Ersin Çelik’in Bir Başka Mesele programına konuk olan İstanbul Aile Vakfı Başkanı Üner Karabıyık’ın değerlendirmelerini okudum. Doğurganlık hızının sıfırlanacağını tespit ediyor. Gıda, hijyen ve estetik enstrümanlarla gelecekteki çocukların vurulacağını ifade ediyor. Oysa gıda mesela tarım ülkelerine bakılırsa sağlıklı, gürbüz ve kalabalık nesiller demek… Gerçekten Kissinger nüfusun bu enstrümanlarla kontrol edilebileceğini ileri sürmüştü. Bu taraftan devam etmeyeceğim ama mesele önemli. Dikkat
Ersin Çelik’in Bir Başka Mesele programına konuk olan İstanbul Aile Vakfı Başkanı Üner Karabıyık’ın değerlendirmelerini okudum. Doğurganlık hızının sıfırlanacağını tespit ediyor. Gıda, hijyen ve estetik enstrümanlarla gelecekteki çocukların vurulacağını ifade ediyor. Oysa gıda mesela tarım ülkelerine bakılırsa sağlıklı, gürbüz ve kalabalık nesiller demek…
Gerçekten Kissinger nüfusun bu enstrümanlarla kontrol edilebileceğini ileri sürmüştü.
Bu taraftan devam etmeyeceğim ama mesele önemli. Dikkat verilmeli.
Ben konuya iktisadi bir perspektifle yaklaşmak istiyorum. Hem iktisadın karanlık tarafında kıt kaynak-sonsuz ihtiyaç denkleminin çözümsüz kalacağı bir nokta olacağı her zaman gündemdedir ve nüfus üzerine teoriler geliştirilir.
Bu teoriler tartışılabilir ama ekonomik dönüşümün gidişatı üzerinden de söylenecekler var.
Ekonomi dönüşüyor, dijitalleşme ve teknoloji enteresan bir gelecek hazırlıyor. Bu geleceğe dair bazı öngörülerim var.
Mesela teknoloji adaptasyonu hızlandıkça maaşların çok yüksek olacağı ama işin çok az bulunacağı bir dünyaya gidiyoruz. Sadece vizyonu olanlar veya bir vizyona katkı verebilecek olanlar iş bulabilecek. Kalifiyenin kelime anlamı da buna göre şekillenecek. Onlara da bugünün 100 bin doları kadar maaş verecekler. Standart… Kalifiye olmayan işleri robotlar vesaire yapacak.
İşi olanların çalışma şartları çok da esnek olacak. Günde ya da haftada 1 iyi karar verseler kurtaracak. Ne kadar az iş olacak diye merak edilirse; haftada 1 iyi karar verecek kaç kişide kapasite varsa işte o kadar iş olacak. Keşfedilemeyen olmamasına çalışılacak, tehdit olmasınlar diye. Bunlar yeni sektörlerde falan da çalışmayacak. Bildiğimiz işlerin hepsi biraz güncellenmiş haliyle var olacak. Yeni iş yeni meslek diye bir şey olmayacak.
İşi olmayanın mülkiyeti de olmayacak mülkiyeti olmayanın ailesi de çocuğa da olamayacak. Çünkü parayı gören malı satacak bir daha da alamayacak. Para bitecek, iş de olmayacak. Ama tasa yok sistem devreye girecek, kimseyi aç açıkta kalmayacak. Bir geçim aylığı bir de konaklama imkânı verilecek. Ama bunların hayatlarına ilişkin kendi tasarrufları olamayacak. İşte imtiyaz meselesi de burada hissedilecek.
Sisteme muhtaç olanların evlenmelerine izin verilmeyecek. Mülk yok, para yok, verilen konaklama imkânı tek kişilik, sokakta yaşamak yasak, kimsenin bir diğerinin derdine ortak olacak hali yok…
Bir ilişkileri olsa da evlenemeyecek, çocuk yapamayacaklar.
Evlenmesi ve çocuk yapması meşru olanlar bahsettiğim işleri
verecek
olan az sayıdaki varsıllar bir de onların işe layık gördükleri az sayıdaki maaşlılar olacak. Seleksiyon falan da hikaye... Evlenmek ve çocuk yapmak en yüksek
imtiyaz
olacak.
İşte o zaman ataların aile kurması ve çocuk yapmaları üstüne bastırılmış düşünceler şöyle bir hatıra gelince mücrim gibi yeniden unutulmaya çalışılacak.
Eğer gidişatta büyük bir kırılma olmazsa gelecek bu yöne doğru ilerliyor.
Böyle bir geleceğin
mağduru
olmaktan kaçınmanın tek yolu, aile kurma imtiyazını bugünden ve imkan olduğu sürece kullanmaktan geçiyor.
Zayıf toplumlar böyle bir gelecekte mağdur olur. Güçlü ve güçlenen toplumlar kendiliğinden kendi fırsatlarını üretir.
Hareket-bereket meselesi…
#evlilik
#aile
#Yusuf Dinç
