Güzel iyilik

Oldukça basit bir cümle: İyilik iyidir. Basit kelimesi için sözlüğe bakalım: Sâde, ârızasız, açık, geniş, yaygın, yalın, kolay. Zaten ‘kolaylaştırınız’ deniliyor. Zorlaştırmayınız.

Dünyanın en cömert milletiyiz, ülkesiyiz. Üstelik bu, hiçbir karşılık beklemeden, hesap gütmeden yapılıyor. Siyaset değil, insaniyet adına. Allah rızası için. Güzellik işte buradan başlıyor.

İnsanımızın merhametli ve maharetli eli, en uzak yerlere kadar ulaşıyor. Çoktan herkes verir, verebilir. Kıymetli olan, azdan verebilmektir. Veriyoruz.

Yetmiş yıllık kasıtlı politikalar sonucu bazı vasıflarımızı kaybetmiş olabiliriz. Özünden uzaklaşanlar, kaynağına hasımlık edenler elbette var. Hep olumsuz örnekler önümüze konulduğu için çoğunluğu böyle sanıyoruz. Hayır. Her ağacın çürük meyvesi olur. Kalanlar nasıl? İyi ve fazla.

Bizi ayakta tutan sütunların sağlam olduğunu görüyoruz. Merhametli millet olma özelliğimiz devam ediyor. Dirayetimiz hâlâ kırılmadı. Metanetimiz sürüyor. Dayanışma duygumuz yüksek. Samimiyiz. İyilik yaparken, yardım ederken, karşılık beklemiyoruz. Son söz: Dua et yeter.

Ciddi musibetler atlattık. İmtihanlardan geçtik. İç ve dış saldırılara maruz kaldık. Siyasi ve maddi operasyonları göğüsledik. Sonuç? Milletin irfanı ve gayretiyle beraber mazlumların, gariplerin, misafirlerin duası. Başka türlü izah etmekte zorlanıyoruz.

***

İyiliği yalnızca yardımlaşmaktan, ihtiyaç sahiplerini sevindirmekten ibaret görenlerden değiliz.

İyilik kavramının geniş bir çatısı var. Misal: Bize fenalık eden insanlardan bile duamızı esirgemeyiz. Allah ıslah etsin. Bu da bir iyilik çeşidi değil midir?

Genellikle durmamız gereken yerde ve sınırda durmuyoruz. Böylece yerimizi ve haddimizi bilmemiş oluyoruz. İnsanın yerini ve haddini bilmesi de iyiliktir. Hem kendine, hem başkalarına yaptığı bir iyilik. Sınırı geçen insanın nerelere kadar gittiğini her gün görüyor ve yaşıyoruz. Üzücü şeyler.

Hakkına razı olmayanlar için haksızlık yapma kapısı hızla açılır. Hakkaniyetten ayrı düşmek bizi zalimlerden yapar. Adı üstünde; düşmek. Hakkına razı olmak, hakkaniyet yolundan ayrılmamak da kıymetli bir iyiliktir. Kimseye zarar vermemiş oluruz.

Dostlarımızın, kardeşlerimizin hukukunu ve izzetini korumak zorundayız. Bu öncelikle kendimize iyiliktir. Koruyan korunur. Maalesef bazen şöyle oluyor: Korumamız gereken bir şeyi kullanırken buluyoruz kendimizi. Değerleri, emanetleri, insanları…

Galiba bu: En büyük iyilik, güzel örnek olmaktır.

***

Elimizden ve gönlümüzden çıkan her iyilik, bereketiyle beraber geri döner. Bildiğimiz ve inandığımız budur.

İnsan bir başkasına değil, evvela kendisine iyilik yapar. Bir yeteneğin elinden tuttuğumuzda, bir suyun önünü açtığımızda, manevî olarak elimizden tutulur, önümüz açılır. Zayıflarla birlikte biz de kuvvetleniriz. Onlar ayağa kalkar, biz ise yürürüz.