Sayılmayız parmak ile tükenmeyiz kırmak ile

Filistinliler sokaklarda kutlama yapıyor. Gazze coşku içinde.

Arap dünyası ateşkesi destekliyor.

Dünyanın her tarafında Filistin ve Gazze’ye destek veren üniversite öğrencileri mutlu.

Afrika’dan Asya’ya zulüm görmüşler başta olmak üzere bütün ülkelerin halkı sevinçli.

Türkiye gelişmeden memnun.

İsrail’de halk Netanyahu’nun yenildiğini söylüyor.

İsrail muhalefetinin düşüncesi de aynı şekilde.

ABD’de hem gidici başkan Baydın, hem gelici başkan Tramp iyi bir iş yaptıklarına inanıyor ve ikisi de ateşkesin kendi eseri olduğunu ileri sürüyor.

*

Durumu kavramakta zorlanan ve ateşkesi kazanç olarak görmeyen kimseler yok sanılabilir?

Olmaz mı?

Bir tek bizdeki cins kafalar öyle düşünüyor.

“Eee? Ne oldu şimdi? Her tarafı bombalandı, sağlam bina kalmadı. Gazze moloz yığınına döndü.

O kadar insan öldü, on binlercesi yaralandı, sakat kaldı; bu durumda kim ne kazandı?

İçine girecek ev yok, bark yok.

Neyi kutluyor o Gazzeliler?

Ben ortada kutlanacak bir şey görmüyorum.

Ateşkesi kazanç sayanları anlamıyorum.”

Anlasaydı şaşardım.

Tam da beklediğimiz tepkiydi bu. Her şeyi tersten görmek meslek hâlini almış.

*

İsrail esirleri kurtaracaktı. Elindeki bütün imkânlara, güçlü silahlara, ABD ve Avrupa ülkelerinin sınırsız desteğine rağmen kurtaramadı.

Hamas’ı yok edecekti, edemedi.

Filistinlileri Gazze’den tamamen kazıyacak, topraklarından sürecek ve izlerini bile bırakmayacaktı, yapamadı. Tam aksine, İsrail bütün dünyayı karşısına aldı. Seveni kalmadı.

Gazze halkı toprağını terk etmedi.

Ölüm kusan silahlara karşı var gücüyle halk direndi.

“Sayılmayız parmak ile tükenmeyiz kırmak ile” dediler ve kimse destek vermese de vatanına sahip çıktılar.

İsrail dinmeyen hırsa, gözü dönmüş düşmanlığa rağmen ateşkese yanaşmak zorunda kaldı.

Netanyahu için, bu netice, eline silah alıp kendi kafasına silah sıkmasından daha ağır.

Gazze içinse bütün imkânsızlıklara, ablukaya, aralıksız yağan bombalara, saymakla bitmez zor şartlara rağmen yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer bu.

Dünya tarihinde benzerine pek kolay rastlanmaz.

Eskiler “Beşer, şaşar” diye kısaca özetlemiş. İnsan suça kayabilir. Kimse bütünüyle temiz, pirüpak değil. Fıtrat gereği kural dışına çıkma, suça meyletme var. İradesini kullanan kendini korur.

Bir kişi korunma çabasına rağmen yine de suç işleyebilir.

Yakalanırsa münasip bir ceza verilir.

Islah olur yahut olmaz, orası kendi nasibi.

*

Bunların hepsi bir tarafta dursun. Tercihen az ötede.

Dikkat çekmek istediğimiz nokta şurası:

Suç üstü yakalanmış olsa dahi bazı sanıkların mahkemede yargılanırken küstahça davranmaları, etrafa tehditler savunmaları pek ilginç oluyor.

O küstahlıklara ve tehdit etmelere son zamanda sanki daha fazla rastlanıyor.

Suçlular küstahlığa meyletmese, insanların aklıyla alay etmeye yeltenmese, hayat sanki daha güzel görünecek.

*

Cinayet/ler işlemişsin, soyguna kalkışmışsın, hırsızlık yapmışsın, bir şekilde toplum düzenine dinamit koymuş, fitilini ateşlemişsin. Suç listesi çok kabarık. Sonra da yakayı ele vermişsin.

Otur, adam gibi suçunun karşılığını bekle. İki dakika delikanlı ol, mertçe davran.

Hem her türlü haltı yiyeceksin, hem de yargı karşısında efeleneceksin.

Edepsizlik, hadsizlik, kanun tanımazlık, toplum düşmanlığı, aç gözlülük, vicdansızlık hepsi bir arada.

“Hem suçlu hem güçlü” sözü sanki onlar için söylenmiş.