Mısır seyahati

MTO’muzun demir-başlarından Muharrem Kartancı Hocamızın Mısır seyahati izlenimlerini paylaşı-yorum bugünkü Pazar yazımda sizlerle. Güzel bir pazar yazısı. Zihin açıcı okumalar.

***

Mısır görülmeden, anlaşıl-madan kendimizi anlayama-yacağımızı anladık!

İmam Şâfi Camii ve Türbesi ziyareti:

Cuma namazımızı meşhur Hafız Abdussamed’in oğlunun Kuran ziyafeti ile bekledik.

Güzel sürpriz oldu. Nasipliydik.

Çok etkili bir dille okunan hutbe ve namaz bitimi okunan ilahiler, salavatlar vesilesiyle neş’e, neşve, coşku ile Mısırlı kardeşlerimizle tebrikleşerek sarmaş dolaş camiden türbeye geçtik..

‘Büyük İmam’ımızın huzurundayız..

İmam Şafî türbe ziyareti bizi Bağdat’a İmam Ebû Hanife’ye kadar götürdü.

Bağdat ziyareti mümkün olabilir mi, Şam kapısı yeniden açılır mı diye sormadan edemedik..

Ümmetin birliğine her adımda dua etmeyi ihmal etmedik.

Kahire’yi anlamak, anlamlandırmak zor; gerçekten zor, bir taraftan baktığımızda Müslüman bir şehir, her yerde ‘Kuran sesi’, ‘çıplaklık sapkınlığı’ buralara ulaşmamış!

Selam özenle alınıp, hürmetle karşılık veriliyor.

Camiler cemaatle dolu dolu ve canlı..

Şehrin mimarisi, binaların durumu, evlerin dış görünüşü ‘iyi bilenlerce’ değerlendirilmeli.

İlk şehre girdiğimizde ‘şok’ hali oluşuyor, bizim bakışımızla uymuyor. Çok farklı … Sanki harabe bir şehir görüntüsü var.

Sürekli salavat getirerek sükûn bulan bir şehir; ‘Sallu alâ el Nebî’ komutu ile her ortamda salavat getiriliyor, tartışmalar son buluyor, dargınlıklar gideriliyor..

Çok kalabalık, bizim gözümüzde karmaşık, çok gürültülü.. bir kaç gün sonra alışılıyor;

kuralsızlıkta bir düzenmiş sanki..

Her yer araç ama trafik çok tıkanmıyor, çok ilginçti. Biz de fazla trafik lambası trafiği aksatıyor sanki.

Tarih ne der o kısım bir tarafa bırakılırsa Hz. Hüseyin Cami ve Hz. Hüseyin Efendimizin başının medfun olduğuna inanılan türbe her an sevgi ile sulanıyor..

‘Şehrin kalbi’ bir yer olmuş, Halîlî çarşısı ile şehre taşmış ..

Hemen yolun karşısında El Ezher, camisi de üniversite hüviyetini koruyan bir mektep.

Caminin her yerinde yaşa bakılmadan dersler alınıyor, 5-6 yaş gruplarından 70-80 yaşa kadar ve elbette gençler..

Neyi kaybettiğimizi burada anlıyor insan, üzerimizde ne büyük bir oyun oynandığını farkediyor.

***

Amr bin As ve Ukbe bin As sahabe efendilerimizi ziyaret ediyoruz, şehrin son noktası bir yerde. Saklamışlar kendilerini sanki, bulduk ve çok sevindik. Afrika’da inşa edilen ilk camii.

Selahaddin Eyyûbî döneminden kalan minber yıpranmış ve kenara kaldırılmış caminin içinde; tamir edilip yeniden üzerinde hutbe okunacak günlerini bekliyor, hüzünle..

İslam medeniyeti devletini, halifesini kaybetmesinin, ümmet birliğini yitirmesinin dağınıklığını yaşıyor..

Bir ‘baş’ bekliyor yeniden, yeni bir ‘akıl’.

Eski şehir mezarlık olmuş mezar evler geleneği ile bu ilk kez gördüğümüz, duyduğumuz bir gelenek; anlamakta zorlandık..

Şehrin pazarları çok kalabalık her şey satılıyor; fakirlik, kargaşa, sıkışıklık mutsuzluk getirmiyor bu şehirde..

Bize mutluluğu şartlara bağlamayı dikte etmişler, her şartta insan mutlu olabilir., Müslüman olma coşkusunu yakalamak önemli olan.

Ve ‘hüznün kalesi’ Selahaddin Eyyubi kalesindeyiz, Ayasofya Camii’nin hüzün kardeşi iki camii burada, bu nasıl olabiliyor nasıl cesaret edilebiliyor anlamak zor

Müslüman bir ülkede ..

Camileri ibadete kapatmak nedir arkadaş! Ayakkabı ile gezdirmek, ezdirmek; bir de ayağımıza para ile galoş giydirme komikliği!

Niye böyle bir uygulama yapılır ki!

Nasıl hesabı verilir?

İnsan hesabını niye bu kadar zorlaştırır kendi elleriyle ?

Yazacak çok şey var daha bir gün bile yazılmadı sanki, fırsat oldukça bu seyahati yazmak niyetindeyim.

Mısır görülmeden kendimizi anlayamayacağımızı anladık!