemeğe çıkacak olsa kaça patlıyor hesap ettiniz mi? Tandıra sarkıtılmış gövdeler. Usulüne uygun, pide üstü döner ve sos. Bir de kızgın tereyağını

Teknoloji yahut konfor

13 Kasım 2024, Çarşamba

Teknoloji; meselâ çağrı cihazları ile bize uzakları yakın etmişti. Kim derdi ki bu âletler gün gelecek birer bomba olacak; taşıyanı öldürecek. Telsizler dahi öyle oldu, hepsi birden patladı. Onlarca ölü, binlerce yaralı. Konforun bedeli. Bir panik başladı. Başta cebimizde taşıdığımız telefonlar olmak üzere; evimizde, yöremizde bulunan elektronik âletlerin alayı ya uzaktan kumanda ile birer bomba olursa. Olur mu? Ölümcül bir tereddüt. Olmaz olmaz, merak etmeyin, panik yok. Ardından daha derin bir

Kaleme veda

06 Kasım 2024, Çarşamba

Ortaokulda okuyan torunlarımın yazısı berbat. (Artık ortaokul yok, anlaşılsın diye yazdım). Annesine, babasına söyledim, nedir bu dedim; cevaben okullarda artık pek yazı yazılmadığını, yazının güzeline çirkinine bakılmadığını, esas işlemlerin dijitalde gerçekleştiğini; çocukların eğitiminin merkezinde “test çözmek” olduğunu söylediler. Ne yani, dedim “güzel yazı” dersi de mi yok? Ohoo baba, o senin zamanındaymış, dediler. Vay be! Hakkında sûre inmiş olan “ kalem ”, devrini tamamlamış haberimiz yok.

Ha savunma ha tarım

30 Ekim 2024, Çarşamba

İklim krizi bir komplo teorisi değil. Sıcaklık ve kuraklık dünyayı kasıp kavuruyor. Akdeniz kuşağındaki ülkeler bundan çok etkileniyor. Göllerimiz, sulak alanlarımız bir bir kuruyor. Bundan elli sene evvel iki yüzü aşkın olan göl ve sulak alanlarımız neredeyse yirmiye düştü. Yeraltı suyumuz azalıyor. Yakın gelecekte “içme suyu” sıkıntısı çekileceği söyleniyor. Bunları yazmak, söylemek, konuşmak felâket tellallığı değil. Geçirdiğimiz sıcak yaz bu durumun en büyük delili. Ne yapmak lazım? Tedbir almak

Sezai Karakoç için

23 Ekim 2024, Çarşamba

Büyük şair Sezai Karakoç 16 Kasım 2021 Salı günü aramızdan ayrıldı. Geçen zaman içinde hakkında yazılar yazıldı, toplantılar yapıldı, kitaplar çıkarıldı. Ancak bana göre bilhassa Hatırat’ ından yola çıkılarak şu başlık altında yeni çalışmalar yapılabilir: “ Hatıraların Işığında Sezai Karakoç Araştırmaları ”. Böyle bir girişim için elbette ki Karakoç’un hayatına ve eserine yakın olanların yapacakları çalışmalar olabilir. Bunlara yardımcı olmak için tesbit ettiğim esasları ve temaları veriyorum.

Bize ne oldu?

16 Ekim 2024, Çarşamba

Çocukluk ve ilkgençlik yıllarımın geçtiği Erzincan’da yirmi yıl içinde hatırımda kalan (1950-1970) sadece Kahveci Yaşar’ın vurulmasıdır. Onun için kimi kaza demişti, kimi kavga. Şimdi öyle mi? Kapıları açık bırakıp yatardık. Şimdi öyle mi? Yolda, trafikte, metroda, otobüste, kahvede, parkta her yerde gündüz ve gece hayatımızı karartan şiddet sahneleri ile karşılaşıyoruz. En hafifi şöyle: Biriyle bakışmayagör “ Ne bakıyon lan ” diyebilir. İnsanımızın canı burnunda. Geçim sıkıntısı, kalabalık, stres.

İki kitap

09 Ekim 2024, Çarşamba

Kitapların dünyasından uzak kalalı epeyce zaman oldu. Sebebi ameliyatlar, hastalıklar falan. Hastalık konuşmayı sevmiyorum. Yaş geldi sınıra dayandı ama ben yine de delikanlılığa toz kondurmak istemiyorum. Bu süre içinde daha önce hikâyelerinden tanıdığım Şule Gürbüz’ün “Kıyamet Emeklisi ” (İletişim Yay. 2022) adlı iki ciltlik (yaklaşık bin sayfa) romanını okumuştum. Eser üzerine yazmak ancak şimdi mümkün oldu. Yazar hakkındaki kanaatimi hemen belirteyim: Şule Gürbüz, A.H. Tanpınar’dan sonra en

“Yürüyen Adam”lar

02 Ekim 2024, Çarşamba

Yoksul bir genç, yoksul evinde, tek başına öldü (İstanbul 20 Ağustos 2024) Yere düşmüş, başını çarpmış. Ölüm sebebi böyle açıklandı. Yaşadığı mahallede onu tanıyorlar. Anlatılanlara göre başından bir aşk macerası geçmiş. Sevdiği kız ile nişanlanmış. Lakin o sıra ne olmuşsa kız tarafı nişanı atmış. Bu darbe gence ağır gelmiş olacak ki kendini yollara vurmuş. Yol dedikse dağlar başı değil, bildiğiniz E-5 karayolu. Sabah, akşam araç kalabalığına aldırmadan, kâh yol kenarında, kâh refüjde kilometrelerce

Rüzgârı kesilen bayrak

25 Eylül 2024, Çarşamba

Kırk yıl sonra olimpiyatlardan tek altın madalya olsun alamadan döndük. Anadolu’nun her yanına dağılan, ilçelere kadar varan kapalı spor salonları, stadyumlar, yüzme havuzları, tesisler ile sayıları milyona ulaşmış sporcu ordumuzdan, idarecilerden daha iyi bir netice beklerdik. Demek ki bunca yatırım bir rüzgâr estirememiş. Bu ülkenin sosyalistleri, İslâmcıları, ülkücüleri vardı. Nerede onlar? Fikren nerede duruyorlar? Fikren bir rüzgâr estirebiliyorlar mı? Oysa hemen her sahada yetişmiş değerlerimiz