Hristiyan din adamlarının sapkınlığı

Fıtrat yaratılış demektir; insanın yaratılıştan gelen tabii özellikleri, vasıfları, ihtiyaçları, arzuları… vardır. İslam irfanına göre insan eşref-i mahlukattır (yaratılmışların en değerli ve üstün olanıdır), bilkuvve mevcut olan bu değerin hayatta gerçekleşebilmesi için iyi bir eğitime ihtiyaç vardır.

İyi bir eğitim insanı erdemli kılar, erdemli insan mutedil insandır, mutedil insan ise yaratılıştan gelen imkan ve kabiliyetlerini ifrata ve tefrite sapmayacak kıvamda geliştirmiş, zamanında ve yerinde kullanan, her şeye hakkını veren, yaratılış özelliklerini tersine çevirmekten veya dengeyi bozmaktan kurtulmuş insandır.

İslam’ın kâmil insanı iyi bir kul olabilmek için dağ başlarında, yer altlarında, mağaralarda tek başına yaşamayı seçmez; o insanların içinde yaşar, onlara iyi örnek olur, kötüden etkilenmez, iyiliğiyle etkiler, bu bakımdan gerektiğinde kalabalıklar için yalnızlık (halvet der encümen) halini yaşar. Evlenir, çoluk çocuğu olur, bir zenaat, ticaret, ziraat… işiyle meşgul olarak rızkını kazanır, ama eli kârda (işte) gönlü Yâr’da olur.

Peygamberimiz’in mübarek hayatlarında bazı ashabı, kendi ibadetlerini az bularak biri evlenmemeye, diğeri her gün oruç tutmaya, üçüncüsü de gece sabahlara kadar uyumayıp namaz kılmaya; böyle bir yoldan iyi kul olmaya karar vermişlerdi. Sevgili Peygamberimiz (s.a.) bunu haber alınca onların mekanlarına gitti ve şu konuşmayı yaptı:

“Vallahi ben içinizde Allah’a karşı yanlış yapmaktan en çok çekinen, kul olmak için en fazla çabalayıp titreyen bir kimseyim; ama –Ramazan dışında- oruç tuttuğum gün de olur, tutmadığım günde olur, gece uyurum da, nafile namaz da kılarım, kadınlarla da evlenirim; benim yolumdan çıkan benden değildir”.

Gelelim Hristiyan din adamlarına:

Şu âyeti bir daha hatırlayalım:

“Sonra onların izinden peygamberlerimizi peş peşe gönderdik. Arkalarından Meryem oğlu Îsâ’yı da gönderdik, ona İncil’i verdik, ona uyanların kalplerine şefkat ve merhamet yerleştirdik. Kendilerinin icat ettikleri ruhbanlığa gelince, biz onlara bunu emretmemiştik; sırf Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak için yapmışlardı, ama buna hakkıyla riayet etmediler. Biz de içlerinden iman edenlere mükâfatlarını verdik, ama çokları yoldan çıkmışlardır.” (Hadîd: 57/27).

Allah onlara ruhbanlığı (özel din adamlığı yaşantı ve statüsünü) emretmiyor, onlar bunu icad ediyorlar, ama fıtrata aykırı olduğu için amaçlarına uygun olarak yürütemiyorlar, bir kısmı ise nefislerine yenilip çeşitli sapkınlıkların içine batıyor.

Bu konuda tüyleri ürperten olaylar hakkında bilgi için bir makaleyi işaret edecek bir de yeni haber nakledeceğim.

Makale Doç. Dr. Özcan Hıdır’ın “Avrupa’da Katolik Okullarındaki “Pedofil” Olayı ve Papa XVI. Benedickt’in Zor Sınavı” başlıklı makalesi.

Timetürtk’te okuduğum 29. 8. 2018 tarihli haberden birkaç satır:

Pennsylvania Başsavcısı Josh Shapiro, “Vatikan’ın kilisedeki cinsel istismarların örtbas edildiğini bildiğine dair kanıtlarımız var” dedi.

Bu sadece cemaat ya da kiliseden saklanmak için yapılmış bir örtbas değildi. Bu aynı zamanda hukuki yaptırımlardan da kaçmak için bir kalkandı, böylece benim gibi hukukçular işledikleri suçlardan dolayı onlara suçlama yöneltemeyeceklerdi.

Shapiro, iki yıllık bir soruşturmanın ardından çocuklara yönelik cinsel istismarların, Pennsylvania ve Vatikan’daki kıdemli kilise yetkililerince “sistematik” bir şekilde örtbas edildiği sonucuna ulaştıklarını açıklamalarının ardından kurdukları çağrı hattına 730’dan fazla ihbar geldiğini sözlerine ekledi.

Tahkikat jürisi ise 300’den fazla rahibin 1950’lerin ortalarından beri çocukları istismar ettiğini belirterek, Roma Katolik kilisesine ait yüzlerce rahibi binden fazla çocuğa cinsel istismarda bulunmakla suçlamıştı.

İyi kul olmak ve dine hizmet etmek için evlenmeyi terk edip kiliseye kapananların ibretlik haline bak!