Kargalar, korkuluğu tanıyor

Şu kargalar çok zeki hayvanlar.

Komşularımızdan biri, bahçesine diktiği ürünlere kuşlar zarar vermesin diye korkuluk yaptı.

Hiç umurlarında değil.

*

El kol sallayan korkuluk, tam insan ölçülerinde.

Ceketi var, kolları var…

Biraz eski de olsa, başında şapkası bile var.

Diğer kuşlar biraz ürküyor ama kargalar biliyor onun gerçek insan olmadığını.

İçinin boş olduğunu.

Daha doğrusu samanla, kuru otlarla doldurulduğunu.

Belli ki ağzı, yüzü, burnunun gerçek bir insandaki gibi durmadığını seziyorlar.

Bahçeye dadanmaktan vazgeçmediler bir türlü.

*

İnsanlar, kesinlikle kargalardan daha akıllıdır, daha zekidir.

En geç, bir hafta-on gün sonra hak vereceksiniz.

Kargalar gibi etrafında uçuşlar yapmadan, yakınlarına konup gözlemde bulunmadan, daha uzak mesafeden ilk bakışta anlarlar, içi saman ve kuru otla dolu korkuluğun gerçek insan olmadığını.

Üstünde durduğu kazığın hafif eğrildiğini, hemen görürler.

Bir insanın öyle eğik vaziyette, aynı noktada hiç kıpırdamadan, aralıksız (7/24) duramayacağını, ilk saniyede fark ederler.

*

Güneş altında aynı duruş.

Yağmur yağdığında aynı…

Gündüz aynı…

Gece aynı…

Belli ki o duruş, gerçek bir insanın duruşu, o hal, gerçek bir insanın hali değil…

*

Yahu hiç mi acıkmazsın?

Hiç mi susamazsın?

Kolun bacağın, bir tarafın uyuşmaz mı?

Bütün bu sorular, bir saniye içinde fark edilir, yorumlanır, cevapları aynı anda bulunur ve sonuca varılır.

Hazırlanan rapor herhalde şöyle bir şeydir:

“Şu uzakta görünen şey, bir insan değil, alelade bir korkuluktur.”

*

Beyin dediğimiz organ, gözden aldığı bütün verileri son derece hızla değerlendirir ve bu işlemleri hiç zahmetsizce gerçekleştirir.

“Beyin bedava” diyen adam haksız değil.