Şiddet, resmî dizi dili

Ana mesele hikaye anlatmak değil ekranda tutunmak olunca, dizi evreninde devam eden yolculuk esnasında hikaye karakterler baştan aşağı değişebiliyor. Öyle hikayeler var ki başlangıç hikayesinin aşk hikayesine dönüşmesi imkan ve ihtimal dahilinde değil ama ilk bölüm sonunda, 'aşka inanmadık, anlatılan aşk hikayesi inandırıcı gelmedi' yorumları yapılıyor. Her açıdan dökülen, senarist değişikliği yaparak ekranda tutunmanın formülünü keşfetmeye çalışan Siyah Beyaz Aşk’ta olduğu gibi.

Siyah Beyaz Aşk, biyolojik baba yetiştiren baba ikileminden güç alarak başladı. Yetiştiren babanın tertemiz bir ahlakla donattığı Ferhat’ın biyolojik babanın güdümüne geçmesiyle duygusuz acımasız bir katile evrilişini anlatmaya niyetli gibi bir havası vardı. Yetiştiren babanın katili biyolojik baba. Ferhat küçük yaşta babasıyla birlikte masumiyetini geleceğe dair umutlarını da kaybetti. Nasıl bir anlayışın ürünüyse Ferhat’ın dayısı olarak bildiği kişi biyolojik babası, güçlü, iktidar sahibi bir adam. Üvey kardeş oldukları detayı bilinmediği zaman (aralarında hiçbir şekilde kan bağı yok) sürekli dayı kelimesi telaffuz edildiğinde ensest çağrışımı yapıyor ki bu çağrışımın bilinçli bir şekilde yapıldığını düşünüyorum.

Süreler müsaade etseydi Ferhat’ın hikayesi bu kadar aşk sosuna batırılmadan anlatılsa idi eli yüzü düzgün bir hikaye çıkabilirmiş ortaya. Ne var ki ilk sahneden Aslı meselesine girildi. Aslı doktor arkadaşının yerine ambulansla bir hastaya müdahale etmeye gittiğinde silah zoruyla yasadışı bir ameliyat yapmak zorunda kaldı. Zorla alıkonuldu, hapsedildi, hayırsever işadamının eli kanlı bir katil olduğuna kulak misafirliği yaptığında ise ölüm fermanı imzalandı. Tetiği çekecek kişi Ferhat’dı. 'Evlen benimle hayatın kurtulsun' teklifini yaparak kızın canını bağışladı. Seyirci locasından, 'ama anlatılan aşka ikna olmadık bizi inandırmadı' nidaları yükseldi. O vakte kadar anlatılan bir aşk hikayesi değildi, kesişen ve değişen hayatlar üzerineydi. İkilinin dans uyumu üzerine çekilen tangolu fragman eşliğinde yanlış beklenti üzerine inşa etmenin bedeli düşük reytinglerle ödendi. Derken senarist değişikliği yapıldı. Karagül’de yapılan senarist değişikliğinin Siyah Beyaz Aşk’ta tekrarlanarak ilaç olacağına inanılıyor. Karagül özünde bir aşk hikayesi değildi. Kocasının ikinci bir hayatı olduğunu kocasının ölümünden sonra öğrenen bir kadının, kocasının memleketinde gerçeklere çarpa çarpa hayata tutunma hikayesiydi. Ebru başlangıçta kocasına bağımlı zayıf bir kadın olarak karakterize edilmişti, senarist değişikliğinden sonra güçlü kadın safına geçerek seyircinin dikkatini çekti. Zaman içinde pekçok aşk hikayesine ev sahipliği yaptı ama hiçbir zaman Ebru’nun mücadelesinin önüne geçmedi aşk hikayeleri.

Siyah Beyaz Aşk’ta işlenebilecek şekil verilebilecek karakterler yok. Aslı ile Ferhat arasındaki aşk hikayesinden başka malzeme de yok! Hikayeyi projelendiren kadın senaristlerin güçsüz, erkeğe bağımlı kadın karakter saplantısını anlamak çok zor. Aslı başarılı bir cerrah, Ferhat’ın bir şekilde hayatına müdahil olmasıyla hayatı raydan çıkıyor. İlk fırsatta kaçmak, mesleğine dönmek yerine aşk uğruna Ferhat’ın yanında kalıyor, azat edileceği günü bekliyor. Bu anlayış ve bakış açısı neden hikayeler hep aynı atmosfere sahip sorusunun da cevabı aslında. Kağıt üstündeki karakter ile hikaye içinde hareket alanına sahip karakter uyumsuzluğu hikayenin geleceğini ipotek altına alıyor. Yeni senarist Aslı’yı kendi hayatına mesleğine göndermediği, Ferhat ve Aslı’yı sürekli dip dibe tutup, yaşadıklarının etkisiyle birbirlerine bağlansınlar diye ısrar ettiği müddetçe Siyah Beyaz Aşk’ın önünün açılmasına imkan yok!

Anlatılan hikayeden, kadına reva görülen tavırlardan rahatsızlık hissetmeyip, düşük reytinglere ilaç olması adına senarist değişikliğine gidildiği müddetçe dizi sektörünün geleceğinden bahsetmek mümkün olmayacak. Yönetici ya da yapımcı, karar merciinde olan kişiler anlatılan hikayelerden şiddetin resmî dizi dili, aşkın resmî dili haline gelmesinden rahatsız duymadıkları sürece özellikle.