Malazgirt’in bir ruhu vardır. Alparslan o ruhun hadimidir. Kendinden kat be kat fazla olan Diyojen komutasındaki Bizans ordusuna galebe çalan ruhu bilmek gerekir. AK Parti’nin ruhu da işte o ruhtur. Alpars-lan’ların Selahad-din’lerin Erdoğan’ların ruhu aynı ruhtur. O ruh yoksa biz de yokuz. Bizi biz yapan ruh asıl o ruhtur. Türk’ü de, Kürt’ü de, Arap’ı da, bilumum anâsırı bir arada tutan ruhtur o ruhtur. O ruhtan yoksun Türk de Kürt de Arap da birer cesetten ibarettir. Ruha değil cesede kutsiyet
Malazgirt’in bir ruhu vardır.
Alparslan o ruhun hadimidir.
Kendinden kat be kat fazla olan Diyojen komutasındaki Bizans ordusuna galebe çalan ruhu bilmek gerekir.
AK Parti’nin ruhu da işte o ruhtur.
Alpars-lan’ların Selahad-din’lerin Erdoğan’ların ruhu aynı ruhtur.
O ruh yoksa biz de yokuz.
Bizi biz yapan ruh asıl o ruhtur.
Türk’ü de, Kürt’ü de, Arap’ı da, bilumum anâsırı bir arada tutan ruhtur o ruhtur.
O ruhtan yoksun Türk de Kürt de Arap da birer cesetten ibarettir.
Ruha değil cesede kutsiyet atfedenler hem kaybederler hem birbirlerine kaybettirirler.
O ruh İslam’dır.
İslamiyet’in akidesidir, değerleridir, idealleridir, geleneğidir.
O ruh hepsinin toplumundan oluşan kökün adıdır.
Kökün dalları da gövdesi üzerinde göğerdiği için anlamlıdır.
Kökü başka dalı başka olanlar köksüzdürler, ruhsuzdurlar.
Alparslan’ın ordusunda siz hiç Diyojen gibi giyinenleri göremezsiniz.
Diyojenin akidesini ve değerlerini kendi akidesi ve değerleri olarak görenleri göremezsiniz.
O ruhu yeniden kuşanmak sözle olmaz, pratikle olur.
O ruh ancak ete kemiğe büründüğünde bir anlam kazanır.
Alparslan’ın gövdesi üzerinde taşıdığı baş kendi başıdır.
Üzerinde taşıdığı giysi kendi ruhunu yansıtan giysidir.
Kumaşı aynı olsa bile tarzı farklıdır.
Yani kendine özgüdür.
Ruh ile biçim kök ile dal gibidir.
Birbiriyle anlamlıdır.
Alparslan’ın ruhuna şapka giydirilemez.
Giydirilirse o ruh kendisi olmaktan çıkar.
Alparslan’ın ruhu, akide temelli birliği önceleyen ve her şeyin üstünde gören bir ruhtur.
Orada Türk vardır, Kürt vardır, Arap vardır ama yalnızca Türk, Kürt ve Arap olarak değil.
O bedenleri anlamlı bir bütünlüğe kavuşturan ruh olarak vardır.
Ne Alparslan Türklük davası gütmüştür ne Selahaddin Kürtlük.
Her ikisinin ruhu birdir.
İdealleri aynıdır.
Akideleri ortaktır.
Malazgirt zaferi o yüzden Türk’ün veya Türklüğün zaferi değildir.
Cümle anâsır-ı İslam’ın küffara karşı zaferidir.
O zafer Türk’ün zaferi olduğu gibi Kürt’ün de zaferidir, Arap’ın da zaferidir.
Anadolu kapısı anâsır-ı İslam’ın tümüne açılmıştır.
O yüzden Malazgirt ruhuna ırkçılık kisvesi giydirilemez.
Kim ki Malazgirt’in ruhuna şapka giydirmeye çalışırsa bilesiniz ki o bizden değildir. Biz de ondan değiliz.
Kim ki Malazgirt’in ruhuna ırkçılık giydirmeye çalışırsa bilesiniz ki o da bizden değildir. Biz de ondan değiliz.
Reis’in Malazgirt’ten yükselttiği ses, yaptığı çağrı, o ruha dönüşün çağrısıdır, kendi özümüze dönüşün…
AK Parti’yi AK Parti yapan ruha başka elbiseler giydirmeye kalkışanlara Reis’in konuşmasında verdiği cevabı herkes doğru okumalıdır.
Reis’in şu sözünü bu bağlamda herkes not etmelidir:
“Türk, Kürt, Arap, Zaza, Laz, Çerkes hepimiz bu topraklarda biriz, beraberiz, kardeşiz. Biz hep birlikte Türkiye’yiz. Rabbim birliğimizi, kardeşliğimizi daim eylesin.”
İşte Malazgirt’in ruhu bu akide temelli birlikçi ruhtur.
Bu ruh asla ırkçılığa izin vermez.
Bir Türk’ü sırf Türk olduğu için bir Kürt’ten, bir Arap’tan, bir Laz’dan, bir Çerkes’ten üstün gören ırkçı anlayışlara zinhar izin vermez.
Reis var olduğu sürece AK Parti’ye ne kimse Diyojen’lerin şapkasını giydirebilir ne de ırkçı-etnikçi bir zemine oturtabilir.
Başka türlüsü o ruhun inkarıdır.
O kökten kopuştur.
Malazgirt ruhunu Çanakkale ruhu ile bütünleştirip destanlaştıran bir milletin evlatları aynı ruhla 15 Temmuz’da ölümsüzlüğün destanını yazmışlardır.
Diyojen gibi inanıp yaşayanlar Alparslan gibi olamazlar.
Diyojen gibi inanıp yaşayanlar bilesiniz ki Malazgirt’in, Çanakkale’nin ve 15 Temmuz’un ruhunu üzerinde taşıyan Reis’in kendisine de davasına da sadece zarar verirler, biline!
Diyojen’in torunlarından biri Reis’imize ahlaksızca çemkirmiş.
O terbiyesiz dilinden dökülenlerin tümü kendisini tarifliyor aslında.
O dili bükmesini biliriz elbet.
Öfkemiz büyük.
Üzüntümüz de.
Benim kişisel üzüntümün sebebi sadece o sözler değil, o sözlerin sahibiyle aynı zihniyette olanların giderek aramızda itibar sahibi olmaları.
Diyojen zihniyeti diyorum, not edin.
O zihniyete sahip olduğu için ömrü hayatında Reis’e ve AK Parti’ye oy vermediğini göğsünü gere gere söyleyenler şayet AK Parti’den güç devşirmek saikiyle gelip itibarlı katlara yerleşebiliyorlarsa sorarım size üzülmez misiniz?
Bu üzüntümün kişisel nedenlerle olmadığını söylemek bile üzücü.
Bugün o sövgüde bulunan Diyojen’in edepsiz torunu yarın AK Parti’ye katıldığında bir de baş tacı edildiğini görseniz ne hissedersiniz?
Artık kendimize gelelim.
Özümüze dönelim.
Arınalım.
İçimizdeki Diyojen gibi inanıp yaşayanlarla zafer kazanamayacağımızı görelim.
O Diyojen artığının sövgüsüne tek kelimeyle dahi olsun anında cevap vermeyen aynı familyadan insanlarla yol yürünmeyeceğini
görelim gayrı.
