Kral kelebeği

Siyah bantlı elbisesi, kıpkırmızı kanatları ile aykırı… Güçlü de… Sıcak yaz aylarının serserisidir, kral kelebeği. Gönlünce dans eder, uçar, yemyeşil vadilerde yeni ışkın sürmüş çiçeklerin tepesine tüneyip etrafı seyreyler.

Kıskanç ve küstahtır. Irkçı olduğu söylenebilir. Bir kelebek sürüsü gördüğünde hemen onlara doğru uçar, hemcinsi olmadığını anladığında uzaklaşır kalabalıktan.

Dişisini bulduğunda kur yapar, birlikte yüksek tepelere uçarlar. Dişisi, döllenmiş yumurtalarını sütleğene bırakır. Çünkü çıkan tırtıllar zehirli toksik madde taşımasına rağmen bu bitkilerle beslenir, serpilir büyür.

Zehir aslında küçük kral kelebeğinin kalkanıdır. Kendini, bedenine şırınga ettiği bu zehirle korur. Büyüyüp, kocaman (!) bir kelebek olduğunda bile bu zehir bedenindedir.

Göz alıcı renkleri vardır ve bu olağanüstülük ona teveccühü artırır. Mesela, bazı kuşlar onunla beslenmek ister. Her seferinde aynı hüsranla sonuçlanır bu atak. Çünkü kral kelebeğine gagasını sürer sürmez felç edici zehirle serseme dönerler. Bir daha yöresine yaklaşamazlar.

Kendi halinde kırlara uzanan, sessizce bitkilerle halleşen, tabiatın binbir rengine yepyeni alacalar katan kral kelebeğinin gizli gücü taşıdığı zehirdir.

Soğuğa dayanamaz. En büyük zaafı havaların soğumasıyla başlayan serin esintidir. Narin vücudu, incecik kanadı ile göç gongunu çalar. Sonbahar, her biri bir çiçeğe ram olmuş kral kelebeği için göç zamanıdır. Binlercesi bir araya gelir buluşma bahçesinde. Sonra binlerce kilometreyi bulan göç. Kanada''dan Meksika''ya kadar sürer bu uzun yolculuk. Yorgunluk nedir bilmezler.

Karlar erir, bahar kendini gösterir, sonra yeniden dönüş yoluna revan olurlar. Birçoğu ya yolculukta can verir veya çadır kurdukları bitkilerin arasında. Ancak geri dönenler -yaşlı ya da genç, fark etmez- bıraktıkları ağaçları ve yaprakları yeniden bulurlar.

Her kral kelebeği sadece bir yıl yaşar. Beyinleri küçücüktür. Ama çocukları, torunları, torunlarının çocukları… Bu geleneği sürdürür binlerce yıldır…

Kral kelebekleri işte…

İhtişamı, yanıltıcı ve aldatıcı. Yakıcı, yok edici, hoyrat, acımasız, vahşi, asi…

Bazen bir kürsünün ardında, bazen bir daktilonun başında, bazen üniformalı, bazen takım elbiseli, bazen şövalye yüzüklü, bazen rozetli, bazen bohem, bazen burjuva, bazen entelektüel, bazen zırcahil, bazen ekran gülü…

Majiskül konuşan ancak nokta mesabesi kadar etki bırak(a)mayan bir yığın kral kelebeği…

Lanetli bir ürperti gibi her yanımıza tebelleş olmuş, iğdiş etmiş, zehrini kusmuş…

Ey okur, peki kim söndürecek kral kelebeğinin zehir kusan mumunu?..