Türkiye kuşatma altında. Hem bölgesel kaos fırtınası içeriye doğru servis ediliyor hem içerideki bütün dinamikler, fay hatları harekete geçiriliyor. Şehirlerimiz, köylerimiz tehdit ediliyor, toplumsal barışımız yok ediliyor.
Son
on yıllık yükseliş, meydan okuma, içeride güç kazanma, dışarıda nüfuz yayılması yeni tehditler, yeni düşmanlar oluşturdu.
İçeride
terör yeniden harekete geçirildi. Bu sefer dar anlamda terör olmanın ötesine geçip, Türkiye'nin varlığını, birliğini, gelecek hesaplarını vuracak bir müdahaleye, bir işgal girişimine dönüştürüldü.
Terör ve yeni işgal girişiminin yanısıra, bir tür
“iç işgal" lobisi oluştu. Bu çevreler, siyasi muhalefet adı altında ülkenin bütünlüğünü sarsacak, geleceğini tehdit edecek bir pozisyon aldı. Öyle ki, bir hesaplaşma adına terör örgütlerinden bile medet umar hale geldi.
Yüz yıllardır, bütün anlaşmazlıklara rağmen
birarada ve ayakta kalmayı başaran Anadolu ilk kez geri dönülmez bir çözülmeye doğru hızla yol alıyor.
Bölgedeki kaos,
kimlikler çatışması Türkiye içine servis ediliyor, kadim şehirlerimizin birleştirici gücü zayıflatılıyor, bütün kimlikler çatışmaya dönüştürülüyor.
Etnik kimlikten sonra
mezhep kimliği üzerinden de yeni cepheler şekillendiriliyor. Bütün bunlar, eskiden “terör" olarak nitelendirilen, bugünlerde ise, siyasi umut olarak pazarlanan örgütler üzerinden yönetiliyor.
Çok
derin bir toplumsal ayrışma yaşıyoruz. Bu ayrışmanın bir adım sonrası cepheler ve çatışmadır. “İç savaş" ifadesinin bu kadar yaygın kullanılması hiç de hayra alamet değildir.
Türkiye'den bir
Suriye, Ukrayna, Lübnan ya da Irak çıkarmak isteyenler, son on yılda ulaştığımız meydan okumaya meydan okumayla karşılık verir olmuştur.
Çok ciddi bir tehdit, hızla büyümekte, zihinlerimizi ve ülkemizi rehin almaktadır. Birkaç yıl sonra bu tehlikenin nerelere uzanabileceğini öngörmek oldukça
tedirgin edicidir.
Toplumsal, siyasi çevreler arasındaki
olağandışı kopukluk, iletişimsizlik olmanın çok ötesine geçmiştir. Birarada yaşama, ortak ülke, ortak vatan, ortak gelecek duyguları zayıflamıştır. Beraber sevinme, beraber üzülme, acı karşısında dayanışma duygularımız yıpranmıştır.
Dışarıda, özellikle kendi coğrafyamızda bütün ülkeler bir şekilde
Türkiye karşıtı pozisyona itilerek, ikili ve bölgesel yakınlaşma çabalarımız sabote edildi. Mısır'dan İran'a kadar bütün bölgede, içerideki kopuşun benzeri bir cepheleşme şekillenir oldu. Hem içerideki hem de dışarıda karşı karşıya bulunduğumuz tehditleri, toplumsal dayanışma dışında hiçbir güç ve moralle aşma şansımız yoktur.
Coğrafyamız hızla devletlerden örgütlere, ülkelerden şehir devletlerine, garnizon devletlerine dönüşüyor. Kaos fırtınasının belki beş on yıl sonra varacağı nokta burasıdır.
Aynı senaryo bugün
Türkiye'nin sınırlarını zorlamaya başladı. Türkiye içindeki toplumsal ayrışma ile coğrafyanın ayrışması birebir örtüşüyor, birbirini tamamlar bir görüntü veriyor.
Aynı mahallede, aynı iş yerinde, aynı okulda bile birbiriyle konuşmayan, konuşamayan bir ülkeye dönüştük. Bu durum yoğun bir stres birikimine neden oluyor ve bu stresin nerede, nasıl patlayacağını ölçmek mümkün bile değil.
İçeride ve dışarıda karşı karşıya bulunduğumuz çözülme, Ankara'daki o korkunç saldırıda olduğu gibi, büyük saldırı ve sansasyonlarla besleniyor. Bütün bunlar, Türkiye için bir tür
iç parçalanma, toplumsal ve zihinsel parçalanma anlamı taşıyor.
Tehlike çok yakın ve tahmin edilenden daha büyük.
Bu ülke,
Birinci Dünya Savaşı'ndan bu yana hepimizin evi. Darda kalanların son sığınağı, ayakta kalan son kalesidir. Bu kale yakılırsa, bu sığınak dağıtılırsa sadece bizim için değil, coğrafyanın da kendini güvende hissedeceği hiçbir zemin kalmayacaktır.
Bu kale yakılırsa kazanan kimse olmayacak.
Hepimiz kaybedeceğiz, hepimiz yıkılacağız. İşte bu yüzden öncelikle ülkenin ana omurgası hedef alınıyor. Birinci Dünya Savaşı'na, Moğol İstilası'na, Haçlı Savaşları'na direnen ruh hedef alınıyor.
Yeni tehditlerin ne olduğunu anlamak ve bunu tanımlamak hepimizin boynunun borcudur. Bu tehditler,
siyasi kimliklerine bakılmaksızın hepimizi tehdit ediyorsa hep birlikte harekete geçmek zorundayız.
Yeni bir dil, yeni bir duruş geliştirmeli, ortak alanları genişletmeliyiz.
Yeni Şafak olarak, bu sorumlulukla bir çağrı başlattık. Siyasi görüşlerine bakmaksızın, durdukları yere bakmaksızın, bu ülke için duyarlılık sahibi olduğuna inandığımız herkesten söz almaya çalıştık.
“Başka Türkiye yok", “Bu çağrıya siz de katılın" diyerek, Türkiye toplumunun önde gelen isimlerinden söz istedik. Sayfalarımızı onların çağrılarına açtık.
Gelin bu kaygıyı hep beraber paylaşalım. Yeniden konuşabilecek bir zemin arayalım. Çözülmeye karşı umudu ve ortak alanları güçlendirelim.
Söz sizde.
Herkesi bu çağrıya davet ediyoruz...
Herkesi bu ülkeye borcunu ödemeye davet ediyoruz…
Durduğumuz yer Türkiye'dir!
İşte bu çağrıya katılan isimlerin söyledikleri...