Aile, maaile ve çekirdek aile

Ailenin önemi üzerinde duran büyüklerin yazdıklarını, söylediklerini ciddiye almak lazım. Bazı yanlış örnekleri gördükçe, bu kanaat daha da sağlamlaşıyor ve "boşuna konuşmamış büyükler" diyoruz. Ayrıca, dinlerin "aile"ye ne kadar önem verdiklerini de düşünmek gerekir. Hele ki dinimizin...

Sorunlu ailede büyüyen ya da ailesiz yetişenlerin kurdukları yuvalar da ekseriya sorunlu oluyor.

Bu konu çok ciddi ve saatlerce konuşulsa bitecek gibi değil.

Biliyorsunuz, geniş aileler zaman içinde ufaldı ve "Anne baba ile çocuklardan oluşan..." şeklinde bir tarife sığdırıldı. Artık dayılar, teyzeler, amcalar, yengeler, dedeler ve nineler başka evlerde oturuyor.

Lafı şaka üzerinden dolaştırmayı sevenler, aile tarifine yenilik kazandırarak şu şekle soktular: "Aile, anne, baba, çocuklar ve televizyondan oluşan toplumun en küçük birimidir."

Son zamanlardaki gelişmeleri dikkate alarak ufak eklemeler de yapabiliriz:

"Aile, anne, baba, çocuklar, televizyon ve birer cep telefonundan oluşan toplumun en küçük birimidir."

Sosyologlar "çekirdek aile" demeyi tercih ediyor genellikle. Fakat "çekirdek aile" dendiği zaman benim aklıma nedense, Mevlana İdris''in ailesi geliyor. Herhalde devamlı çekirdek yediklerinden...

Neler oluyor?

Hayatta neler olmuyor ki!.. Hele şu günlerde olup bitenleri bir düşünün! ''İyimser'' bir senariste sipariş etseydiniz, inanın bu derecede hayrete düşüremezdi hiç birimizi.

Velhasıl, "Neylerse, güzel eyliyor" kurban olduğum. Bakalım daha neler olacak...

Bu arada Ali Akbaş''ın şiirine bakarak, yaşananların özetini alabiliriz sanıyorum.

Bkz. işte şiir:

Şöhretler terzihanesi

Sıcak yatağında uyumak varken

Açar dükkanını her sabah erken

Demirci, kömürcü, marangoz, berber

Eski bedestende Semerci Ejder

Dedim, usta bırak artık bu işi.

Yüzü gölgelendi, çatıldı kaşı

Dedi, Ahiliktir bizim töremiz

Kıyamete kadar yanar çıramız

Pîrimiz ne demiş semer üstüne;

"Ne güzel yakışır hımâr üstüne"

Gürgenden, meşeden oymalı semer,

Sırtı keçe, alnı aynalı semer,

Bir taht gibi al aygıra vurulur

Üzerine koçyiğitler kurulur

İbrişim kuşaklı Bertiz uşağı

İner gelir Alişar''dan aşağı

Terkisine kızlar, gelinler biner

Aksu''ya kuğular, sülünler iner

Kırmızı bakırdan çeyiz dizerler

Kalaylı tabakta kına ezerler

Al önlüklü, kısrak çalımlı kızlar

Mor belikli, yüzü yalımlı kızlar

Onun için hor görmeyin semeri

Çağlar öncesinin insan hüneri

Dünyada at nesli tükense bile

Bu sanat geçecek hep elden ele

Kolay bırakılmaz baba mesleği

Müşterimdir nice insan taslağı

Merkep terzisiyim diye kınama

Her gün nice ünlü gelir yanıma

Ateşten giyinir, kordan giyinir

Milleti soyanlar burdan giyinir

Bana diyorlar ki; "Çağ dışı adam"

Kim ne derse desin, efendim ne gam

Mektep çoğalmakla merkep azalmaz

Dünyada bir kârı olan aç kalmaz...

Merkür''e, Merih''e başladı sefer

Hâlâ semer yapar Maraşlı Ejder

Tereyağı, kıl, darbe

28 Şubat''ın kudretli generali Erol Özkasnak, "Tereyağından kıl çeker gibi" deyimini kullanıyor "Postmodern darbe" için.

Bunu kabul etmek zorunda mıyız?

Bana göre, söylenenin tam tersi bir vaziyet söz konusuydu.

Yani, tereyağına kıl sokar gibi.

Yargılama nasıl olmalı?

Paşanın, 28 Şubat için "Postmodern bir darbeydi" açıklamasını bir "itiraf" olarak değerlendirenler, hukuka aykırı bir hareket olduğunu belirterek, darbecilerin yargılanması gerektiğini savunuyorlar.

Bir uyarıda bulunalım. Yargılama yapılacaksa şayet, "Postmodern bir yargılama" olmalı.

DEPREM VEFALI ÇIKTI.

NE BİZİ UNUTUYOR,

NE KENDİNİ

UNUTTURUYOR.

Düğme ve kuyruk

Mardin''den Abdülkadir dostumuz, "Düğmeye basmak, bugünlerde kendi kuyruğuna basmak anlamına mı geliyor?" diye soruyor.

Belki de.