İKÖ İİT olmuş aman dikkat!

İKÖ, yani İslam Konferansı Örgütü. Eskiden, ''teşkilat'' derdik. Sonra ''örgüt'' kelimesi daha çok kabul gördü, ''örgüt'' kaldı.

Yakınlarda, İİT olmuş.

Açılmışı, İslam İşbirliği Teşkilatı.

Yani ''teşkilat'' avdet etti.

Mübarek olsun.

İİT''nin Enformasyon Müdürü M. Fatih Öke, önceki gün gönderdiği açıklamada, İİT kısaltmasının önemini iyice anlatmış.

Bunlar, işin aslına nazaran detay sayılır. Öyle de olsa olur, böyle de. Önemli olan, kendisine yüklediği işlev, yaptığı iş.

Biz, millet İKÖ diye tanıdığı için İKÖ''yü tercih etmiştik. İİT deseydik kimse bilmezdi. Şurada meramımızı anlattıktan sonra İİT diyeceğiz.

Soru şuydu: ''İKÖ ne işe yarar?''

Konu, hem Yeni Şafak''ın manşetinde, hem İbrahim Karagül''ün yazısında işlenmişti.

Dünyada bir sürü olay oluyordu. En çok da, İslam dünyası diye adlandırılan dünyada.

İKÖ veya şimdiki ismiyle İİT, bu olaylar karşısında ne yapıyordu?

Ertesi gün, akşama doğru İİT''den aradılar.

Garipti İİT''deki arkadaşın sorusu.

''Bir sorun mu var?''

''Bir sorun mu var''ın açılımı şuydu: ''Bu manşeti atmanızın, haberde anlatılmayan, özel bir sebebi mi var?''

''Hayır'' dedim yetkiliye. ''Hiçbir sorun yok. Ne Ekmeleddin Bey''le, ne de İİT''yle. Sadece, İİT''nin, İslam ülkelerinde cereyan eden olaylar karşısında yeterince aktif olmadığını tespit ediyoruz, bundan müştekiyiz.''

''Ama'' dedi yetkili, ''bir çok olayla ilgili açıklama yapıldı.''

''Açıklama değil, faaliyet'' dedim. ''İnisiyatif, organizasyon bekleniyor İİT''den.''

Gerçekten de, Ekmeleddin İhsanoğlu, eski İKÖ başkanlarından farklı bir şahsiyet.

Ben eminim, o göreve geldikten sonra İKÖ bir ''aktivite'' kazanmıştır.

İKÖ personelinin başı dönmüştür, Ekmeleddin Bey geldikten sonra.

Çünkü gördüm.

Endonezya''daydık, dünyanın öteki ucunda. İhsanoğlu, ekibiyle birlikte oradaydı. Yorucu bir seyahatti, İhsanoğlu Cakarta''da, Açe''de, defalarca konuşmalar yaptı, bir çok programa katıldı. İKÖ, bu kadarına bile alışık değildi.

Geçen hafta, bütün dünya, BM''nin Mavi Marmara Raporu''nu konuşuyordu.

Önce rapor, Amerikan basınına sızdı.

Biz, gece değişikliği yaptık, sürmanşetten ''BM''den cinayeti teşvik raporu'' diye verdik haberi.

Ertesi gün, rapor ''resmen'' ortaya çıktı.

Biz manşetten ''Özür dilemezsen yoksun İsrail'' dedik.

Neredeyse bütün gazetelerin manşetindeydi haber.

Ertesi gün, dünyadan tepkiler gelmeye başladı. Arap Birliği bile bir şeyler söyledi.

''İKÖ''den hâlâ ses yok''tu.

Biz de, küçük bir haber olarak yazdık. Ses yok diye.

Bir gün sonra, İKÖ''den ''Raporu tanımıyoruz'' açıklaması geldi. Onu da yazdık.

Bu arada, önceki gün, (Pazartesi günü) İKÖ, bizi tekzip etti.

Meğer, bizim haberi gazeteye koyduğumuz gün bittikten sonra, gece saat 02''ye doğru, İKÖ''nün açıklaması ajanslara düşmüş.

Keşke daha erken davransaydılar. Hiç olmazsa Arap Birliği kadar erken. (Arap Birliği ayrı bir fasıldır. Oraya şimdi girmeyelim.)

Cidde''deki mesai düzeni, ''kaylule'' saatleri, işin çabucak halledilmesini zorlaştırmış olabilir.

(Kaylule: Öğle uykusu. Arap olmayan Akdeniz ülkelerinde ''siesta'' diyorlar. Günün ortasında uzun bir boşluk vardır. O boşlukta resmi daireler çalışmaz.)

Ama olsun. Açıklama açıklamadır ve iyi bir şeydir.

Peki, bu açıklama mıdır İKÖ''den beklenen?

Bence değil ve manşetlerden anlatmaya çalıştığımız şey de bu.

Neden, İKÖ''nün, adilce hazırlanmış bir ''Mavi Marmara'' raporu yok?

Neden biz, BM''nin raporundan önce, İKÖ''nün raporunu görmedik?

Biz, bunun anlaşılmasını istiyoruz.

Manşetlerimizin, yazılarımızın işe yaramasını istiyoruz.

İKÖ''deki veya İİT''deki çalışma alışkanlıklarının ciddi bir biçimde değişmesini.

Bu değişimin önünde bir engel varsa, o engelin konuşulmasını ve ortadan kaldırılmasını.

İİT''nin güçlü bir ses ve verimli bir çalışma ortamı haline getirilmesini, fikir üretmesini, yerine göre inisiyatif almasını, çözümlere önayak olmasını.

Bu mümkündür. Ekmeleddin İhsanoğlu, isterse bunun için gerekli adımları atabilir.

Arkasında, Türkiye gibi, itibarı bütün dünyada yüksek bir ülke var, bunu değerlendirebilir.

Meramımız da budur, muradımız da.