“Gelse o şûh meclise, vaz ü tekeffül eylese…”

Klasik arabalardan hoşlandığını bildiğimiz MHP lideri Devlet Bahçeli, aynı zamanda klasik müziği de sevdiğini, parti meclisinde yaptığı son açıklamayla belli etti.

Hâfız Post eseri olan Rast Yürük Semâî benzeri açıklama, gündemi bir anda değiştirdi.

“Gelse o şûh meclise, vaz ü tekeffül eylese…” demiş gibi oldu.

*

MHP lideri “Şayet terörist başının tecridi kaldırılırsa” diye söze başlamıştı. Orası pek dikkate alınmadı.

Tepkiler bir anda çığa benzedi.

Destekleyenler de karşı çıkanlarda -ki bunlar arasında parti mensupları da vardı- ateş seviyesini epeyce yüksek tuttular.

*

Daha önce terör örgütüyle bağlantılı partinin kapatılmasını, hapisteki pos bıyıklının idam edilmesini isteyen Bahçeli, başka türlü tavır takınmıştı.

Kitle hayrete düşmesin de nereye düşsün?

Kapatılmasını ve yöneticilerine siyaset yasağı getirilmesini istediği partinin vekillerine el uzatıyor, tokalaşıyordu.

Şok etkisi yaptı.

Şoku atlatan Kandil’dekiler kudurdu.

*

Miting meydanında kürsüden urgan atan adam, şimdi “Gelse o şûh meclise” diyordu.

Gerçi bir hafta önce de aynı açıklamayı yapmıştı ama yoğun gündem arasında yeterince dikkat çekmemişti. Bu defa sözün içine Meclis de girince, kafalar fena karıştı.

*

O düşünceyi “kesinlikle kabul edilemez” bulanlardan bazıları, saygı sınırlarını da epeyce geride bırakarak konuşmaya, yazmaya başladılar.

Öte yanda ise başka türlü bir panik oluştu.

Bu çıkışın tam bir kandırmaca olduğunu, özel harp yöntemi olduğunu söylemeye başladı terör örgütünün tepesinde bulunanlar.

*

Şu talihsizliğe bakın.

Hem terör örgütü kabullenmiyor hem de yıllardır kendi görüşünde olan seçmenlerin bir kısmı.

Fakat MHP lideri, işin bu taraflara kafa yoracak biri değil.

O her zaman “Önce ülkem, sonra partim” demiş ve bunu her hamlesinde göstermiş kişidir.

Çeyrek asırdır partisinin başında. Yarım asırdır siyasetin içinde.

Eleştirmek için acele edenlerin bir zaman sonra pişmanlık duyacağını, kafa karışıklığının ve fikir kırışıklığının değişeceğini tahmin ediyoruz.

Yahut temenni edebiliriz. Öfke-zarar ilişkisini de hatırlatarak.

Ustaların satrancını seyredenlerin, bazen anlamakta zorlandığı hamleler görmesi, az rastlanan bir durum değildir. Maksat terörün bitmesi, sıfırlanması. Kırk senedir verdiğimiz kayıpların son bulması. Karşı çıkanlar, şiddetle eleştirenler konunun bu tarafını göz ardı ettiklerini fark edince üzülecektir.

*

Nitekim hemen ertesi gün Ankara’da büyük bir terör saldırısı oldu.

İki teröristin hedefi, ülkemizin yüz akı, savunma sanayimizin en önemli merkezi TUSAŞ oldu.

Beş şehit verdik. Yaralılarımız var.

Rahmet ve şifa diliyoruz. Cenabı Hak yakınlarına sabır versin.

Üzüntümüz çok büyük ama terörist mahlûklar kapıdan içeri giremediler.

Orada ateş açtıklarını, güvenlik güçlerinin karşılık vermesiyle yok edildiklerini biliyoruz.

TUSAŞ’ta görev yapan yiğitlerin saldırı sonrasında kahramanca konuştuklarını gördük çok şükür.

Bizi terörle yıldıracaklarını zannedenlerin nasıl yanıldıkları zamanla görülecektir.

Saldırı üzerine ABD’den birkaç açıklama geldi ki hiç gülecek hâlimiz olmadığı için gülemedik.

Bilahare ilgileneceğiz artık.