Kemal Bey’i kızdırmayın

Aman ha, ülkemizin altını üstüne getiren şu deprem fırtınası için “Asrın felaketi” demeyin sakın.

Kemal Bey’i kızdırmayın.

Hem, asır da ne?

“Vel asr”a atıfta mı bulunuyorsunuz? İki dünyanın işlerini karıştırmak mı istiyorsunuz yoksa?

İnsanların hüsranda olduğunu mu söylemeye çalışıyorsunuz?

Demeyin öyle. Asır masır karıştırmayın. Devlet ve Allah bir arada anılmasın artık! Talep ciddi!

Mesele sadece isimde değil üstelik, tanımlamanın bütününde.

“Yüz yılın felaketi” de demeyin. Felaketten hiçbir şekilde bahsetmeyin.

*

Dünyada örneği görülmemiş, bütün deprem uzmanlarının ağzı açık kalmış, haftalardır kapanmıyor. Kim gelse “Hayatımda böylesine rastlamadım” diye açıklama yapmak zorunda kalıyor ama hepsini boş verin.

Tepesi atmasın, gelirse hesap sorar.

“Esti geçti, altı üstü bir deprem işte. Ne olacak?” deyiverin ki gönlü hoş olsun.

*

Şimdi, tam burada, sözü Barış abimize bırakmanın vaktidir:

“Kimileri kahve kaynatsın, kimi hâlâ dansöz oynatsın

Leyleğin ömrü iki lak lak, değerler oldu tepetaklak

El salla, el salla

Kol salla, kol salla

Sağ gösterip sol salla

Bir omuz at, sağdan solla…”

Mevzu derin, Barış’ın sözü uzun. Hepsine bakamayız. Bilen hatırlar, merak eden arar bulur. Anlayana bir işaret yeter, anlamayana kütüphane bağışlansa işe yaramaz. Herkes işine baksın.

ANLAMANIN GÖSTERGESİ

Depremde ülkenin bir bölgesi, fakat sonrasında bütün memleket sarsıldı.

Dört bir taraftan yardım TIR’ları yola düştü. Yollarda uzun kuyruklar oluştu.

Her ilde, her ilçede kocaman afişler asıldı ki acıların paylaşıldığı görülsün.

99’da büyük hasar gören, pek çok kayıp veren Kocaeli’de bir üst geçitte gördüğüm afiş gayet etkileyici geldi: “En iyi biz biliriz.”

Ne kadar anlamlı.

SÖZ GENÇLERDE

Fatih Sultan’ın son nefesini bırakıp göçtüğü Gebze’den Van’a kadar gençler, deprem hakkındaki düşüncelerini paylaşmaya devam ediyor. Biz de onların görüşlerine yer vermeyi vazife biliyoruz.

Hepsinin sözü mühim, her cümlenin başımızın üstünde yeri var. Söz yine gençlerde.

*

Deprem.

Üst üste, çok etkili sarsıntılar…

Görülmemiş boyutta yıkım.

Her şey enkaz altında.

Hayaller, umutlar, insanlar…

“Kızım, bunlara çok emek verdin. Burada, yıkıntılar altında kalmasın” diyen bir baba gördünüz mü?

Nice analar, nice babalar, bir parça umuda tutunur da yığınlar altında sıkışır kalır mı?

*

Öyle bir gece yaşadık ki biz dehşet içinde uyanırken, bazıları hiç uyanamadı uykudan.

Herkes hayalleriyle yastığa baş koymuştu o gece. Alacağı evin hayaliyle, ertesi gün okula gidecek olmanın heyecanıyla, borcunu ödeyecek olmanın kıvancıyla yatan, başına gelecekleri bilmeden planlar yapmışlardı mutlaka. Binlercesi vefat etti o gece.

Birçok yuva yıkıldı ve onlarla birlikte biz de yıkıldık. Depremden önce Allah’a kar yağsın diye dua ediyorduk; depremden sonra depremzede kardeşlerimiz üşümesin diye havaların ısınması için dua ettik.